موانع شناخت آموزه‌های قرآن 

این نکته که چه عواملی سبب می‌شود انسان از تابش نور پرفروغ قرآن بی نصیب گردد، از دیرباز مورد توجه قرآن پژوهان بوده است. در حکمت امام خمینی نیز نکته‌های بسیاری در این باره آمده که در جای خود به تفصیل طرح و تبیین شده است. ولی در این جا به تناسب رویکرد تطبیقی بحث، تنها به دو نمونه که درحکمت سنائی نیز بدان‌ها توجه شده به اختصار اشاره می‌شود:
الف) یکی از حجاب‌های ضخیم که مانع بزرگ شناخت آموزه‌های قرآن محسوب می‌شود و انسان را از درک معارف وحیانی بی‌نصیب و از دیدن جمال دلربای قرآن بی‌بهره می‌سازد، آلودگی به دنیا است که مظاهر و جلوه‌های گوناگون دارد و برای هر کس ممکن است به صورت خاصی نمایان شود. قرآن کریم خود به عنوان یک اصل کلی در این باره فرمود: «إِنّهُ لَقُرآنٌ کَرِیمٌ * ... لا یَمَسُّهُ إلا المُطَهَّرُونَ» براساس این آموزه متعالی همان طور که بدون طهارت ظاهری کسی حق ندارد به ظاهر الفاظ و خطوط قرآن دست بزند، بدون طهارت باطنی و نزاهت از حدث کبیر و آلودگی دنیایی در ساحات مختلف، کسی نمی‌تواند به درک جمال معنا و معارف قرآن نایل شود. از این رو در حکمت امام و سنائی با الهام از این گونه آموزه‌های وحیانی درباره حجاب‌های دنیایی که مانع فهم و شناخت قرآن می‌شود نکته‌های زیبا و شنیدنی آمده.

صفحات 247 و 248/ جرعه‌های حکمت/ محمدامین صادقی اُرزگانی/ موسسه چاپ و نشر عروج/ چاپ اول/ سال 1391/ 443 صفحه/ 12400 تومان