رهنمایی با اشاره به جغرافیای گردشگری، به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گفت: جغرافیایی گردشگری بیان‌کننده مفهوم پراکندگی جغرافیایی و مقصدهای گردشگری است که در نتیجه تجهیز منابع و جاذبه‌های گردشگری به‌وجود می‌آید. در کنار این تعریف در جغرافیای مدرن امروزی نیز یک تعریف جدیدی از جغرافیای گردشگری ارایه شده است و آن تحولاتی است که در چشم‌اندازهای جغرافیایی در نتیجه فعالیت‌های گردشگری رخ می‌دهد.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که چرا دانش‌آموزان نسبت به برخی از دروس از جمله جغرافیا بی‌انگیزه‌اند، اظهار کرد: در رابطه با این موضوع باید به آسیب‌شناسی کتاب‌های جغرافیا پرداخت. اولین مشکل در این زمینه مشکل روش‌شناسی در انتقال مطالب جغرافیا است. دومین موضوع این است که نویسندگان به شرایط ذهنی، علایق و جنبه‌های یادگیری مخاطبان خود توجه نمی‌کنند.
وی در ادامه افزود: در صورتی‌که باید درک افراد درنظرگرفته شود و مطالب جغرافیایی را برمبنای آن درک عمومی انتقال دهیم. برخی از مطالبی که در کتاب‌های درسی مدارس گنجانده شده از کتاب‌های دانشجویی گرفته شده است و بنابراین ذهن دانش‌آموز ظرفیت پذیرش آن را ندارد در نتیجه وقتی مطالب را درک نمی‌کند از درس زده می‌شود.
تاریخ، جغرافیا و علوم اجتماعی؛ فراموش‌شدگان نظام آموزشی ایران
مولف «فرآیند برنامه‌ریزی شهری در ایران» ادامه داد: سومین نکته این است که مطالب درسی این کتاب‌ها با هم همپوشانی ندارند یعنی وقتی جغرافیایی طبیعی درس می‌دهیم باید در طول دوره دبستان، راهنمایی و دبیرستان یا در سیستم آموزشی جدید، بین مطالبی که دانش‌آموز می‌خواند ارتباط عمودی برقرار کرد. به همین دلیل کتاب باید به‌گونه‌ای طراحی شود که دانش‌آموز مفاهیم ساده و پایه را از دوره ابتدایی بیاموزد و مطالب کاربردی را در سطوح بالاتر.
وی با بیان اینکه باید در ساختار و تدوین کتاب‌های جغرافیا تغییری ایجاد شود، عنوان کرد: بخشی از مشکلات کتاب‌های جغرافیا، اشکالات فنی است که در کنار مشکلات محتوایی وجود دارد. بنابراین لازم است تغییری در ساختار و تدوین این کتاب‌ها صورت گیرد. متاسفانه در ایران توجهی به درس جغرافیا نمی‌شود و آن را خیلی جدی نمی‌گیرند. این در حالی است که در کشورهای پیشرفته توجه خاصی به این درس می‌شود چراکه معتقدند اگر بخواهند ملتی را از سرزمین‌اش جدا کنند، کافی است نگذارند سه موضوع جدی گرفته شود؛ تاریخ ، جغرافیا و قوانین و نظام زندگی در آن مملکت. که در کشور ما دقیقا این سه موضوع مغفول مانده است و تمامی توجه‌مان را صرف دروسی مانند ریاضیات، زیست‌شناسی، فیزیک و شیمی کرده‌ایم.
مدیریت گردشگری به گردشگران اطلاع‌رسانی می‌کند
رهنمایی درباره پیوند جغرافیا و گردشگری، اظهار کرد: جغرافیا نخستین و بیشترین ارتباط را با گردشگری دارد. وقتی جاذبه‌های گردشگری یک کشور را بشناسیم و آن‌را خوب آموزش دهیم و انواع جاذبه‌های گردشگری کشور چون طبیعی، یادمانی، تاریخی، زیارتی و فرهنگی را معرفی کنیم، به سمت کشورشناسی هدایت می‌شویم زیرا یک مفهوم جغرافیا کشورشناسی است.
مترجم «مبانی کشورشناسی ایران» در ادامه افزود: اهمیت جغرافیای گردشگری در این است که ذهن افراد و به‌ویژه دانش‌آموزان را با کشورشان و ویژگی‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی آن آشنا می‌کند. برای گنجاندن این مطالب در کتاب‌های درسی باید به چند نکته توجه کرد؛ نخست اینکه در حد سن و سال دانش‌آموزان مطالب را تهیه کنند تا دانش‌آموزان از عهده درک آن برآیند و دوم اینکه معلمان نیز در این زمینه مهارت داشته باشند و بدانند با چه زبان و ادبیاتی آن مطلب را منتقل کنند.
وی در پاسخ به این سوال که از چه طریق می‌توان فرهنگ مراجعه به کتاب را برای کسب اطلاعات بیشتر درباره مقصد سفر مانند دیگر کشورهای جهان در بین ایرانیان جا انداخت؟ گفت: این وظیفه برعهده بخش مدیریت گردشگری است. این بخش باید از طریق تبلیغات و اطلاع‌رسانی اطلاعات درست، دقیق و مختصر را در اختیار گردشگران قرار دهد. تبلیغات و اطلاع‌رسانی گردشگری یکی از دوره‌های کارشناسی ارشد است که دانشجویان این رشته در زمینه انتقال اطلاعات صحیح و کاربردی به گردشگران آموزش می‌بینند.
محمدتقی رهنمایی، دارای مدرک دکتری جغرافیا از دانشگاه فیلیپس ماربورگ آلمان و استاد جغرافیایی دانشگاه تهران است. «مبانی کشورشناسی ایران»، «توان‌های محیطی ایران»، «مجموعه مباحث و روش‌های شهرسازی»، «فرایند برنامه‌ریزی شهری در ایران»، «سیمای فرهنگی ایران» برخی از کتاب‌هایی است که رهنمایی تاکنون ترجمه و تالیف کرده است./
شنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۰:۰۰
نظر شما