به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، رویا لقمانیان، نویسنده و جهانگرد ایرانی دستاورد  سفرهای خود را در دو کتاب با نام‌های «از پکن تا تهران» و «در دامان زاگرس تا البرز» گردآوری کرده است. وی درباره کتاب «در دامان زاگرس تا البرز» گفت: بعد از اتمام سفرم به چین، به سفرهای داخلی پرداختم و هفت استان غربی کشور را پیاده طی کردم. در حقیقت شناخت سرزمین نیاکانی انگیزه‌ای برای تالیف کتاب «در دامان زاگرس تا البرز» شد، مادرم همواره می‌گفت که باید در این زمینه تحقیق کنم و بیشتر به فرهنگ آباء و اجدادی‌ام بپردازم.

وی ادامه داد: از آن‌جایی‌که پدربزرگم اهل همدان بود سفرم را از این استان آغاز کردم تا ریشه‌هایم را پیدا کنم، از آن‌ منطقه به لرستان، کرمانشاه، ایلام، کردستان، زنجان و در نهایت به استان البرز رفتم. البته در این میان مجبور شدم یک هفته‌ای را به محل سکونتم (استان البرز) برگردم. تصمیم گرفتم در این مدت کوتاه نگارش سفرنامه‌ام را آغاز کنم. سفرنامه‌ام را با استان شدن البرز آغاز کردم و بعد ماجرای پیاده‌روی از البرز تا مازندران را شرح دادم.

این نویسنده درباره فصل‌های کتاب اظهار کرد: هر کدام از فصل‌های کتاب به ‌طور جداگانه به یکی از این استان‌ها اختصاص یافته است. در هر فصل به مسایلی چون نوع فرهنگ، آداب و رسوم، پوشاک و حتی تغذیه مردم هفت استان غربی کشور پرداخته‌ام. 

وی با اشاره به تالیف کتاب «از پکن تا تهران» گفت: بعد از سفرهای داخلی به‌عنوان یک ایرانی تصمیم گرفتم که سفرهای برون‌مرزی را آغاز کنم، البته سال‌ها زمان بُرد تا توانستم مجوز سفر بگیرم. در این سال‌ها ‌دنبال حامی مالی از شرکت‌های دولتی و خصوصی بودم اما متاسفانه نتوانستم حامی برای سفرهایم پیدا کنم. برای دریافت ویزای زمینی، سازمان میراث فرهنگی به وزارت امور خارجه نامه نوشت و این وزارتخانه با سفارتخانه‌های مسیرم مکاتبه کرد تا به من ویزا بدهند. 

لقمانیان افزود: بعد از آن شروع به برنامه‌ریزی کردم تا پرچم المپیک ایران را به پکن ببرم. طبق برنامه‌ریزی‌هایم قرار شد از هفت کشور عبور کنم. سفرم را از پاکستان شروع کردم. قرار بود با عبور از کشور پاکستان، هند، بنگلادش، برمه، تایلند و ویتنام به چین برسم اما متاسفانه برمه به من ویزای زمینی نداد و این مسیر با هواپیما صورت گرفت. از آن‌جایی‌‌که هزینه‌های سفر را از ابتدا برآورد کرده بودم، مجبور شدم از داکا به بانکوک پرواز کنم. به این ترتیب وارد تایلند شدم بعد به شمال تایلند و از آن‌جابه طرف لائوس و ویتنام حرکت کردم. حتی در این کشورها هم تلاش کردم ویزای چین را دریافت کنم ولی متاسفانه موفق نشدم. 

این جهانگرد ایرانی گفت: در ویتنام سفیر ایران نامه‌ای به سفارت چین نوشت تا ویزای زمینی برای من بگیرند اما نامه سفیر را هم برگرداندند. من حتی تا مرز چین هم رفتم تا شاید بتوانم وارد این کشور شوم اما هیچ‌کدام از این تلاش‌ها و پافشاری‌های من نتیجه‌بخش نبود. بعد از بازگشت از این سفر تصمیم گرفتم خاطرات و ماجراهایی که در طول سفر برای من اتفاق افتاده بود در قالب یک کتاب با نام «از تهران تا پکن» بنویسم. 

وی درباره زمان انتشار «از پکن تا تهران» و «در دامان زاگرس تا البرز» گفت: متاسفانه هنوز حامی مالی برای چاپ کتاب‌هایم پیدا نکردم. نامه‌نگاری‌هایی با سازمان میراث فرهنگی انجام دادم اما هنوز پاسخی دریافت نکردم. با چند ناشر خصوصی هم صحبت کردم اما با آن‌ها هم به نتیجه نرسیدم و هنوز به‌دنبال یک حامی مالی برای انتشار کتاب‌هایم هستم. توقع داشتم با توجه به این‌که اولین زن ایرانی هستم که پیاده سفر کردم، مسوولان سازمان میراث فرهنگی حمایت بیشتری از من کنند اما با وجود وعده‌هایی که رییس سابق این سازمان، (محمدشریف ملک‌زاده) برای انتشار کتاب‌هایم داد تا کنون هیچ‌کدام از آن‌ها محقق نشده است. 

لقمانیان در پایان این گفت‌وگو اظهار کرد: امیدوارم تجربه‌ها و خاطرات سفرهایم به‌عنوان یک زن مسلمان ایرانی را دوستداران ایران بخوانند. معتقدم این دسته از کتاب‌ها تاثیر فراوانی بر مخاطبان می‌گذارند چرا که هر فردی با شناخت سرزمین اجدادی خود می‌تواند نگهبان راستین این مرز و بوم کهن باشد. 

رویا لقمانیان مدت 15 سال سابقه کوهنوردی دارد و بیشتر ارتفاعات بلند ایران و همچنین کوه‌های آرارات و سیپان ترکیه را صعود کرده است. وی برای نخستین‌بار و در سن 40 سالگی به مناسبت روز هوای پاک با پای پیاده مسیر کرج تا چالوس را پیمود و از آن زمان سفرهای مرزی و برون‌مرزی خود را آغاز کرد.