به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «خارج از نوبت؛ حل بحران ترک اعتیاد نیمه تمام» به فوریت‌های درمان افراد در حال ترک اعتیاد اشاره دارد و به حل بحران ترک‌های ناتمام و مداوای لغزش افرادی که اصطلاحا ترک کرده‌اند، اما همچنان تمایل به استفاده از مواد را دارند، می‌پردازد و می‌کوشد با ارایه آگاهی‌هایی درباره اعتیاد، نقش اراده و پایداری فرد را در ترک همیشگی بازگو کند.

نوریان، مولف کتاب از روانشناسان بالینی است که اکنون در سه کمپ ترک اعتیاد فعالیت دارد. وی در گفت‌وگو با «ایبنا» در پاسخ به این پرسش که «چگونه مخاطبان اصلی این کتاب معتادان هستند؟ آیا معتادان هم اهل فرهنگ و مطالعه‌اند؟» گفت: اکنون در اغلب جوامع به ویژه جامعه ما قشر خاصی از معتادان که اصطلاحا به آن‌ها «یقه سفیدان» گفته می‌شود، شکل گرفته‌اند. به این معنا که عده‌ای از افراد تحصیل‌کرده یا با موقعیت‌های اجتماعی بالا به مصرف مواد مخدر روی آورده‌اند و تصمیم دارند اعتیاد خود را مدیریت کنند، آن‌ها برای این مقصود مطالعاتی نیز در این زمینه دارند. 

ـ با وجود کتاب‌های متعددی که درباره اعتیاد و پیامدهای آن تولید و منتشر شده‌اند، چرا تصمیم گرفتید چنین اثری را تولید کنید و ویژگی‌های بارز این نوشتار در مقایسه با سایر مکتوبات این حوزه چه چیزهایی هستند؟

متاسفانه اغلب کتاب‌های کنونی با دو مشکل اساسی مواجهند؛ نخست آن‌که اکثر مطالبشان جمع‌آوری است و مولفان تحقیقی در آن زمینه انجام نداده‌اند ضمن آن که منابع این آثار نیز اغلب موثق و کاملا علمی ـ کاربردی نیستند. از سوی دیگر این دسته از کتاب‌ها به‌گونه‌ای نوشته شده‌اند که اصطلاحات علمی آن‌ها را تنها متخصصان این حوزه درک می‌کنند و متن این دسته از آثار قابل استفاده عموم مخاطبان به ویژه خانواده‌ها نیست. دوم آن‌که معتادان معتقدند تا فردی از مواد استفاده نکرده باشد، نمی‌تواند آن‌ها را درک یا مشکل‌شان را احساس کند. این کتاب که حاصل تحقیقات میدانی است، پیام‌هایی از معتادان و افراد در حال ترک را برای سایر معتادان در بر دارد که من آن‌ها را گردآوری و اصلاح کرده‌ام.

ـ در بخشی از متن کتاب ادعا کرده‌اید که این اثر از جنس مردم است. چرا چنین تفکری درباره کتاب «خارج از نوبت» دارید؟

یکی از مهم‌ترین مولفه‌های اثرگذار بر معتادان آن است که هم‌حسی و درک طرف مقابل خود را لمس کنند. در انتهای این کتاب عده‌ای از افرادی که ترک کرده‌اند به همراه برخی پزشکان این حوزه پیام‌هایی را برای معتادان ذکر کرده‌اند. همچنین در علم روانشناسی این موضوع همواره مطرح می‌شود که هر مددجویی که به اتاق مشاوره می‌آید، درمان مشکلش را به همراه دارد. من در این کتاب با استفاده از تجارب و مشکلات مددجویان مسایلی که معتادان در ترک با آن مواجهند شرح داده‌ام. به عنوان نمونه درباره معتادان مصرف به ماده مخدر «شیشه» نوشته‌ام که این افراد تنها هشت روز در ماه زندگی می‌کنند و باقی روزها را در خواب، رویا و توهم به‌سر می‌برند، یعنی در یک دهه از زندگی خود فقط سه سال و چهار ماه زندگی می‌کنند و بقیه روزها را از دست خواهند داد؛ چرا که اغلب در حالت نیمه هوشیاری‌اند و درکی از محیط ندارند در این زمان ممکن است دست به اعمالی بزنند که در حالت عادی محال است آن کارها را انجام دهند.

