از کنگره وین 1815 تا منشور ملل متحد
با آن که در پیمان وستفالی مذهب به کناره می‌رود، اما اتحاد مقدس در ظاهر به احیای آن می‌پردازد. این اتحاد در سپتامبر 1815 میان سه کشور روسیه، اتریش و پروس منعقد شد تا در امور کشورهای دیگر و سرکوبی هر نوع جنبش انقلاب مداخله کنند. چون طرف‌های پیمان تصمیم گرفتند در رفتارهای خود تعالیم دین مسیحی را حاکم نموده و مطابق کتاب مقدس به یکدیگر کمک کنند و خود و اتباع خود را یک ملت مسیحی محسوب دارند، نام اتحاد مقدس بر این پیمان نهادند. تحلیل‌ها به سمت بی‌مسمی‌بودن این تقدس نشانه رفته است و رویکرد مذهبی در آن دست آویزی برای دفاع از سلطنت‌ها و مداخله توجیه شد.
رویکرد مذهبی این پیمان شایسته توجه است. این پیمان یک مقدمه و سه ماده داشت. در مقدمه، سران سه دولت متعهد شدند در اداره کشورهای خود و نیز در روابط سیاسی با دیگر دولت‌ها تعالیم دین مقدس (مسیح) و اصول عدالت و خیرخواهی و صلح را در پیش گیرند. مطابق ماده اول، پادشاهان متعهد شدند براساس دستورهای کتاب مقدس، برادروار (اخوت دینی) برای همیشه با هم متحد شوند و یکدیگر را به مانند هموطن بنگرند و در هر مورد و همه جا از کمک به یکدیگر دریغ نکنند.
صفحات 89 و 90/ اصل عدم مداخله در اسلام و حقوق بین‌الملل/ دکتر سیدمصطفی میرمحمدی / انتشارات دانشگاه مفید / چاپ اول/ سال 1391/ 421 صفحه/ 18400 تومان
پنجشنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ - ۰۸:۰۰
نظر شما