آب و الکترولیت‌ها
CVA، بیماری عروق محیطی، MI: 10 ـ 2 برابر در بیماران دیابتیک شایع‌تر است. جهت کاهش ریسک تغییرات همودینامیک و MI استفاده از بتابلوکر قبل از اینداکشن و استفاده از پایه مخدر و TNG پروفیلاکسی پیشنهاد می‌شود. احتمال چاقی و stiff joint گردنی و اداره راه هوایی مشکل وجود دارد. در صورتی بیماری‌های همراه قلبی و عروقی احتمال نیاز به مانیتورینگهای تهاجمی وجود دارد.
78. در درمان دیابتیک کتو اسیدوز: موارد زیر باید مدنظر باشد حفظ حجم داخل عروقی (عموماً Lit1 سریعاً نرمال سریع تجویز می‌شود)، تجویز انسولین کریستال (شروع u/kg/h 1/0)، حذف کتونمی،کنترل BS و تصحیح بیماری زمینه‌ای مثل تجویز آنتی‌بیوتیک برای سپسیس یا پنومونی. به علت گلوکوزوری عموماً بیماران دهیدره هستند. به‌دلیل از دست دادن آب و الکترولیت کلوئید اندیکاسیون ندارد اگر پتاسیم اولیه بالاست یا بیمار آنوریک است پتاسیم نباید تجویز شود و پس از هیدریشن و برون‌ده ادراری کافی پتاسیم و منیزیم و فسفر باید تجویز شود و سطوح سرمی آنها مکرر مانیتور گردد. عموماً اسیدوز نباید با بافرها درمان شود. اگر pH به 15/7 برسد، سطوح بیکربنات کمتر از meq/L 10 باشد و هایپوتنشن به مایع درمانی پاسخ ندهد سدیم بیکربنات ممکن است نیاز باشد.
صفحه 242/ نکات برتر بیهوشی میلر/ رونالد دی میلر/ ترجمه مصطفی محمدی، سعید بینات/ انتشارات تیمورزاده و نشر طبیب/ چاپ اول/ سال1392/ 504 صفحه/ 29500 تومان
شنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۲ - ۰۸:۰۰
نظر شما