چهارشنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۲ - ۱۵:۰۸
ایروانیان: پژوهش‌های میدانی نخستین راه کمک به کودکان کار است

امیر ایروانیان، کارشناس و پژوهشگر حقوق کیفری و جرم‌شناسی به بهانه روز جهانی مبارزه علیه کار کودکان (22 خرداد ) گفت: متاسفانه اغلب کتاب‌هایی که درباره حقوق کودکان تولید شده‌اند، تنها به گردآوری مواد قانونی پرداخته‌اند. برای داشتن آثار قوی نیازمند انجام تحقیقات میدانی در راستای شناخت دقیق مشکل کودکان کار و ارایه راهکارهایی برای کنترل یا کاهش این مشکلیم.-

امیر ایروانیان، دکترای حقوق کیفری و جرم‌شناسی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با اشاره به این که اغلب کتاب‌هایی که درباره کودکان کار در کشور ما وجود دارند، به گردآوری مواد قانونی مرتبط با حقوق کودک پرداخته‌اند، گفت: متاسفانه در این زمینه به صورت پراکنده‌ای پژوهش‌های میدانی انجام و آثاری تولید شده است.

این حقوقدان افزود: جامعه علمی ما به افرادی مطلع از موازین حقوقی و قانونی مرتبط به حقوق کار و کودکان نیازمند است تا آن‌ها با همکاری پژوهشگران حوزه جامعه‌شناسی به انجام پژوهش‌های میدانی بپردازند، چرا که اگر معیارهای حقوقی در قبال کودکان را نشناسیم شاید نتوانیم به شکل دقیقی کودکان کار را شناسایی و برای آن‌ها اقدامات مناسبی انجام دهیم. تنها با شناخت دقیق کودکان کار می‌توانیم آسیب‌هایی که آن‌ها را تهدید می‌کند، عوامل پیدایش و توسعه معضلی به نام کودکان کار و کودکان خیابان را دریابیم و در سایه این پژوهش‌ها و تالیفات به حل این مشکل بپردازیم.

نویسنده کتاب «کودک‌آزاری از علت‌شناسی تا پاسخ دهی» در پاسخ به این سوال که با وجود توسعه نظریات این حوزه مطالعه تحقیقات میدانی چه ضرورتی می‌یابد؟ گفت: مطالعات نظری و قانونی صرف در این حوزه برای ما کاربردی ندارد بلکه برای کاربردی کردن این دانش باید پیمایش‌های میدانی صورت گیرد. درباره شناخت پدیده‌ای به نام کودکان کار، اقسام آن‌ها، جهت گیری‌های کلی این معضل، آسیب‌هایی که به کودکان کار می‌رسد و طبقه‌بندی این کودکان نیازمند پژوهش‌های میدانی و کتاب‌هایی هستیم که بر اساس تحقیقات واقعی در سطح جامعه تالیف شده باشند.

ایروانیان افزود: با پژوهش‌های میدانی مشخص می‌شود که دلایل رسیدگی نکردن به این آسیب چیست؟ آیا این رسیدگی نکردن مشکل قانونی دارد؟ آیا کم کاری وزارت کار و امور اجتماعی بوده، چه رسیدگی‌هایی باید در این زمینه انجام می‌شد و صورت نگرفته است، با این دسته از پژوهش‌ها می‌توان متولی واقعی رسیدگی به مشکلات کودکان کار و وظیفه هریک از سازمان‌ها و نهادها اعم از بهزیستی، وزارت کار، قوه قضائیه و شهرداری را در قبال کودکان کار به درستی معین و بررسی کرد و فهمید که آیا این نهادها تعامل صحیحی بایکدیگر داشته‌اند و تا چه حد در رفع معضلی به نام کودکان کار موفق بوده‌اند؟

این کارشناس و پژوهشگر حقوق کیفری و جرم‌شناسی معتقد است: تنها با پژوهش‌های میدانی می‌توان دریافت که آیا بودجه‌ای که به این امر اختصاص یافته کافی بوده، آیا به درستی هزینه شده است، آیا کارهای انجام شده توازنی با بودجه صرف شده دارند یا باید بودجه اختصاص یافته را در اقدامات دیگری صرف کرد؟ آیا تحقیقات انجام شده و تالیفات این حوزه اثربخش بوده‌اند یا خیر؟

این مولف و پژوهشگر حوزه کودکان کار گفت: کار میدانی نقشه راهی برای محققان و مولفان مسایل اجتماعی به ویژه حوزه کودکان کار است. اشخاصی که به استانداردهای قانونی اشراف دارند با مطالعات میدانی می‌توانند به ارایه راهکار بپردازند تا بتوانیم از این طریق تاحدی معضل کودکان کار را کنترل کنیم. چرا که تا زمانی که علت‌های به روز شده این پدیده را به درستی نشناخته‌ایم نمی‌توانیم برای مقابله با آن راه حل‌های مناسبی ارایه دهیم.

وی افزود: تحقیقات میدانی نشان می‌دهند که پدیده کودکان کار مرتبط با مهاجرت‌اند یا معضلی بومی و مقابله با آن چه سیاستگذاری‌هایی را می‌طلبد. این دسته از تحقیقاتند که نشان می‌دهند کودکان کار به مشاغل قانونی نظیر قالی‌بافی تن داده‌اند یا به مشاغل غیر قانونی نظیر تکدی‌گری واداشته شده‌اند؟ طبقه‌بندی و شناخت آسیب‌های مرتبط با این پدیده در سیاستگذاری‌ها تاثیر بسیار زیادی دارند. از این رو برای شناخت بهتر و دقیق کودکان کار و آگاهی از مشکلات و مسایل آن‌ها به پژوهش‌های میدانی و در تداوم آن‌ها ارایه دستاوردهای این پژوهش‌ها در قالب کتاب نیازمندیم.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم تحقیقات(واحد فارس) در پایان عنوان کرد: در زمینه کودکان کار مقالات پراکنده‌ای در مجله رفاه اجتماعی جای دارد و علاوه بر آن دکتر سعید مدنی در بخش‌هایی از کتابش که با عنوان «کودک آزاری» تا حدی به مشکلات کودکان کار پرداخته است، اما برای بررسی‌های دقیق و داشتن کتاب‌هایی کاربردی باید تحقیقاتی واقعی داشته باشیم.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها