به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ضیایی گفت: منظومه «مراثی محله‌های مرده» را در قالب شعر نو سروده‌ام. در این شعرها موضوعات تاریخی از دوران صفویه تاکنون، زندگی و نوستالژیک خودم را مطرح کرده‌ام.
وی درباره ویژگی‌های شعرهایش عنوان کرد: اشیا در شعرهایم به اندازه انسان اهمیت دارند؛ مثلا قبلا اگر شاعری می‌خواست از صندلی صحبت کند، سعی می‌کرد کسی بیاید و روی آن بنشیند اما برای من آن صندلی بدون وجود انسان هم قابل توجه و قابل وصف است.
ضیایی درباره علت توجهش به اشیا گفت: اشیا قبل از حضور انسان بر این کره خاکی وجود داشته‌اند، اما به تدریج اهمیت انسان بر اشیا فزونی یافته و اکنون ما دچار تکثر اشیا و بی‌توجهی به آن شده‌ایم.
وی درباره اهمیت اشیا اظهار کرد: اشیا با ما زندگی می‌کنند. قلم، کتاب و کامپیوتر همه جزو اشیا هستند که اگر ما با آن‌ها بد رفتار کنیم آن‌ها نیز با ما بد رفتار می‌شوند. این موضوع از نظر علم هم ثابت شده است.
ضیایی متولد 1328 استان گیلان است. از وی تاکنون کتاب‌هایی با نام‌های «این پرنده از دوران سلجویان آمده است» از سوی نشر چشمه و «همیشه کنارت یک صندلی خالی هست» از سوی نشر آهنگ تهران به چاپ رسیده است.
منظومه شعر «مراثی محله‌های مرده» در 100 صفحه آماده انتشار شده است.
شنبه ۲۳ شهریور ۱۳۹۲ - ۱۲:۱۲
نظر شما