به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از مرکز روابط عمومی، اطلاع‌رسانی و امور بین‌الملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جشنواره «جلوه جمال» ویژه نکوداشت شهدای عرصه هنر از سال گذشته فعالیت خود را به شکل رسمی آغاز کرده است.

این یادواره با همکاری ارگان‌هایی مانند بنیاد شهید، بنیاد حفظ و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و سایر نهادهای مربوط و با حضور جمعی از شخصیت‌های کشوری و لشکری و خانواده شهدا فردا (ششم دی) از ساعت 15 تا 17 در حالی مراسم اختتامیه خود را برگزار می‌کند که شاهد افتتاح دبیرخانه دایمی آن خواهد بود.

رونمایی از تمبر ویژه جشنواره، رونمایی از دو کتاب درباره آثار و زندگینامه شهدای هنرمند، تجلیل از خانواده شهدا، برپایی نمایشگاه جنبی آثار شهدای هنرمند و بازدید از دو موزه دفاع مقدس و موزه هنرهای معاصر از برنامه‌های این مراسم محسوب می‌شوند.

سیدمحمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی به جشنواره «جلوه جمال» گفت: هنر زیباترین دریافت انسان از روح الهی دمیده در اوست.

متن کامل پیام سیدمحمد حسینی که در مقدمه کتاب «جلوه جمال» نیز این پیام به چاپ رسیده است، به شرح ذیل است: 

«کاش دل با درد تو تشریک داشـت
روزنی بر حجره‌ای تاریک داشـــت

برکه می‌نوشــید از نهـــر هنــــر 
آن زمان این وصل‌ها تبریک داشت 

با همـه گردن‌فرازی، پیـش عشـق 
گردنی چون تار مو باریک داشــت 

با هنرتر از شهید عشـق کیسـت؟ 
گرچه ریشه، ترک یا تاجیک داشـت 

حمزه ‌شأن سیدی از خویش جست
بولهب هم خویشی نزدیک داشــت 

در شهادت هم هنر بی‌نقش نیست
خوش بحال آن‌که بختی نیک داشت 

درد آن‌گاه که در جان مرد ریشه می‌دواند او را به تبی می‌کشاند که جز با عَرَق عِرق، هیچش فرو نمی‌نشاند. مرد را دردی اگر باشد خوش است! درد به اقتضای زمان و شرایط مکان عارض می‌گردد؛ شاید آن‌گاه که روح با عافیت معارض می‌گردد این جلوه از جمال، بارز می‌گردد که: «لقد خلقنا الانسان فی کبد» درد بی‌دردی علاجش آتش است! 

هنر تجلی روح الهی دمیده در آدمی است که چون درمی‌یابی‌اش، درمی‌یابدت! و چون نادیده می‌انگاری‌اش، نادیده می‌انگاردت! «نسوا الله فانسهم انفسهم» چون روح دمیده الهی را نادیده می‌گیرد و حقیقت پوشیده در واقعیات را از سر بی‌بصیرتی نمی‌پذیرد، خدا هم او را به فراموشی از خویشتن خویش دچار می‌سازد و به چاه منیّت می‌اندازد.
 
هنر زیباترین دریافت انسان از روح الهی دمیده در اوست. هرچه بر این دریافت بیفزایی بر هنر افزوده‌ای، درّ یافتنی! 

بسا هنرمند که چون از این دریافت، فاصله گرفت، هستی‌اش را غائله گرفت و جمال جمیل هنرش را، آکله! "اَلَّذینَ اَتَّخَذوا دینَُهم لهواً و لَعِباً و غَرَّتهُمِ الحَیوهُ الدُّنیا فَالیَومَ نَنسهُم کَما نَسوا لِقاءَ یَومِهِم هذا" 

آنکه هنرش را زاییده طبع خویش داند روزگار چون خوره به دندان گذر زمان می‌جَوَدَش و از درون می‌خَوَردَش؛ و حال آن‌که، به حقیقت این ودیعه معترف باشد و شاکر، روزگار به قوت تعمیر و تجربه، بر طبعش بیافزاید و خطایش بپالاید. 

«یا ایها‌الذین آمنوا ذکُرُوا اللهَ ذِکراً کثیراً» و هنرمند چون زلفی گره زد و اُلفی بست، به غیرت تعهد الست، پای بست «و اوفوا بعهدالله» خواهد ماند که یا به شهادت ثابت کرد، ثبات قدم را و یا به ماندن بر عهد و پیمان تا پایان تا «حتّی یاتیک الیقین» 

یکی امتحان پس داده است و دیگری پیش رو دارد. «فَمِنهُم مَن قضی نَحبَهُ و مِنهم مَن یَنتَظِرُ» و هنرمندان شهید در زمره «و ما بَدَّلوا تَبدیلاً» قلمداد شدند و رقم به عهد زدند و قلم به امضاء عهد بر مُرکَّب خون! و آنان‌که ماندند باید شهادت دهند بر حقانیت آن راه که این گواه بر همان انتظار است «وَ مِنهُم مَن یَنتَظِر» 

ای شهیدان اهل هنر! به خونتان، به اندیشه و ریشه و پیشه‌تان سوگند، که برآنیم در حد بضاعت به صیانت از باورهایتان همت گماریم و حریم حرمتتان را پاس داریم و امیدواریم بر این پیمان، دوام آریم. 

هنر شما در هر مرحله‌ای از تکامل که بود با اعتصام به شهادت، سوار بر حبل‌المتین ایمان، به کمالی از معرفت دست یازید که هنر بدان نازید.
دانستن آرایه‌ها به آراستن کلام، مدد می‌رساند؛ شما که بی‌کلام، همه حرف‌ها را زده‌اید، شما نهج‌البلاغه‌اید! 

مجموعه «جلوه جمال» نه حاصل هنرمندان است که حامل پیام ایشان است به التماس شفاعت! 

خداوندا، به آنان اگر توفیق شهادت دادی به ما توفیق شهادت دادن بر حقانیت خون پاکشان را در عمل، عطا بفرما. 

خداوندا، به آنان اگر معرفت شهادت در رکاب امام عزیزمان را دادی، به ما کرامت همراهی با فرزند خلفش را تا مرز تحقق آرمان‌های ناب و منویات پاکش، عطا بفرما. 

خداوندا، به آنان اگر جوهر جسارت و شجاعت در ایستادن و مقابله کردن با دشمن عیان را دادی، به ما بصیرت شناخت دشمنی‌ها را، عطا بفرما. 

خداوندا، به ما آن ده که آن به!
توفیق، رفیق طریق عزت و اعتبار راهیان مسیر شهدا و گردآمدگان و گردآورندگان این مجموعه باد؛ بعونه و کرمه»