اهداف درمان خانواده
کودک، معمولاً نقطه ورود خانواده به فرآیند درمان است، خصوصاً در موارد آزار جنسی واقعی یا نسبت داده شده. تمرکز ابتدایی ما بر ارزیابی عملکرد کلی کودک و شناسایی نیازهای او در ارتباط با آزار و اذیت جنسی است. با این وجود، هیچ وقت نمی‌توان کودک را در خلأ درمان کرد و شناخت کارکرد خانواده عملی در راستای کارکردن در جهت مهم‌ترین منافع کودک است. دبلینگر، لیپمن و استیر (1996) دریافته‌اند که وقتی والدین هم در فرآیند درمان مشارکت می‌کنند و از کودکان آزاردیده جنسی خود حمایت می‌کنند، بهبود و پیشرفت چشمگیری در رفتارهای آشفته کودکان (پرخاشگری و افسردگی) دیده می‌شود. این یافته، بر اهمیت کار با والدین تأکید دارد. با این حال، همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، کودک‌‌آزاری جنسی درون خانوادگی معمولاً در خانواده‌هایی روی می‌دهد که عملکردشان تا حدی ناکارآمد و دارای عیب و نقص است که ممکن است درمان را سخت کند. تجربه به من نشان داده است که خانواده‌هایی که دچار این گونه آزارها شده‌اند، خانواده‌هایی آسیب‌پذیر و دارای عوامل تنش‌زای بسیار هستند.
صفحات 148 و 149/ کمک به کودکان آزاردیده و آسیب‌دیده/ الیانا گیل/ ترجمه مهرزاد فراهتی/ انتشارات کتاب ارجمند/ چاپ نخست/ سال 1392/ 264 صفحه/ 13000 تومان
سه‌شنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۲ - ۱۴:۰۰
نظر شما