بازگشت
برخی از بیماران در حال ترک دست به غیبت‌های طولانی در زمان ترک خویش می‌زنند. آنان به گمان غلط این که لغزش در هنگام ترک جایز است دست به استعمال مواد می‌زنند. اما در «بازگشت» به این شکل نمی‌باشد.
«بازگشت» مصرف مقادیر تعیین شده‌ی مواد در زمان‌های تعیین شده است. در واقع کسانی که به مانند دوران اعتیاد دست به مصرف مواد می‌زنند دست به بازگشت زده‌اند آنان حتی اگر روزها و ماه‌های متمادی پاکی از مواد را داشته باشند پس از انجام عمل «بازگشت» به عنوان معتاد شناخته می‌شوند و از نو باید به ترک روی آورند و با توجه به بازگشت، ترک آنان پیچیده‌تر و موفقیت کمتری خواهد داشت. این گونه معتادان در هنگام بازگشت در بیشتر مواقع مقدار بالاتری را نسبت به تدافعات گذشته مصرف می‌کنند و به همین علت مقدار دارو بیشتری را نیز باید مصرف کنند. همچنین هیچ تضمینی برای آنان وجود ندارد که پس از انجام عمل بازگشت بتوانند مجدداً به ترک روی آورند. اما در لغزش شخص اگر چه مصرف مواد در یک وعده را داشته اما در مسیر درمانی بوده است. ولی کسانی که دچار بازگشت می‌شوند از مسیر درمانی خارج می‌شوند و نمی‌توان ضمانتی را برای قرار گرفتن مجدد آنان در مسیر درمان داشت.
صفحه 71/ خارج از نوبت/ ابراهیم نوریان/ انتشارات نظری/ چاپ اول/ سال 1392/ 136 صفحه/ 5500 تومان
جمعه ۱۷ خرداد ۱۳۹۲ - ۱۸:۰۰
نظر شما