شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۲ - ۱۴:۴۵
فراز و فرود‌های جذاب، «لطیف عشق» را زندگینامه داستانی کرد

محمدعلی آقامیرزایی نویسنده کتاب «لطیف عشق» با بیان این‌که منطقه کردستان شهیدان بسیاری دارد که می‌توان به آن‌ها پرداخت، گفت: فراز و فرود‌های جذاب زندگی شهید لطیف رنجبری سبب شد که این اثر را در قالب زندگینامه داستانی بنویسم./

محمد‌علی آقامیرزایی به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره کتاب «لطیف عشق» که به تازگی از سوی انتشارات شاهد روانه بازار نشر شده‌است، گفت: ایده نگارش این کتاب را در گفت‌و گویی که با مسوول تحقیقات بنیاد شهید داشتم، پذیرفتم. این کتاب درباره سروان شهید، لطیف رنجبری است.

نویسنده «قله فریاد» درباره نحوه گردآوری مطالب برای نگارش «لطیف عشق» اظهار کرد: خوشبختانه خانواده شهید آرشیو کامل و منظمی از او در اختیار داشتند که در تالیف کتاب بسیار از آن سود بردم. همچنین از آرشیو بنیاد شهید و امور ایثارگران هم استفاده کردم و گفت‌و گو‌یی چندین ماهه با خانواده و هم‌رزمان شهید رنجبری داشتم.

 آقا‌میرزایی درباره اهمیت پرداختن به سرگذشت شهید رنجبری توضیح داد: شهید رنجبری از اهالی کُردستان بود. کمتر کتابی به شهیدان کردستان پرداخته‌است. در میان شهیدان استان کردستان تنها روی شخصیت شهید محمد بروجردی که به «مسیح کردستان» شهرت دارد، کار تالیف زیادی انجام شده است، در حالی که این منطقه شهیدانی دارد که نیاز است ابعاد زندگی آن‌ها به مردم معرفی شوند.

وی شهید رنجبری را از رزمندگانی معرفی کرد که در کاهش کاشتن مین‌ از سوی  گروهک دموکرات‌ کردستان نقش موثری ایفا کرد و گفت: با تدبیر وی، مردم یکی از آبادی‌های کردستان برای تهیه نفت،  به پایگاه ولی‌آباد مراجعه می‌کردند. به این ترتیب، دموکرات‌ها دیگر در این مسیر مین نمی‌کاشتند و نظامیان ارتشی کمتری به شهادت می‌رسیدند.

خالق «به همین سادگی» با بیان این‌که «لطیف عشق» را در قالب زندگینامه داستانی نوشته‌است، درباره دلیل پرداختن به این اثر در چنین قالبی گفت: برای پرداختن به زندگینامه شهیدان قالب‌های خاطره و تاریخ شفاهی معمول است، اما با توجه به فراز و فرود‌های جذابی که زندگی شهید رنجبری داشت، تصمیم گرفتم «لطیف عشق» را در قالب زندگینامه داستانی بنویسم.

آقامیرزایی ادامه داد: در متن این زندگینامه داستانی، شخصیت منفی «مراد» را که ریشه آن، یک شخصیت واقعی بود، گنجاندم که تعارض به وجود آمده، به جذابیت داستان کمک کند.

وی در پایان گفت: در هنگام نگارش این کتاب، در مکان دنجی ساکن بودم. لحظه شهادت رنجبری را به صورت دقیق نمی‌دانستم و آن‌ چه را در تخیلم شکل گرفت می‌نوشتم. پس از مدتی، مصاحبه‌ای درباره آن شهید به دستم رسید که نشان می‌داد تخیلم در این زمینه با واقعیت همخوانی دارد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها