کارکردهای سیاسی:
یک نماد (یا نشانه) می‌تواند به عنوان ابزاری فراگیر برای تبلیغ آرمان‌ها، ارزش‌ها و شعارهای سیاسی احزاب، گروها، جنبش‌ها و ایدئولوژی سیاسی مورد استفاده قرار گیرد. نظام‌های احزاب و گروه‌های سیاسی، ایدئولوژی‌های سیاسی هر یک مجموعه‌ای از نمادها و نشانه‌ها را برای هویت‌‌بخشی به خود و همچنین معرفی خود به جامعه به کار می‌گیرند. معمولاً نظام‌های سیاسی در هر کشور در مقابل رواج نمادها و نشانه‌های نظام‌ها یا ایدئولوژی‌های سیاسی دیگر، از خود واکنش نشان می‌دهند و از آن جهت که رواج این نمادها به نشانه‌ها را ابزاری تبلیغی یا تهدید کننده علیه خود و حاکمیت خود تلقی می‌کنند، آشکارا یا به طور غیرمستقیم، از گسترش آن جلوگیری می‌کنند. به نظر می‌رسد نظام‌های لیبرالیستی در این مورد انعطاف و تسامح بیشتری از خود نشان می‌دهند این در حالی است که نظام‌های ایدئولوژیکی بسته، نظام‌های توتالیستی (تمامیت طلب)، نظام‌های فاشیستی به شدت و گاه با خشونت هرچه تمام‌تر با رواج نمادها و نشانه‌های سایر ایدئولوژی‌ها و نظام‌ها به ویژه در قلمرو خود برخورد می‌کنند و در این زمینه قوانین و ممنوعیت‌هایی را وضع و اعمال می‌کنند. با این وجود، تقریباً همه مرام‌های سیاسی، کم یا زیاد، در مقابل نمادها و نشانه‌های دیگری، حساسیت و واکنش به خرج می‌دهند.
صفحات 88 و 89/ درآمدی بر مدیریت و کاربرد نمادها و نشانه‌ها در فضای شهری/ افشین داورپناه/ نشر دریافت/ چاپ اول/ سال 1391/ 240 صفحه/ 10000 تومان
نظر شما