به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، این نویسندگان از جایگاه برجسته‌ای در دنیای ادبیات برخوردارند. 

کریستا ولف
کریستا ولف، نویسنده شهیر آلمانی چنین روزی در سال 2011 در برلین از دنیا رفت. وی مارس 1929 در لاندسبرگ لهستان به دنیا آمد. در سال 1961 نخستین اثر ادبی خود با نام «داستان مسکو» را منتشر کرد و از سال 1962 نویسند‌گی را به‌عنوان حرفه تمام‌وقت خود انتخاب کرد. «آسمان تقسیم شده»، «تفکر در مورد کریستا تی»، «الگوی کودکی»، «هیچ کجا. هیچ جا»، «چه می ماند» و «کاساندرا» از جمله آثار مشهور این نویسنده‌اند. ولف با جوایز متعدد از جمله جایزه گئورگ بوشنر و توماس‌مان تجلیل  شد و کتاب‌هایش به زبان‌های متعدد ترجمه شده‌اند. 

طاهر بن جلون
طاهر بن جلون، شاعر و نویسنده مراکشی چنین روزی در سال 1944 در فاس مراکش دیده به جهان گشود. از سال ۱۹۷۲ مقاله های مختلفی را در مجله لوموند پاریس به چاپ می رساند. او که به زبان فرانسوی می‌نویسد، در سال 1975 کتاب «سلول انفرادی» و سال 1985 کتاب «فرزند خاک» را به رشته تحریر در آورد که برایش شهرت به همراه داشت. سپس در سال 1987 برای کتاب «شب مقدس» برنده جایزه گنکور شد. وی سال ۲۰۰۸ موفق به دریافت نشان لژیون دونور شد. «کودک سیاه»، «جرقه»، «قصری در دهکده قدیمی» و «در میان آتش» از دیگر آثار اوست. 

نیکلای کارامزین
نیکلای کارامزین ،مورخ و شاعر روسی چنین روزی در سال 1766 دیده به جهان گشود. در کارنامه ادبی او داستان، ادبیات غیرداستانی و شعر به چشم می‌خورد. او از سال 1794 با ادبیات مانوس شد و نخستین اثرش را منتشر کرد. «تاریخ 12 جلدی روسیه»، «زندگی آتنی ها» و «اعتراف نامه من» از جمله آثار وی هستند. او سال 1826 از دنیا رفت. 

جیمز بالدوین
جیمز بالدوین، نویسنده سیاهپوست آمریکایی چنین روزی در سال 1987 بر اثر سرطان معده در گذشت. وی سال 1924 در هارلم نیویورک به دنیا آمد. دوران کودکی او پر از آشفتگی و فقر بود اما با وجود سختی و زندگی در آن محیط ، بسیار به مطالعه علاقه داشت. او خیلی زود وارد دنیای ادبیات شد و نخستین داستانش را در 12 سالگی در روزنامه کلیسا چاپ کرد. وی از سال 1943 به طور تمام وقت به نویسندگی مشغول شد و در کارنامه ادبی خود رمان، نمایشنامه و شعر به یادگار گذاشت، اما آن چه سبب شهرت او شد مقالات تندش در دفاع از حقوق مدنی بود. او نخستین رمانش را با عنوان «بر سر کوه فریادش بزن» سال 1953 منتشر کرد و با همان به شهرت فراوانی رسید. پس از آن دو نمایشنامه نوشت و سال 1955 با نگارش مقاله «یاداشت های فرزند وطن» به اوج شهرت رسید. دومین رمان وی با عنوان «اتاق حیوانی» سال 1956، «کشوری دیگر» سال 1962 و پس از آن «آتش بعدی» سال 1963 منتشر شدند. مقاله‌های «در خیابان نامی نیست» سال 1972 و «شیطان کار پیدا کرده» سال 1976 از دیگر آثار شاخص وی هستند.