نورالانوار غنی مطلق است
سهروردی در حکمة الاشراق در اثبات وحدانیّت نورالأنوار می‌گوید:
نورالانوار، غنی مطلق است و چنین موجودی در ذات و صفات ذات، به طور مطلق، بی‌نیاز از غیر است و ورای او چیزی نیست و الاّ نیازمند آن می‌شد و دیگر غنی مطلق نبود. عقل وجود دو نور غنی را تصدیق نمی‌کند زیرا انوار مجرّد در حقیقت ذات، اختلاف ندارند و وجه امتیاز دو نور غنی، وجه اشتراک آنها نیست. همچنین به واسطه امری که لازم حقیقت نوری آنهاست، متمایز نمی‌شوند زیرا در آن نیز اشتراک دارند و یا به واسطه عارضِ غریب، اعمّ از ظلمانی یا نورانی، اختلاف نمی‌یابند زیرا ورای آنها مخصصی نیست. در حالی که اگر دو نور، مجرّد باشند برای این دوگانگی، وجود مخصِّص، ضروری است. بنابراین نور مجرّد، غنیِ مطلقِ واحد و همان نورالأنوار است و غیر او، نیازمند وی بوده و وجود آنها از فیض و نور اوست. پس نورالأنوار، مثل و ضدّ ندارد و قاهر و چیره بر هرچیز است و مقهور هیچ چیز نمی‌شود و چیزی در مقابل او مقاومت نمی‌کند زیرا هر قهر و قوه و کمالی از اوست و عدم بر او راه ندارد زیرا در آن صورت، ممکن الوجود می‌شود و موجود ممکن نیز نیازمند مرجِح بوده و غنی مطلق نخواهد بود.
صفحه 82/ نور در حکمت سهروردی/ سیما سادات نوربخش/ انتشارات هرمس/ چاپ اول/ سال 1392/ 197 صفحه/ 6000 تومان
دوشنبه ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ - ۱۴:۰۰
نظر شما