به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، مجاهدی گفت: بعد از انقلاب به دلیل رویکرد شاعران به لایه‌های ناگفته و نانوشته واقعه عاشورا، آثار گران‌سنگی در این زمینه خلق شد اما متأسفانه در کنار این آثار فاخر و ماندگار آثاری هم سروده شده‌اند که فرهنگ عاشورایی را زیر سوال می‌برند.

این شاعر ادامه داد: در شعرهای عاشورایی و نوحه‌ها آثاری دیده می‌شود که خرافه و مطالب غیر مستند را روایت می‌کنند و در شعر آیینی معاصر بخش‌های سیاه و خاکستری‌ای را به نام خود رقم زده‌اند.

صاحب کتاب «کاروان شعر عاشورا» افزود: بخش‌های نورانی و روشنی از شعر عاشورایی هم در کارنامه 30 ساله پس از انقلاب دیده می‌شود که امیدوار کننده است و آثار شاخصی به حساب می‌آیند. این سروده‌ها که در قالب کلاسیک و نیمایی خلق شده‌اند، جای بررسی دارند و چه بهتر که توسط نوحه سرایان ما در مجالس عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) خوانده شوند.

مجاهدی یادآور شد: حماسه در سال‌های اخیر از مواردی است که از سوی شاعران مورد غفلت قرار گرفته شده است در حالی که اگر به درستی سروده شود، به جای اشک ماتم، اشک شوق در چشم مخاطبان خود خواهد نشاند. این شعرها با روضه‌های دروغین تفاوت دارد.

شاعر مجموعه شعر «بر بال سبز قنوت» گفت: انتظار می‌رود که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شاعران برجسته و صاحب کسوت آب را از سرچشمه بنوشند و به هر مقتلی بسنده نکنند. کتاب‌ها و مقتل‌های دست اول و مورد اعتماد و متقن تاریخی را برای رفع عطش خود استفاده کنند و این گونه تاریخ‌نگاری‌ها را در شعرها محور و مد نظر قرار دهند. در شعر عاشورایی مهم نیست چه کسی حرف می‌زند، صحبت مقال است و این‌که چه حرفی زده می‌شود.

وی افزود: شاعران شعر عاشورایی و نوحه‌های عاشورایی باید از مدخل‌ها مطلع باشند و خط قرمزها را بشناسند. هر حرفی را نمی‌توان در شعرهای عاشورایی زد و باید حرف‌هایی گفته شود که معرفت و بینش مخاطب را بالا ببرد.

شاعر مجموعه شعر «دریای شعله‌ور» ادامه داد: باید بین مبالغه، اغراق و غلو تفاوت قائل شویم. یکی از مهم ترین عناصر در شعر، خیال است. این خیال‌انگیزی باید به گونه‌ای باشد که مخاطب را دنبال خود بکشاند اما آن قدر زیاد نباشد که اصل موضوع به حاشیه رانده شود. عنصر خیال و تخیل شاعرانه اگر زیاد شود، شعر را به نظم تبدیل می‌کند و نظم جذابیت کمتری نسبت به شعر دارد. عنصر خیال اگر به درستی در شعر به کار گرفته شود، رسالت تصویری شعر را بر عهده خواهد داشت و همراه با عاطفه و حس و عوامل دیگر، شعر را در حد قابل قبولی ارایه می‌دهد.

مجاهدی توضیح داد: شعر خواه و ناخواه باید برخواسته از خیال باشد، اما مطرح کردن غلو در شعر عاشورایی حرام است. مواردی نظیر الوهیت بخشیدن به حضرت سید الشهدا(ع) هم غلو است و در شعر آیینی جایگاهی ندارد. رعایت نکردن این موضوع یکی از مشکلات مهم در شعر عاشورایی است.

«یک قطره از دریا»، «شکوه شعر عاشورا در زبان فارسی»، «کاروان شعر عاشورا»، «سیمای مهدی موعود(عج) در آیینه شعر فارسی»، «سیری در قلمرو شعر نبوی»، «ایستاده باید مرد»، «سیری در ملکوت»، «یک صحرا جنون»، «فغان دل»، «در انتظار موعود»، «گریه اشک»، «بر بال سبز قنوت»، «دریای شعله‌ور»، «یاس کبود»، «خوشه‌های طلایی»، «در محفل روحانیون یا تذکره علمای شاعر»، تصحیح و تعلیق و مقابله دیوان «گنجینه الاسرار» عمان سامانی و «گزیده اشعار عرفانی وحدت کرمانشاهی» عنوان برخی آثار این شاعر و پژوهشگر شعر آیینی‌اند.