به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، در آیین نکوداشت رضا داوری اردکانی که با عنوان «پرسشگر دردمند روزگار ما» شب گذشته (16 تیرماه) در فرهنگسرای ابن سینا برگزار شد، آیتالله مصطفی محقق داماد به نمایندگی از این فرهنگستان با موضوعی به عنوان «دکتر داوری اردکانی و فرهنگستان علوم» به سخنرانی پرداخت.
وی گفت: از حکمت و فلسفه داوری اردکانی سخن زیادی گفته شده است اما آنچه برای من جالب است آنکه من عالم، فیلسوف، ادیب و اصولی زیاد دیدهام اما کسی که بین این دانشها، اخلاق و ادب را هم جمع کند، به شدت کم دیده ام و گزاف نمیگویم که آنچه از داوری اردکانی برای من جالب بود، همین قرینسازی دانش، علم و حکمت با اخلاق و ادب است.
محقق داماد در ادامه به سیر تحولات و موارد مرتبط با فرهنگستان علوم در طول دوره مدیریت دکتر رضا داوری اردکانی اشاره کرد و افزود: در این دوره فرهنگستان با یک مشت کوبنده آهنین روبهرو شد و من از همینجا میخواهم از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی گله کنم که شما که دانشگاهی هستید، چرا چنین رویکردی داشتید؟! از روحانیان عضو در شورا انتظاری نمی رود و گلهای نیست چون شاید اطلاعی از وضع آکادمی علوم نداشته باشد اما شما به عنوان دانشگاهی باید اطلاع داشته باشید، چراکه هویت فرهنگستان علوم جایی است که اعضایش بر اساس استقلال کامل انتخاب شوند و منصوب از جایی نیستند.
وی ادامه داد: چرا در سال 88 دور هم نشستید و در پشت درهای بسته این امتیاز را از فرهنگستان گرفتید؟ تاریخ درباره شما قضاوت خواهد کرد. دکتر داوری اردکانی در آن شرایط تمام تلاش خود را بهکار گرفت تا افراد به وسیله ابلاغیه در فرهنگستان منصوب نشوند و تا امروز هم فرهنگستان موفق شده است که هویت و استقلال خود را حفظ کند. به همین دلیل در این مجال از دکتر داوری اردکانی از این بابت تشکر میکنم.
عضو فرهنگستان علوم در ادامه از رییس جمهوری به علت پذیرفتن درخواست دکتر داوری اردکانی تشکر کرد و افزود: خوشحالیم که این ویرانی در دوران شما و به نام شما به وجود نیامد. امیدوارم رییس جمهوری آینده که فردی دردآشنای فرهنگ و فرزند حوزه و دانشگاه است، درد ما را بشنود؛ از جمله این که ما باید این درد بیدردمان را به کجا ببریم که آکادمی علوم ایران حتی با آکادمیهای کشورهای شرقی برابری نمیکند.
همچنین در بخش دیگری از این آیین، حجتالاسلام والمسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه، رییس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، طی سخنانی اظهار کرد: این جلسه، جلسه تکریم حکمت و فلسفه است و تکریم حکمت و فلسفه، تکریم انسانیت است. بنابراین، گاهی یک استاد بهانهای میشود برای اینکه از حکمت سخن گفته شود، یه ویژه حکمتی که برای امروزمان کارایی دارد.
خسروپناه در ادامه با تقسیمبندی اهالی فلسفه به چهار دسته ادامه داد: برخی از این میان مورخ فلسفه، عدهای فیلسوف شناسند و تعلیمات صاحبنظران را تکرار میکنند و دستهای هم فلسفهشناساند و فلسفه حکمت متعالیه و فلسفه پوزیتیوسیم را می شناسند. همچنین گروه چهارم در این تقسیمبندی اهل تفکر فلسفی اند و دغدغه فلسفی دارند که البته داوری اردکانی فیلسوف است و مسایل امروز را با نگرش فلسفی بررسی میکند.
وی با بیان اینکه نگرش به علوم انسانی از جمله دغدغههای دکتر داوری ارکانی محسوب میشود، تاکید کرد: این امر یکی از نیازهای جدی روزگار ما به شمار میرود.
رییس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران ادامه داد: ممکن است برخی با ادبیات فلسفی، حرفهای سیاسی بزنند که نمیتوانند کاری از پیش ببرند اما این نکته مهم است که بتوان سیاست را با نگاه فلسفی تبیین کرد. البته بر اساس نگرش دکتر داوری، علوم انسانی مخصوص جهان تجدد است و جامعه و جهان دینی به جامعهشناسی، روانشناسی و علوم اجتماعی نیازی ندارد.
وی در این راستا اظهار کرد: سوال جدی که طرح میشود، آن است که چرا ما در گذشته، در جامعه دینی روانشناسی و علوم اجتماعی نداشتهایم و این نیاز در جهان متجدد شکل پیدا کرده است؟ به تعبیر دکتر داوری اردکانی اگر میتوانستیم نیازهای جهان متجدد و ارزشهای آن را کنار بگذاریم، نیازی به علوم انسانی نداشتیم.
خسروپناه با بیان اینکه دکتر داوری اردکانی نگرش فلسفی به مولفه تجدد دارد، اظهار کرد: با این اوصاف، متجدد شدن به خودی خود عیب نیست، بلکه عیب آن است که زندگی متجددانه ما یک زندگی پریشان است و ما نیامده ایم با نگرش فلسفی تجدد فلسفی را بپذیریم.
رییس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در ادامه با اشاره به دغدغه داوری اردکانی در حوزه علوم انسانی گفت: از نظر وی، علوم انسانی محض و خالص نداریم و علوم انسانی و اجتماعی مدرن از فرهنگ و جهان متجدد جدا نیست.
وی گفت: یکی از مسایل مهمی که باید حوزه علوم انسانی پیش از تحول آن مورد توجه قرار گیرد، مشخص کردن این مساله است که وقتی میگوییم علوم انسانی سکولار را دینی و بومی کنیم، منظورمان چیست و کدامیک از نیازهای دینی با علوم انسانی غیرسکولار پاسخ داده می شود که دکتر داوری اردکانی به پرسشهای مذکور پاسخ داده و به آنها پرداخته است.
رییس مؤسسه حکمت و فلسفه ایران ادامه داد: عده ای میخواهند در علوم انسانی سیاستگذاری کنند اما استاد داوری اردکانی بر این اعتقاد است که پرداختن به این مبحث زود است و باید دید سرچشمه و ریشههای اصلی و عقلانی علوم انسانی چیست و چرا ما در یک مقطع تاریخی، علوم انسانی نداشتهایم.
خسروپناه در پایان یادآور شد: اگر امروز دغدغه علوم انسانی را داریم و اگر نیاز به تحول این علوم احساس میشود، باید پیش از اینکه نسخهای برای آن بپیچیم، به پرسشهای فلسفی پاسخ بدهیم و با روحیه ای انتقادی به آن بنگریم که این امر در واقع، بخشی از دغدغههای دکتر داوری اردکانی در حوزه علوم انسانی به شمار میآید.
گزارش تکمیلی متعاقبا ارسال خواهد شد.
دوشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۲ - ۰۷:۴۶
نظر شما