به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، كتابخانه، موزه و مركز اسناد مجلس شوراي اسلامي در سالي كه گذشت با يك تغيير مديريتي همراه شد. رسول جعفريان، پژوهشگر فعال حوزه تاريخ اسلام از رياست كتابخانه مجلس شوراي اسلامي استعفا كرد. او از سال 1387 و بعد از توديع احمد جلالي كه به مدت يك سال سكاندار كتابخانه مجلس بود، رياست اين كتابخانه را بر عهده داشت.
اين استاد دانشگاه تهران سه سال‌و‌نيم سكاندار كتابخانه مجلس بود و در 18 دي ماه سال 1391 اين كتابخانه را تحويل داد. دكتر محمدرجبي دواني بعد از استعفاي رسول جعفريان بر صندلي رياست كتابخانه مجلس نشست.
از ميان كساني كه رياست كتابخانه مجلس شوراي اسلامي را به عهده داشته‌اند، عبدالحسين حائري با 20 سال حضور در اين كتابخانه، بیشترین سابقه خدمت را دارد.
حجت‌الاسلام رسول جعفريان كه همزمان با رياست كتابخانه مجلس شوراي اسلامي، رياست كتابخانه تاريخ اسلام در قم را نيز بر عهده داشت، مهمترين دليل استعفاي خود را مشغله‌هاي فراوان چون تحقيق و نگارش و عضويت در هيات علمي گروه تاريخ دانشگاه تهران عنوان مي‌كرد و در نهايت علي لاريجاني، رييس مجلس شوراي اسلامي و رييس هيات امناي كتابخانه مجلس با پذيرفتن اين استعفا، محمدرجبي دواني را به رياست اين كتابخانه منصوب كرد.
يكي از سايت‌هاي خبري، با انتشار يادداشتي در حاشيه استعفاي رسول جعفريان از رياست كتابخانه مجلس اعلام كرد: «بر خلاف ادعاي جعفريان، دلايلي همچون كسالت و مشغله كاري، براي خداحافظي او با كتابخانه مجلس از ديدگاه جامعه فرهنگي باورپذير نيست.»
لاريجاني هم در سخناني با بيان اين كه فعاليت‌هاي علمي و پژوهشي نياز به شجاعت دارد، گفت: «يكي از ويژگي‌هاي بارز آقاي جعفريان كه موجب دلبستگي بنده به ايشان شده است، شجاعت ايشان است. آقاي جعفريان در كارهاي علمي شجاع هستند و محافظه‌كاري نمي‌كنند، بنده اين روحيه را در استاد مطهري هم مي‌ديدم و در پاسخ رسول جعفريان كه در مراسم توديع خود اعلام كرد در طول اين چند سال، به خواسته‌هاي او از طرف مجلس پاسخ‌هاي خوبي داده شده است، با كنايه گفت: اگر با شما همراه بوديم، پس استعفايتان چه بود؟!»
جعفريان، رييس پيشين كتابخانه مجلس، در مراسم توديع خود، اظهار کرد: «برخوردهايي كه در دو ماهه اخير با برخي پژوهشگران درگذشته شد و كساني مانع از دفن آنان در قطعه نامداران شدند، نشانگر آن است كه همچنان آستانه تحمل ما حتي نسبت به اموات پژوهشگراني كه با ما همسو نيستند، پايين است.»
محمدرجبي دواني در طول فعاليتش عهده‌دار سمت‌هاي مانند مسوول تحقيقات و آموزش امور تربيتي استان تهران سال، مديرعامل باشگاه معلمان تهران، مديركل آموزش ضمن خدمت وزارت آموزش و پرورش، معاون پژوهشي و برنامه‌ريزي وزارت آموزش و پرورش، معاون كتابخانه مجلس شوراي اسلامي، رييس كتابخانه ملي، رييس پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامي، مديرعامل بنياد سينمايي فارابي، سرپرستي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و رايزن فرهنگي جمهوري اسلامي ايران در آلمان در طول سال‌هاي1387 تا 1384 بوده است.
در طول ساليان متمادي افراد زيادي بر كرسي رياست كتابخانه مجلس نشسته‌اند كه از آن ميان مي‌توان به نقيب‌زاده، اعتصامي، ابراهيم شريفي، تقي تفضلي، فخري راستكار، محمد شهدادي، عبدالحسين حائري، غلامرضا فدايي عراقي، سيدمحمدعلي احمدي‌ابهري و احمد جلالي اشاره كرد.
