به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «پاپاراتزی نیستیم» (مجموعه مقالاتی درباره اخلاق حرفه‌ای و مسایل روزنامه‌نگاران) به‌قلم حسین انتظامی دربردارنده گفتارها و یادداشت‌هایی با محوریت روزنامه‌داری و روزنامه‌نگاری با نگاهی به مسایل و مصایب داخلی و خارجی منتشر شد.
«معضلات مطبوعات، آدمخوار ایرانی؟!»، «شطرنج برره»، «یک مصاحبه دو آسیب‌شناسی»، «اقبال یا اغوا»، «خواهش از روزنامه‌داران و روزنامه‌نگاران»، «ملاحظاتی درباره اشتراک‌گذاری ویدئو»، «شرح دیالکتیک»، «بدرقه رییس‌جمهور با طعم رسانه»، «لطفا مصاحبه نکنید»، «یک سوءتفاهم درباره پاسخگویی»، «سخنگو کیست؟ سخنگویی چیست؟»، «مطبوعات و سرمایه دیجیتال» و «آموزش کاربردی حلقه مفقوده توسعه روزنامه‌نگاری» عنوان برخی از مقاله‌های کتاب به‌شمار می‌آید که همراه با دو گفت‌وگوی مرتبط با موضوع محوری کتاب و محوریت نظام صنفی مطبوعات گردآوری و تدوین شده است.
نویسنده اگرچه در مقدمه کتاب، به طور خلاصه دغدغه‌های اصلی خود را در حوزه روزنامه‌نگاری دسته‌بندی کرده اما تاکید دارد که استقلال رسانه، اخلاق حرفه‌ای و تمایز میان عرصه‌های سیاست و رسانه در کنار ضابطه‌مندی و روزآمد و کارآمد کردن برخی مفاهیم کهنه و منسوخ شده گلوگاه‌های اصلی مشکلات حوزه رسانه در کشور است.
در بخشی از مقاله «مخاطرات حرفه‌ای گری» آمده است: «وقتی کاری عادت شود، نوعی اعتماد به نفس توام با بی‌مبالاتی ایجاد می‌کند و صاحب این سطح، به عکس مبتدیان(حتی به عکس روزهای نخست کاری خود) دقت کافی نمی‌کند. بخش قابل توجهی از تصادفات جاده‌ای را رانندگان خطی مرتکب می‌شوند. زیرا آنان به دلیل کثرت تردد در آن محور گمان می‌کنند (و از قضا درست هم می‌گویند) که به تمام پیچ‌وخم‌های آن آشنایند اما افراط در اعتماد به نفس به علاوه خواب‌آلودگی، فاجعه می‌آفریند. اگر حرفه‌ای بودن به معنای آزادی از اصول آیینی قلمداد شود و اصول را «مقررات دست و پاگیر» بخوانیم مقدمه این سقوط است.»
انتظامی در بخش دیگری از این مقاله می‌نویسد: «حرفه‌ای بودن، تولید انبوه نیست. برخی روزنامه‌نگاران، همین که چند سال از سابقه آنها گذشت در هر روز چند خبر و مصاحبه و یادداشت می‌نویسند و به چند رسانه می‌سپارند. قبول دارم که بخشی از این تندکاری‌ها دلایل معیشتی دارد و لذا علت را باید در جای دیگری جستجو و حل کرد اما این پرکاری، حاشیه خطا را بالا می‌برد، سرقت ادبی را موجب می‌شود و چاپ مجدد مطالب کهنه خودمان را جایز می‌شمارد. دکتر صادق خرازی تعریف می‌کرد که چند سال پیش توماس فریدمن را در اجلاس داووس دیده و از کم‌پیدایی او گله کرده است. او ضمن عذرخواهی، علت را به مشغله فراوان برای نگارش یادداشت هفتگی خود در نیویورک تایمز ارجاع داده است. آقا صادق هفته‌ای یک یادداشت را بهانه دانسته و به شوخی گفته است: «کجای کاری؟ روزنامه‌نگاران ما روزی 3 یادداشت می‌نویسند» و او در پاسخ با لحنی طعنه‌آلود گفته است:«آنها می‌توانند؛ من نمی‌توانم!»
چاپ نخست «پاپاراتزی نیستیم» (مجموعه مقالاتی درباره اخلاق حرفه‌ای و مسایل روزنامه‌نگاران) به‌قلم حسین انتظامی در 160 صفحه و بهای پنج‌هزار تومان از سوی انتشارات ثانیه راهی بازار کتاب شده است.
سه‌شنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۵:۴۵
نظر شما