ـ چرا در بخشی از کتاب از اعتیاد به عنوان حصاری سخت و خاردار یاد کرده‌اید که ترک آن نیازمند کمک گرفتن از یک پزشک و چند مشاور است؟

یکی از نکاتی که کمتر به آن توجه می‌شود، این است که اعتیاد پدیده‌ای همواره در حال رشد و تغییر است. بر اساس آمارها سال 94 و 95 اعتیاد در ایران به حالت انفجار می‌رسد. اعتیاد حصاری است که هرکه در آن قدم می‌گذارد، به راحتی نمی‌تواند از آن خارج شود. اغلب افراد به واسطه لذت‌جویی به این دام گرفتار می‌شوند. برای رهایی از این حصار علاوه بر بعد جسمانی که نیازمند کمک گرفتن از یک پزشک است، برای افزایش اراده و غلبه بر گرایش به مواد، فرد باید بتواند ارتباط روحی مناسبی با مشاور خود برقرار کند تا در طول راه از کمک‌های او بهره‌مند شود، چنانچه از نظر روحی یا اخلاقی تناسبی میان این افراد وجود نداشته باشد، این مسیر با موفقیت طی نخواهد شد از این رو به بیش از یک مشاور نیاز است. ضمن آن‌که این افراد به دلیل طرد شدن از سوی خانواده نیازمند توجه و حمایت هستند.

ـ در پایان کتاب «خارج از نوبت» علاوه بر شماره تماس مستقیم برای دریافت پیام‌های مخاطبان، نشانی پست الکترونیکی‌تان را هم ذکر کرده‌اید، این اقدام چه تاثیری در تکمیل ویرایش‌های بعدی این اثر یا سایر آثار شما دارد؟

با وجود آن‌که تاکنون بازخورد‌های زیادی دریافت نکرده‌ام، اما بیان تجارب و یافته‌های افرادی که ترک کرده‌اند یا کسانی که با آن‌ها تعامل داشته‌اند، نکات ارزشمندی را عنوان می‌کند. تصور می‌کنم ارایه این بازخوردها از سوی اقشار گوناگون جامعه موجب تولید دایرةالمعارفی درباره ترک اعتیاد شود که مطالعه آن لذت‌بخش و موثر خواهد بود. همچنین زمانی که از معتادان درخواست می‌شود پیامی در این زمینه عنوان کنند، آن‌ها لحظه‌ای فرصت برای تامل و رسیدن به خود حقیقی‌شان می‌خواهند که با اعتیاد ضربه خورده است، این درنگ و تامل نشان از اهمیت این موضوع دارد.

ـ «خارج از نوبت» تا چه حد به تفاوت اعتیاد در ایران و سایر کشورها پرداخته و پیامدهای آن را در عرصه‌های گوناگون بررسی کرده است؟

در این اثر توجه زیادی بر اعتیاد در کشور ما و سایر کشورها نشده است. با وجود آن‌که ما هزار و 930 کیلومتر مرز مشترک با نخستین تولیدکننده مواد مخدر دنیا یعنی کشور افغانستان داریم، خواسته یا ناخواسته درگیر مسایل می‌شویم، از این‌رو تمرکز اصلی کتاب بر پیشگیری و درمان کامل اعتیاد است؛ چرا که اغلب معتادان به ویژه یقه‌سفیدان تمایل به ترک کامل مواد ندارند، آن‌ها با این نیت که زمانی را استراحت کنند و در حقیقت به زندگی و کارهای خود سر و سامان دهند به ترک موقت دست می‌زنند و پس از مدتی دوباره مصرف را آغاز می‌کنند. از این رو بیشترین تمرکز این اثر بر حل بحران ترک نیمه‌تمام است. در کتاب قبلی‌ام با عنوان «از سقوط تا سقوط» بر پیشگیری و مدیرت اعتیاد تاکید کرده‌ام.

نخستین چاپ کتاب «خارج از نوبت؛ حل بحران ترک اعتیاد نیمه تمام» را انتشارات نظری با شمارگان هزار نسخه در 136 صفحه به بهای پنج هزار و 500 تومان روانه بازار نشر کرده است.