شرح مختصری از کتاب
جک استراو وقتی پسری کوچک در اپینگ فارست (منطقه ای در جنوب شرقی انگلستان) بود، هرگز نمی توانست تصور کند که روزی وزیر امور خارجه بریتانیا شود. او که یکی از پنج فرزند خانواده‌ای بود که پدر و مادرش متارکه کرده بودند، آنقدر آگاه بود که با کمک هزینه دانشجویی به تحصیل بپردازد و تعطیلاتش را صرف کارهای جانبی کند تا بتواند درآمد بیشتری داشته باشد. اما او بعدها 13 سال و 11 روز از عمرش را در دولت بریتانیا سپری کرد که بخش اعظم آن صرف وزرات امور خارجه شد. این کتاب داستان زندگی او در این موقعیت است. خاطرات او نگرش منحصر به فردی از پیچیدگی، و دنیای سیاسی گاه خودخواهانه اما همیشه جذاب بریتانیا را آشکار می کند و اما مهمتر از همه از رضایت فراوان و مزیت ویژه خدمت کردن در راستای خواست های فردی و خواست های کشور می گوید. استراو زندگی خیلی مردمی ای داشته، اما او چهره شخصی زندگی اش را نیز عیان می کند و به خوانندگانش نگاهی زنده و معتبر از دوران بلر/براون را عرضه می کند. در واقع باید گفت این کتاب تصویرگر چهل سال اخیر سیاست بریتانیا است.
منتقدان این کتاب را چنین توصیف کرده اند:
«این کتاب از سه جهت موفق است. اول به عنوان کتاب خاطرات مردی که از ریشه های محقر برخاست و خود را تا مرحله اشغال سه شغل برتر کشور بالا کشید. دوم به عنوان روایتی داخلی از طلوع و سقوط حزب کارگر جدید، و بالاخره، به عنوان یک کلاس استادانه در هنر اداره دولت که توسط یکی از حرفه ای ترین افراد این زمینه تدریس می شود. این کتاب شفاف، درگیرکننده، طنزآمیز، در مواقعی در تضاد با خود و در کل روراست است.» -- کریس مالین، تایمز
«این کتاب به هیچ وجه به خود دلسوزی نمی کند: یک تسکین خجسته... این داستان فوق العاده روایت شده، انسانی و سرگرم کننده درباره پست های بالای دولتی، نشان می دهد که حزب کارگر بسیار خوش شانس بوده که رابر جک را برای این مدت طولانی در اختیار داشته است.» – آن مک الووی، ساندی تایمز
«به طرز غیرقابل منتظره ای جذاب... یادداشت های او کم هستند و فاصله زیادی بین شان وجود دارد، اما به خاطر اینکه انقدر دقیق و دارای حسن تعبیر هستند خیلی تاثیرگذارتر هستند.» –کریگ براون، میل آن ساندی
«آن بزرگی و عظمت بادکرده ای که بسیاری از سیاستمداران از آن استفاده می کنند، در این کتاب جایی ندارد. برعکس، به نظر می رسد که استراو متواضع مانده و در حالی که پایش را محکم روی زمین قرار داده به اشتباهاتش اقرار می کند" – داگلاس کارزول، ساندی اکسپرس " این خاطرات بهتر از بسیاری از کتاب های خاطرات دیگرنوشته شده اند. سخنان و شایعات زیاد و داستان های حقیقتا جالب زیادی اینجا وجود دارند... و همچنین حرف هایی نیشدار درباره شخصیت های مختلف همراه حکایت هایی آشکارکننده.» – پیتر ولبی، گاردین
«بینشی جالب از زندگی در قلب حزب کارگر... کتابی که با وقار استادانه ادبی شکل داده شده، دقیق و خارق العاده است... این کتاب از آزمایش های زمانه عبور می کند. روایت استراو درباره سفرهای حزب کارگر به درون و بیرون از قدرت در نزدیک به پنج دهه برای محققان جدی دولتی و سیاسی نیز بسیار مهم است».
– پیتر هین، آبزرور
«این کتاب یک چکیده خسته کننده اداری نیست. یکی از خاصیت های مهم استراو به عنوان یک سیاستمدار این بود که یکی از معدود مصاحبه شوندگانی بود که می توانست ساعت هشت صبح در برنامه «تودی پروگرام» جواب تمام سوال ها را بدهد و در بحث شرکت کند. بنابراین تعجبی هم ندارد که او نویسنده خوبی باشد و با دستی قوی و هوشی سرشار بنویسد... من نمی دانستم که زندگی جوانی استراو تا این حد پیچیده و سخت بوده، او داستان را خوب تعریف می کند... انسان ممکن است فکر کند که بعد از تمام کتاب های خاطرات سال های حزب کارگر، افزودن چیز خاصی به همه آنها سخت باشد. با این حال هر صدای جدید یک دیدگاه جدید خلق می کند و این کتاب یکی از متمایزترین آن هاست.» – جان رنتول، ایندیپندنت
«بعد از گذراندن چند سال در دولت، تونی بلر به شوخی می گفت که هر هفته جدید که شروع می شود، بدترین هفته اش است. کتاب خاطرات جک استراو یادآوری می کند در دورانی که همه چیز موشکافانه تحت نظر قرار می گیرد، یک دولت ممکن است خیلی راحت با مشکلات احاطه شود... اما یکی از موضوع هایی که از خاطرات آقای استراو مشخص می شود این است که تمامی بحران های سیاسی در پایان به مرکز دولت می رسند، حتی اگر از آنجا سرچشمه نگرفته باشند...» – تایمز
«این کتاب از بهترین کتاب های خاطرات دوران قدرت حزب کارگر است که توسط یکی از رهبران اصلی آن نوشته شده. نثر استراو مانند خودش است: محتاط، دقیق و قابل اعتماد.» – پرایوت آی
جان ویتاکر جان استراو متولد سوم اوت 1946 سیاستمداری از حزب کارگر بریتانیاست که از سال 1979 عضو پارلمان از منطقه بلاکبورن بوده است. او از سال 1997 تا 2010 عضو کابینه بریتانیا در دو دوره تونی بلر و گوردون براون بود. وی دو پست مهم را برعهده داشت: از سال 1997 تا 2001 دبیر کابینه و از 2001 تا 2006 وزیر امور خارجه بود. از 2007 تا 2010 او پست مهم لرد مشاور که مشاوره دهنده مستقیم به نخست وزیر است را در اختیار داشت و در دوره براون او نماینده دولت در دادگستری بود. پس از این که حزب کارگر در سال 2010 قدرت را از دست داد استراو به عنوان معاون سایه نخست وزیر و دبیر سایه دادگستری فعالیت کرده است. او یکی از سه چهره سیاسی است که در دوره ای که حزب کارگر قدرت را در دست داشت، بی وقفه از 1997 تا 2010 در کابینه حضور داشت.
آقای جک استراو در نوشتن چهار کتاب نیز با نویسندگان دیگر همکاری کرده که شامل «اجرای حقوق بشر 1998: خلاصه مذاکرات» در سال 2001، «بررسی امور زندان ها: سخنرانی سالانه بنیاد اصلاحات زندان ها» در سال 1998، «آینده عدالت سیاسی و جنایی» در سال 1996 و «سیاست و ایدئولوژی» در سال 1993 است.
نظر شما