اعضای هیات مدیره شرکت تعاونی و اتحادیه چاپخانهداران تهران در نشستی در خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)مشکلات و موانع پیشروی فعالیت چاپخانهها را مطرح و واکاوی کردند.
لطفا قدری درباره نتایج دفاتر چاپخانههای زیرزمینی که به نوعی فعالیت قاچاق در حوزه چاپ به شمار میآیند، توضیح دهید.
سید مجتبی هاشمی کرمانی:فعالیت چاپخانههایی که جواز دارند با چاپخانههایی که جواز ندارند تفاوت چشمگیری دارد زیرا چاپخانههایی که مجوز ندارند هر کاری که میخواهند را انجام میدهند و نظارتی هم بر عملکرد آنان نیست.
در حقیقت این افراد واسطهاند و سفارش کار را میگیرند و مقوا را تهیه کرده و به چاپخانه تحویل میدهند. در پایان کار هم با چاپخانهدار تسویه حساب کرده و به دنبال کار خود می روند.
این دفاتر چاپخانههای زیرزمینی در این روند هم پول مقوافروش را میخورند و هم سرمایه چاپخانهداران را به هدر میدهند. به نظرم اتحادیه باید اقدام کند و از فعالیت این دفاتر جلوگیری کند.
بهمن پورمند: به نظرم هر کسی در هر حرفهای اگر عاقلانه رفتار کند هیچ گاه خودش را به چالش نمیکشد.
اگر سفارش دهنده منطقی عمل کرده و تنها به ظاهر افراد و چربزبانی آنان توجه کرده و آگاه کار کنند هیچگاه از طریق دفاتر چاپخانههای زیرزمینی کار خود را پیش نمیبرند. اما خیلی ها هستند که این گونه رفتار نمیکنند.
علی نیکوسخن: تاکنون شکایات زیادی درباره ارایه سفارش به این دفاتر از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت به اتحادیه چاپخانهداران تهران ارایه شده است. ما توصیه میکنیم که افراد سفارشهای خود را که به واحدهای صنفی مراجعه ارایه دهند که دارای مجوز اند تا بدانند عملکرد آنان رسمی و قانونی است و توسط اتحادیه نظارت میشوند.
همچنین بحث چاپخانههای زیرزمینی به اتحادیه چاپخانهداران ارتباطی ندارد زیرا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به چاپخانهداران مجوز کار میدهد و خود نیز بانی رسیدگی به فعالیت این واحدهاست. اگر به ما اطلاع بروز چنین تخلفهایی را بدهند میتوانیم این تخلفها را با عرضه مدارک به اتاق اصناف و اداره اماکن اطلاعرسانی کنیم. زیرا اتحادیهها به طور قانونی اجازه برخورد با چاپخانههای زیرزمینی را ندارند.
فعالیت واحدهای خدمات رایانهای را که به نوعی پا تو کفش چاپخانهداران کردهاند را چه طور میبینید؟
نیکوسخن: این واحدها کار را خراب کردهاند، به نظرم اصناف کشور مهمترین وظیفهشان رسیدگی به شغلهای کاذب و جلوگیری از متضرر شدن شغلهای دارای مجوز و پروانه کسب است و باید وقت خود را در این زمینه صرف کند.
مسوولان برای سامان بخشیدن به اصناف باید به امور غیرقانونی و کاذب توجه کنند که باعث رکود کاری واحدهای صنفی و قانونمندی چون چاپخانهها در سطح کشور میشوند.
برخی کیفیت کاغذ داخلی تولید کارخانههای استان مازندران را نامطلوب توصیف میکنند و معتقدند برای تولید دفاتر یادداشت و کاغذ ساندویچ مناسب است، شما کیفیت این کاغذ را چطور میبینید؟
احمدرضا اعتماد مظاهری: ما اگر از منظر ملی به این موضوع نگاه کنیم، هرگز نباید چنین سخنانی را به زبان بیاوریم. چند سالی است یک اشتباهی در زمینه نشر ایجاد شده که کتاب را کاغذ بسیار سفید تلقی میکنند در حالی که کاغذ بسیار سفید برای چشم مضر است.
علم ثابت کرده است که رنگ کاغذ کتاب باید از سفیدی خارج شده و قدری زرد رنگ باشد. اگر محصولاتی که در داخل کشور میتوانیم تولید کنیم هرگز نباید درباره آنها اینگونه صحبت کنیم.
کارخانه کاغذ پارس به دلیل مشکلات فراوان پیش آمده به تولید کاغذ با 120 گرم روی آورده است. ما اتحادیهها با نگاهی صنفی، باید این واحدها را تقویت کنیم و مخالف سرکوب کارخانههای داخلی به نفع واردات هستم.
اکنون همین کاغذ تولید داخل در چرخههای دیگر چاپ ایران در حال مصرف شدن است و در قالب تولید روزنامه کاربرد دارند. اکنون این کاغذها با تولیدات دیگر کشورهای دنیا رقابت میکند.
برای کتاب باید از این کاغذ استفاده کنیم تا چشم دانشآموزان آسیب نبیند و برای آنان مضر نباشد. ما در مجموعه اتحادیه چاپخانهداران تهران طرفدار جدی تولید داخلی این کاغذ هستیم.
نظر شما