انوری درباره موسیقی غزل‌های حافظ به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گفت: مهم‌ترین ویژگی موسیقی در غزل‌های حافظ این است که اين شاعر علاوه بر رعایت موسیقی سنتی یعنی همان موسیقی عروضی در شعرش، در درون مصرع‌ها نیز با به‌کارگیری حروف هم‌نوا یک موسیقی ویژه در کلامش ایجاد می‌کند.

وی در ادامه به ارایه نمونه‌هایی از ابیات حافظ پرداخت و توضیح داد: برای مثال حافظ در بیت «زاهد پشیمان را ذوق باده خواهد کشت/ عاقلا مکن کاری که آورد پشیمانی» هر چند حافظ از دو حرف «ز» و «ذ» استفاده کرده است، اما از آن‌جا که هر دو این حروف یکسان شنیده می‌شوند، بنابراین موسیقی ویژه‌ای در کلام پدید آمده است. از سوی دیگر نوع خواندن مصرع بعدی به دلیل وجود حرف «آ» در اغلب کلمات آن، این مصرع را هم آهنگین کرده و موسیقی ویژه‌ای به کلام داده است.

این حافظ پژوه افزود: بیت «رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار/ دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود» یکی دیگر از بهترین نمونه‌های موسیقی شعر حافظ است. حافظ در این بیت با تکرار حرف «سین» موسیقی وصف‌ناپذیری در شعرش پدید آورده است.

وی در پایان گفت: هنر حافظ از نظر به‌‌کارگیری موسیقی در غزل‌هایش میان آثار دیگر شاعران کمتر دیده می‌شود، اما فراموش نکنیم که این امر برجسته‌ترین ویژگی شعر حافظ نیست؛ چراکه برجسته‌ترین ویژگی شعرش ایهام است، که در موارد متعددی در شعرهایش به‌کار گرفته شده است.

حسن انوری متولد ۱۳۱۲، استاد زبان و ادبیات فارسی، مولف «فرهنگ بزرگ سخن» و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی است و به عنوان چهره ماندگار در رشته زبان و ادب فارسی معرفی شده است.

از آثار انوری می‌توان به کتاب‌های «دستور زبان فارسی»، «راهنمای تدریس فارسی»، «رزم‌نامه رستم و سهراب»، «سخن و اندیشه»، «صدای سخن عشق»، «غم‌نامه رستم و سهراب»، «گزیده اشعار رودکی»، «گزیده اشعار صائب»، «گزیده بوستان سعدی»، «گزیده غزلیات سعدی»، «گزیده گلستان سعدی» و «حافظ» اشاره کرد.

20 مهر، در تقویم رسمی کشور روز بزرگداشت حافظ نامگذاری شده است.