به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، نخستين اثر داستاني احمدرضا احمدي با نام «آپارتمان، دريا» كه نگارش آن در فروردين سال جاري به پايان رسيده بود، از سوي انتشارات كتاب نيكا به كتابفروشي‌ها رسيد.
بنا به گفته احمدی مراحل چاپ این به سرعت طی و مجوز آن نیز در مدت کوتاهی صادر شده است.
در بخشي از اين كتاب آمده است: «من در برف سوار سورتمه‌اي بودم با پالتوي گران‌بهايي از پوست. دو طرفم سورتمه‌هايي نگهبان بودند، براي حفاظت از من. برف مدام مي‌باريد. زمين و زمان سفيدِ سفيد بود. از توي سورتمه به بارش مدام برف خيره بودم و به پيروزي‌هاي عمرم فكر مي‌كردم.»
در قسمتي ديگر از اين رمان مي‌خوانيم: «از صبح كنار پنجره نشسته‌ام به اميد اينكه عبور نوزندگان سازهاي زهي را در خيابان ببينم. از چايم كمي مي‌خورم و سپس به كنار پنجره مي‌رفتم، خيابان را نگاه مي‌كردم، از نوازندگان خبري نبود. »
احمدرضا احمدی نويسنده، شاعر و مترجم در 30 ارديبهشت 1319 در کرمان متولد شد.
«دفترهای واپسین، دفتر هفتم/به رنگ آبی نیلی»، «دفترهای واپسین، دفتر ششم/به رنگ آبی دریا»، «دفترهای واپسین، دفتر پنجم/به رنگ آبی آسمان»، «دفترهای واپسین، دفتر چهارم/به رنگ سبز»، «دفترهای واپسین، دفتر سوم/به رنگ زرد»، «دفترهای واپسین، دفتر دوم/به رنگ پرتغالی»، «دفترهای واپسین، دفتر اول/به رنگ آبی»، «میوه‌ها طعم تکراری دارند»، «دفترهای سالخوردگی(دفتر هفتم)، می‌خواستم روزی گریه کنم: سیب سرخ»، «دفترهای سالخوردگی (دفتر ششم)، روزی که ما سوار قطار شدیم: هوا ابری بود»، «دفترهای سالخوردگی(دفنر پنجم)، در انتهای کوچه در باران شمع را روشن می‌کنیم: تنهایی»، «دفترهای سالخوردگی(دفتر چهارم)، به درخت انار رسیدم انارها شکسته بودند: عشق»، «دفترهای سالخوردگی(دفتر سوم)، پس از فراغت‌های مدام: نیستی»، «دفترهای سالخوردگی(دفتر دوم)، چترهای کهنه در باران باز نمی‌شدند: حرمان»، «دفترهای سالخوردگی(دفتر یکم)، در این کوچه‌ها گُلِ بنفشه می‌روید: باران»، «مژدگانی به یابنده احمدرضا احمدی»، «پسرکی به نام احمدرضا احمدی گم شده‌است» و «بهاریه» از آثار احمدي در حوزه شعر هستند.
رمان «آپارتمان، دريا» نوشته احمدرضا احمدي، در 208 صفحه، با شمارگان هزار و 100 نسخه، به قيمت 14 هزار تومان از سوي انتشارات كتاب نشر نيكا روانه بازار كتاب شده است.
چهارشنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۲ - ۱۳:۴۸
نظر شما