به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، این کتاب شامل 17 مقاله از مرحوم استاد محیط طباطبایی چاپ‌شده در مجله گوهر است که به نوعی کتاب‌شناسی بهائیت به شمار می‌رود.

نویسنده کتاب با پشتوانه تاریخی و ارایه مستندات خویش، شواهد تاریخی بررسی کتاب‌ها، اشخاص و رویدادهای تاریخ بهائیت را بررسی کرده است. 

استاد محیط طباطبایی این کتاب را با هدف بیان حقیقت نگاشته و هر موضوعی را که ممکن است در نظر اشخاص مشتبه شناخته شود، نقد و بررسی شده است. نویسنده همچنین تلاش کرده است تا با آوردن دلایلی به اثبات برساند که برای رسیدن به مقصد نقد بهائیت باید چگونه قدم برداشت.

یکی از ویژگی‌های این کتاب، انصاف نویسنده است چرا که محیط طباطبایی بر این باور بود که ارزیابی نوشته‌ها و گفته‌های دیگران و انتقاد از اندیشه‌ها برای تهذیب محصولات فکری لازم است و البته نکته مهم این است که ناقد باید با نگاهی خالی از غرض و بدون پیش‌داوری به آثار دیگران بنگرد چون نقد علمی روشمند می‌تواند هشدار خوبی برای خوانندگان و نویسندگان حوزه کتاب‌های دینی باشد.

مقالات کتاب «گوهر محیط» لبریز از استدلالات علمی و نقل‌قول‌های فراوان است که برای فهم بهتر مطالب مستندات تاریخی در پی‌نوشت کتاب آورده شده‌اند. 

درباره سید محمد محیط طباطبایی نیز باید گفت که وی سال 1281 هجری شمسی در شهر زواره متولد شد. مقاله‌های تاریخی و ادبی به قلم محیط طباطبایی از سال ۱۳۰۶ در نشریات معروفی مانند شفق سرخ و روزنامه ایران منتشر می‌شد. سلسله مقالات وی درباره محمد زکریای رازی و اعزام محصل به اروپا موجب شهرت او به‌عنوان پژوهشگری دقیق شد، در همان حال که به‌عنوان مدرس تاریخ و جغرافیا و معلم زبان‌دان شناخته شده بود. محیط طباطبایی طی بیش از 70 سال تحقیق و فعالیت مطبوعاتی از سال 1300 تا 1371 بیش از 2500 مقاله را نوشت و در بیش از 55 روزنامه و مجله منتشر کرد، مدیریت سه نشریه را عهده‌دار شد، برای 30 جلد کتاب مقدمه نوشت، 19 جلد کتاب تألیف کرد، 800 سخنرانی علمی، ادبی، تاریخی و فرهنگی را در رادیو، تلویزیون، کنگره‌های علمی، محافل و مجالس ادبی و اجتماعی ایراد، 10 هزار ساعت تدریس کرد و در مدارس گوناگون و مراکز آموزش عالی حدود 6000 شاگرد تربیت کرد و حدود 20 هزار بیت شعر از خود به یادگار گذاشت. وی بیش از 20 اثر مستقل را که به صورت کتاب چاپ شده یا آماده نشرند، از خود به جای گذاشت.
 
کتاب «گوهر محیط» به اهتمام محمدمهدی صائمی با شمارگان دو هزار نسخه، در 373 صفحه و به بهای 150 هزار ریال برای نخستین بار از سوی نشر گوی منتشر شده است.