به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، اوجی هشت بار برگزیده شعر سال شناخته شده و تندیس و لوح افتحار دریافت کرده است. این شاعر همچنین امسال برای دومین بار در شیراز به عنوان چهره ماندگار حوزه شعر برگزیده شده است.

اوجی در سالی که گذشت در چند شب شعر فردی و گروهی شرکت کرد و شعر خواند و کتاب‌هایی از او مانند «حیرانی‌ها»، «در چهره غروب»، «دهان تسلی»، «گزیده اشعار»، «گنجشک‌ها و کلاغ‌ها» از سوی ناشران مختلف به چاپ رسید.
 
تاز‌ه‌ترین کتاب او نیز «دفتر گمشده» نام دارد که در انتشارات فصل پنجم مراحل چاپ را می‌گذراند. 

اوجی این روزها در شیراز دوران بازنشستگی‌اش را می‌گذراند و روزگارش را با سرودن و ترجمه شعر سپری می‌کند.

او شاعری است که هوشنگ گلشیری در تجلیل از سروده‌هایش کتاب «در ستایش شعر سکوت» را نوشت و خسرو قمر کتاب «اما پرنده و گل»را درباره آثارش به چاپ رساند. کامیار عابدی نیز بر آثار او کتاب «در جست‌وجوی گل شیدایی» را نگاشته است. 

آثار اوجی تا کنون به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، فرانسه، ایتالیایی، ترکی و ارمنی ترجمه شده و موضوع چندین رساله قرار گرفته‌اند.

شعر این شاعر به شکلی اگر کوتاه است، بیان تجلی تجربیات خود اوست. در شعرهای کوتاهش که کمتر به آثار برخی شاعران جوان و سالخورده، شباهت دارد، ابهام جایگاهی ندارند. برخی شاعران برای پوشاندن نوعی کم کاری در شعرهایشان نام «آنک»، «ترانک» و غیره را روی شعرهای کوتاهشان می‌گذارند اما اوجی اگر شعری کوتاه هم می‌سراید، رسایی را در زبان از قلم نمی‌اندازد و اگر شعر بلند می‌گوید، اطناب در آن دیده نمی‌شود. 

این شاعر شیرازی، متولد سال 1316 و فارغ‌التحصیل رشته فلسفه از دانشگاه تهران و کارشناسی‌ارشد رشته علوم تربیتی از دانشسرای عالی تهران است. وی همچنین دوره کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی را در دانشگاه شیراز گذرانده و در مدت 50 سال این رشته‌ها را در مرکز تربیت معلم و دانشگاه تدریس کرده ‌است.

«باغ شب»، «خواب درخت و تنهایی زمین»، «شهر خسته»، «برگزیده اشعار»، «این سوسن است که می‌خواند»، «مرغ سحر»، «صدای همیشه»، «شعرهایی به کوتاهی عمر»، «حالی است مرا»، «کوتاه مثل آه» و «خوشا تولد و پرواز» نام برخی کتاب‌های او هستند.

این شاعر در سال 1389 جایزه شعر فجر را به خود اختصاص داد.