میخائیل لرمانتف و ایتالو کالوینو دو چهره برجسته ادبی هستند که روزشمار ادبی امروز به آنها می پردازد.
میخائیل لرمانتف
میخائیل لرمانتف ، نویسنده روسی چنین روزی در سال 1814 در مسکو دیده به جهان گشود. وی در مدرسه شبانه روزی در کنار اشراف و بزرگ زادگان مشغول به تحصیل شد و علاقه اش به پوشكين، شاعر بزرگ روسی باعث شد تا اشعار زيبايی بسراید. وی در سال 1837 پس از به قتل رسیدن پوشكين بسیار افسرده شد و در کتابی با عنوان «مرگ شاعر» عاملین قتل این نویسنده را رسوا و تحقير کرد. انتشار اين اثر خشم اشراف را برانگيخت و باعث شد تا وی به قفقاز تبعيد شود. « قهرمان عصر ما»، «نوآموز»، «شيطان»، «والریک» و « بالماسکه» از آثار اوست. وی در سال 1841 از دنیا رفت.
ایتالو کالوینو
ایتالو کالوینو، نویسنده ایتالیایی چنین روزی سال 1923 در سانتیاگو دلاس وگاس اوبا به دنیا آمد. وی تا پنج سالگی در کوبا ماند و سپس به ایتالیا رفت و بیشتر زندگیاش را همان جا سپری کرد. کالوینو سال ۱۹۴۷ با نوشتن پایاننامهای درباره جوزف کنراد در رشته ادبیات از دانشگاه تورین فارغالتحصیل شد و همان سال نخستین کتابش با عنوان «راه لانه عنکبوت» را منتشر کرد. پس از آن «شوالیه ناموجود» و «وبکنت دو شقه» را سال 1951 و « مورچه آرژانتینی » را سال 1952 خلق کرد. او سال 1956 مطالعه افسانههای ایتالیایی را آغاز کرد که حاصل آن چاپ کتاب «افسانههای ایتالیایی» بود. سال 1957 «بارون درخت نشین» به بازار عرضه و با اقبال بسیاری روبه رو شد. وی به شوروی سفر کرد و یادداشتهای این سفر در روزنامه لونیتا به چاپ رسید و برای او جایزه به ارمغان آورد. کالوینو سال ۱۹۸۱ نشان افتخار فرانسه را دریافت کرد. «افسانه های مردم شهر پیزا»، «راه سن جیوانی» و «اگر شبی از شب های زمستان مسافری» از دیگر آثار اوست. کالوینو با ایران و فرهنگ ایرانی آشنا بود و مانند آلبرتو موراویا - نویسنده ایتالیایی- به ایران سفر کرد و سفرنامهای نیز در این زمینه نوشته است. وی سال 1985 از دنیا رفت.
نظر شما