طلایی به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: مدتی است که بحث تصویرگری کتاب کودک و نوجوان بسیار مطرح شده. درست است که برخی مشکلات در این حوزه وجود دارند اما آن‌قدر هم كه عنوان مي‌شود اين مسايل بزرگ نیستند.

وی افزود: تصویرسازی دینی در ایران قابلیت بالایی دارد. هم اکنون تصویرگری در حوزه‌ کتاب‌های دینی و مذهبی کودک و نوجوان به سه طریق صورت می‌گیرد؛ در برخی از تصویرگری‌ها، چهره‌های دینی کشیده نمی‌شوند و یا به نوعی کشیده می‌شوند که چهره معصوم دیده نشود. به نظر من این شیوه، شیوه موثری نیست. کسی که کتاب‌های مذهبی را می‌خواند می‌خواهد چهره معصوم را ببیند. وقتی ما چهره معصوم را ترسیم نمی‌کنیم، مشکلاتی را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند. مخاطب می‌خواهد ببیند پیامبر (ص) که پیامبر مهربانی‌هاست، چگونه تصویر شده؟ آیا فقط این تعاریف باید در متن خلاصه شود یا باید در تصویر نیز نمودی از آن دیده شود؟

طلایی اظهار کرد: شیوه‌ مرسوم دیگر در تصویرگری کتاب‌های مذهبی، کشیدن نقاب برای چهره‌ معصومین است. اگر مخاطب بزرگسال این تصاویر را  ببيند، با تصویر ارتباط برقرار می‌کند اما کودکان و نوجوانان با این تصاویر ارتباط برقرار نمی‌کنند. این امر سوالاتی را در ذهن آن‌ها به وجود می‌آورد؛ مثلا این که چرا نباید چهره‌ معصوم نشان داده شود؟ مگر آن‌ها با انسان‌های دیگر از نظر چهره، تفاوت داشته‌اند؟

این تصویرگر ادامه داد: شیوه‌ سوم رایج در میان تصویرگران این حوزه، این است که چهره معصومین را به صورت هاله نور نشان می‌دهند. این شیوه هم در برقراری ارتباط با مخاطب کودک و نوجوان، تا حدود زیادی ناکارآمد است. کودک از خود سوال می‌کند که چرا از نور استفاده شده؟ برای مخاطب کودک نمی‌توانیم از این نوع تصویرسازی استفاده کنیم.

وی گفت: در گذشته تصویر‌سازی‌های زیادی بوده که در تمامی آن‌ها چهره معصومین کشیده می‌شد. در این تصویرگری‌های که اکثرا چاپ سنگی‌ هستند، تصاویر و چهره‌ها به گونه‌ای است که نه تنها حس بدی در مخاطب نسبت به معصومین به وجود نمی‌آورند، بلکه تقدس را نیز به طور کامل منتقل می‌کنند.

طلایی اظهار کرد: تصویرگران امروز ما باید به این تصاویر رجوع کنند و با مطالعه و ایده‌ گرفتن از این تصویرگری تصاویر جدید تولید کنند که تقدس ائمه و معصومین در آن‌ها حفظ شده باشد.

این تصویرگر افزود: تحقیقاتی در زمینه نشان دادن و نشان ندادن چهره معصومین صورت گرفته است. تا آن‌جا كه من مي‌دانم هیچ سندی مبنی بر گناه بودن نشان دادن چهره معصوم وجود ندارد و هیچ جا گفته نشده که چهره معصوم نباید نشان داده شود.

وی تصریح کرد: با توجه به پتانسیل موجود در میان تصویرگران، ما می‌توانیم از تصاویر خوب برای تبلیغ دین نیز استفاده کنیم. به نظر من عقل جمعی و اجماع‌گرایی می‌تواند شیوه مناسبی باشد برای ظهور تصاویر جدید. کسانی که هم اکنون محدودیت‌هایی را ایجاد کرده‌اند باید وارد گود شوند و به جای ایجاد مانع، در رفع این مساله کمک کنند.

طلایی گفت: باید نمایشگاهی ایجاد شود که در آن تصاویر جدید به همراه چهره ائمه برای کودکان نشان داده شوند. این تصاویر باید به تصویب متخصصان دیدنی، معلمان، روانشناسان و مخاطبان این تصاویر برسد؛ یعنی این اشخاص باید این مساله را تایید کنند که تصاویر، برداشتی مثبت را در مخاطب ایجاد می‌کند. برگزاری این نمایشگاه می‌تواند برای تصویرگران دیگر ایده به وجود آورد و به بهبود حوزه تصویرگری کمک کند. 

طلايی سال 1342 در يكی از روستاهای همدان به دنيا آمد. در سال 1360 ديپلم رياضی گرفت. دوره كاردانی آموزش ابتدايی را در «دانشگاه شهيد رجايی» گذراند و با سمت معلم رسمی آموزش و پرورش، چند سالی در مدرسه‌های روستايی به تدريس پرداخت سپس تحصيلاتش را در دانشكده هنر تهران ادامه داد و در سال 1365، گواهينامه كارشناسی گرافيک و در سال 1373، مدرک كارشناسی ارشد پويانمايی (انيميشن) را دريافت كرد. اين هنرمند كه مرحله ممتاز خوشنويسی را نيز گذرانده است، ضمن داوری در چند جشنواره تصويرسازی كشوری و بين‌المللي، تصويرگری متن و روی جلد بيش از يكصد كتاب كودک، نوجوان و بزرگسال را هم به انجام رسانده و با مطبوعات گوناگون اين گروه‌های سني همكاری كرده است. طلايی از سال 1375، مديرهنری مجلات دانش‌آموزی رشد است و آثارش در نمايشگاه‌های متعددی شركت داشته‌اند و جوايزی از جشنواره كتاب و مطبوعات دريافت كرده است.