به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، مجاهدی گفت: خوشبختانه در 15 سال اخیر به ویژه در حوزه داستان، آثاری که خلق می‌شوند مخاطبان و گروه سنی خودشان را می‌شناسند. نویسنده سعی می‌کند با میزان آگاهی خود اثری را در اختیار مخاطب قرار دهد که مخصوص او باشد.
شاعر شعر «آن شب که بود فرصت سبز دعا فقط» توضیح داد: در حوزه شعر آیینی و عاشورایی هم که یک رشته پرطرفدار میان جوانان ماست، مخاطب می‌داند که چه شعری را انتخاب کند. کسانی که ذهنیتشان به موضوعات دینی و مذهبی اختصاص دارد، کتاب‌ها و شعرهای خود را به راحتی پیدا می‌کنند. روشنفکرانمان و مخاطبانشان هم طبعا آثار مورد علاقه خود را به درستی می‌شناسند.
مجاهدی توضیح داد: مخاطب‌شناسی در دهه اخیر به موضوعی مهم در ادبیات ما تبدیل شده و هر گاه جلسه شعرخوانی برگزار می‌شود، این موضوع را می‌توان به وضوح دید. در یک جلسه شعرخوانی، شاعران و مخاطبانی با سلیقه‌های مختلف دعوت می‌شوند و برای هر سلیقه هم مخاطب وجود دارد.
این شاعر درباره حوزه شعر و داستان کودک گفت: شعر کودک و جوان مرزبندی مشخصی دارند، به طوری که وقتی اثری از یک شاعر نام آشنا چاپ می‌شود، همه می‌دانند که او در زمینه شعر کودک کار می‌کند یا شعر آیینی و یا بزرگسال. شعر و داستان کودک حتی گروه بندی شده و هر کتاب برای گروه سنی مشخصی است. البته این مرزبندی در شعر بزرگسال سخت‌تر است.
محمدعلی مجاهدی (پروانه) متولد 1322 در قم، فارغ‌التحصیل کارشناسی رشته حقوق قضایی از مدرسه عالی حقوق قضایی قم و دارای دکترای افتخاری زبان و ادب فارسی است. وی بیش از 30 سال سابقه تدریس در مقاطع مختلف تحصیلی و حضور در انجمن‌های علمی-ادبی چون «انجمن ادبی محیط» و «حرم»، دبیری چند کنگره کشوری شعر آیینی و سردبیری تعدادی نشریه مذهبی و ادبی را در کارنامه خود دارد.
«یک قطره از دریا»، «شکوه شعر عاشورا در زبان فارسی»، «کاروان شعر عاشورا»، «سیمای مهدی موعود(عج) در آیینه شعر فارسی»، «سیری در قلمرو شعر نبوی»، «ایستاده باید مرد»، «سیری در ملکوت»، «یک صحرا جنون»، «فغان دل»، «در انتظار موعود»، «گریه اشک»، «بر بال سبز قنوت»، «دریای شعله‌ور»، «یاس کبود»، «خوشه‌های طلایی»، «در محفل روحانیون یا تذکره علمای شاعر»، تصحیح و تعلیق و مقابله دیوان «گنجینه الاسرار» عمان سامانی و «گزیده اشعار عرفانی وحدت کرمانشاهی» عنوان برخی آثار این شاعر و پژوهشگر شعر آیینی‌اند.
شنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۲ - ۰۸:۴۳
نظر شما