مومنی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، اظهار کرد: برخلاف کارهای سابقم که بیشتر در جنبه‌های دینی و معارف نوشته‌ام، دو کتاب جدید خودم را در حوزه فقه و حقوق می‌نویسم.
وی ادامه داد: یکی از کارهایم درباره باروری مصنوعی و تلقیح است که در آن موضوع را با رویکرد فقهی و حقوقی بررسی می‌کنم. من این کتاب را به زبان عربی می‌نویسم و اکنون این اثر مکتوب مرحله اصلاحات را پشت سر می‌گذارد. البته یافته‌هایم در این زمینه در مراکز پژوهشی که بحث‌های فقهی حقوقی دارند نیز تدریس می‌شود.
مومنی به محتوای کتاب اشاره کرد و گفت: در این اثر تمام شیوه‌های مرسومی را که در نظام پزشکی وجود دارد، بررسی کرده‌ام؛ نظیر باروری در رحم، باروری خارج از رحم، باروری با نطفه همسر یا نطفه اجنبی. همچنین نیم‌نگاهی هم به بحث استنساخ(شبیه‌سازی) داشته‌ام.
وی بیان کرد: شش سال درباره موضوع و محتوای این کتاب تحقیق و مطالعه کرده‌ام تا بتوانم در نحوه نگارش آن تمرکز لازم را به دست بیاورم. پس از تکمیل اصلاحات، با یکی از ناشران فقهی حقوقی برای انتشار آن وارد مذاکره خواهم شد.
نویسنده آثار دینی درباره کتاب دیگرش توضیح داد: کتاب دیگر من درباره پیوند اعضا است که برای تالیف این کتاب هم بررسی فقهی و حقوقی انجام داده‌ام. این کتاب هم به زبان عربی نگاشته می‌شود.
مومنی افزود: در این کتاب مساله پیوند اعضا به صورت‌های گوناگون بررسی شده است؛ مانند پیوند اعضا از یک انسان زنده به انسان دیگر مثل پیوند کلیه و شرایط خرید و فروش آن و همچنین اهدای اعضا از مرگ مغزی‌ها که آیا به لحاظ فقهی و حقوقی خود شخص یا وراث و اولیای آن‌ها مجاز به دادن مجوزند یا نه. بحث دیگر این کتاب درباره افراد مهمورالدم است که آیا می‌شود به جای اجرای حکم اعدام از اعضا و جوارح آن‌ها برای پیوند استفاده کرد یا نه؟
وی دلیل نگارش این دو کتاب به زبان عربی را تخصصی بودن آن‌ها دانست و بیان کرد: چون بحث فقهی و حقوقی یک حوزه تخصصی محسوب می‌شود ناگزیر باید از زبان تخصصی مرتبط که زبان عربی است، برای نگارش این آثار استفاده کرد. البته دوستانم اعلام آمادگی کرده‌اند که پس از چاپ کتاب، آن را به زبان فارسی برگردانند.
یکشنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۲ - ۰۹:۰۰
نظر شما