گالیله به اصرار پدر، برای تحصیل در رشته پزشکی به دانشگاه رفت، اما خیلی زود به ریاضیات علاقهمند شد و در جوانی و بعد از مطالعه در این رشته و انتشار مقالهای درباره «مركز ثقل اجسام» به درجه استادی رسید و در سال 1589 استاد رياضی دانشگاه «پيزا» شد.
ستارهشناسی و فیزیک نیز علوم دیگری بودند که گالیله آنها را آموخت و با کشفیاتش نظریات هزاران ساله جهان را زیر سوال برد. وی اندیشمندی بود که مطالعات، تحقيقات و اکتشافات زیادی در حوزه فيزيک، رياضيات و ستارهشناسی انجام داد و مبارزاتش در برابر تفکرات غلط و سنتی علمی نامش را جاودان کرد.
گالیله که خود در زندگی به شدت تحت تاثیر کتاب «کپرنیک» و ادعایش مبنی بر چرخش زمین به دور خورشید، قرار گرفته بود، چندین کتاب نیز منتشر کرد و بارها سوژه نویسندگان کشورهای مختلف قرار گرفته است؛ برخی زندگی او را داستانوار روایت کردهاند و عدهای با تمرکز بر فعالیتهای علمیاش، شجاعتش را در زیر سوال بردن فرضیههای علمی جهان و مخالفت با کتاب مقدس و نظریات ارسطو ستودهاند.
در ایران نیز آثار متعددی درباره گالیله که از سوی اینشتین لقب «پدر علم نوین» را دریافت کرده منتشر شده؛ آثاری که مخاطبان آن را گروههای سنتی مختلف تشکیل دادهاند. گویی زندگی و دانش گالیله و همچنین جسارتش، بعد از سالها، هنوز مخاطبان جدیدی دارد.
اغلب آثار منتشر شده در ایران، ترجمه متون غربی هستند. تا کنون آثار نویسندگانی چون ریچارد پانچیک، جکلین میتون، جان و مری گریبین، جیمز مکلاکلن، یلیام بیکسبی، آنتونی گاسکوین ایر و بسیاری از نویسندگان آشنا و ناآشنای غربی در ایران ترجمه شدهاند. برخی نیز داستانهایی نوشتهاند که گالیله در آنها به شخصیتی داستانی تبدیل شده و حتی اشعاری فارسی نیز سروده شده که یکی از آنها با عنوان «گالیلهها سرگیجه گرفتهاند» به بازار کتاب راه یافتهاند.
هنریک ایبسن، نام آشنای دنیای ادبیات نیز از زندگی گالیله الهام گرفت و سالهای طولانی را صرف نگارش نمایشنامهای به نام «امپراتور و گالیله» کرد. از سوی دیگر برتولت برشت، نویسنده و شاعر آلمانی، در میان آثار خود نمایشنامهای به نام «زندگی گالیله» دارد که بارها مورد اقتباس قرار گرفته و برای علاقهمندان به تئاتر در ایران روایتی آَشناست.
داریوش فرهنگ، هنرمند ايراني نيز پس از تاخیری سی ساله در اواخر سال 1388، با اقتباس از همین نمایشنامه به صحنه تئاتر بازگشت و در نمايش خود ایستادگی گالیله در مقابل قوانین سخت کلیسا و تفتیش عقاید دوران قرون وسطی را ستود؛ نمایشی که در آن بازیگرانی چون امین تارخ، مسعود کرامتی، رحیم نوروزی، کاوه خداشناس، مهدی بجستانی، داریوش فرهنگ و نعمت اسداللهی نقشآفرینی کردند. استاد فقيد تئاتر ایران، حمید سمندریان نیز در حالی تابستان امسال دار فانی را وداع گفت که قرار بود نمایش «گالیله» را روی صحنه ببرد.
این دانشمند مطرح جهانی، برای اشاعه دانش خود و ثبت در تاریخ، کشفیاتش را در کتابهایی منتشر کرد. نخستین کتابش که به اکتشافاتش اختصاص داشت در سال 1607 میلادی به چاپ رسید. دومین کتاب وی دو سال بعد با نام «پیک ستارهای» منتشر شد و سالها بعد آثار مهمتری از وی به چاپ رسید که مسیر زندگیاش را دگرگون کرد. کتاب «عیارسنج» به فيزيک، حركت اجسام و رياضيات میپرداخت اما اثر مهم او با عنوان «گفتوگو» سبب شد وی مسیر علم را تحت تاثیر قرار دهد و البته به حبس ابد محکوم شود.
انتشار کتاب «گفتوگو» و مخالفتش با کتاب مقدس سبب شد تمام کتابهای گالیله ممنوع و نسخههای موجود از کتاب گفتوگو به آتش کشیده شوند.
گالیله، نویسندهای که از کتاب «کپریک» تاثیر پذیرفت و بر اساس آن کتاب «گفتوگو» را نگاشت، به جرم مخالفت با کتاب مقدس، روزهای سختی را تحمل کرد و در نهایت در هشتم ژانویه سال ۱۶۴۲ و در سن 77 سالگی در زمینی آرام گرفت که به حقیقت ادعا کرده بود به دور خورشید میچرخد.
نظر شما