جعفريان نيز در طول سه سال و نيم تصدي بر كتابخانه مجلس، موزه چاپ و مركز خطي را راه‌اندازي كرد. همچنين بخش پژوهش و انتشارات كتابخانه مجلس شوراي اسلامي در زمان رياست وي، 232 عنوان كتاب منتشر كرد.
ديجيتال‌سازي كامل كتاب‌هاي خطي و چاپ سنگي و قرار دادن آن‌ها از طريق وب در اختيار كاربران از ديگر كارهايي بود كه در زمان جعفريان صورت گرفت.
كتابخانه، موزه و مركز اسناد مجلس شوراي اسلامي داراي دو كتابخانه شماره يك و دو عمومي و همچنين كتابخانه ويژه نمايندگان است كه از سال 1374 تاسيس شد. منابع و خدمات و تجهیزات کتابخانه در فضایی حدود 100 متر مربع گرد آمده است.
پنج هزار جلد کتاب در مخزن این کتابخانه قرار گرفته است. كتاب‌هاي موجود شامل موضوع‌هاي حقوقی و سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، تاریخی و اسلامی و نیز منابع مرجع عمومی و تخصصی هستند.
ويژگي بارز اين كتابخانه، وجود نسخ خطي فراوان در آن است. اين كتابخانه با داشتن 533 هزار كتاب چاپي و 25 هزار كتاب خطي كه طي صد سال گذشته خريداري و يا به صورت اهدا به كتابخانه واگذار شده است، همچنين بيش از 45 هزار مجله نشريه ادواري و ميليون‌ها برگ سند گنيجينه‌اي ارزشمند در بخش كتابخانه‌اي كشور است.
كتابخانه مجلس شوراي اسلامي براساس فلسفه وجودي كتابخانه‌هاي پارلماني تأسيس شده و علاوه بر ذخيره كتاب‌ها و گنجينه‌هاي خطي و اسنادي، منابع آن به منظور پشتيباني اطلاعاتي نمايندگان مردم و متناسب با كارگروه‌هاي كميسيون‌هاي مجلس فراهم آمده است.
كتابخانه مجلس به طور عمده در حوزه علوم انساني و به طور ويژه در زمينه ايران‌شناسي يكي از كتابخانه‌هاي مرجع در خاورميانه محسوب مي‌شود.
اين كتابخانه طی نزدیک به یک قرن، یکی از کتابخانه‌های مهم و مطرح کشور بوده و اهمیت آن به دلیل گنجینه‌های ارزشمندی است که در بخش‌های خطی، موزه، اسناد و منابع چاپی دارد.
درباره تاریخ این کتابخانه، تاکنون چند کتاب منتشر شده است. یکی از قدیمی‌ترين آن‌ها «تاریخچه کتابخانه مجلس شورای ملی» است که در بهمن ماه 1355 به چاپ رسید. کتاب دیگری با عنوان «تاریخچه کتابخانه مجلس اولین کتابخانه رسمی کشور» در سال 1374 و کتابچه‌ای با عنوان «کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی در یک نگاه» در سال 1387 منتشر شده است.
با توجه به تغييرات تازه و نگاه مجدد به این كتابخانه، کتابچه دیگری با عنوان «کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی» در اوايل بهار سال 1391 چاپ شد.
انتشار اسنادی شامل پیام بهارستان، اسناد بهارستان (فصلنامه در حوزه اسناد)، نامه بهارستان(حوزه نسخه‌شناسی و نسخه‌پردازی) و مطبوعات بهارستان (در حوزه تاریخ مطبوعات و مطالعات نشریات ادواری پارسی‌زبان)، از اقدامات كتابخانه مجلس است.
دیجیتال‌سازی بیش از 24 هزار و500 نسخه خطی و اسکن بیش از 30 هزار جلد کتاب‌های چاپ سنگی و سربی و همچنین نشریات قدیمي و همچنين 50 هزار برگ سند گوشه‌اي ديگر از فعاليت‌هاي اين كتابخانه است.
پنجشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۲ - ۱۳:۱۶
نظر شما