وی زاده سوم دیماه 1304 هـ.ش در پاریز، از توابع شهرستان سیرجان در استان کرمان است که پس از دریافت دیپلم در سال 1325 برای ادامه تحصیل به تهران آمد و در سال 1326 در دانشگاه تهران در رشته تاریخ تحصیلات خود را پی گرفت.
بر خلاف عمده کتابهای تاریخی که نثری سرد و سنگین دارند، بیشتر نوشتههای تاریخی «باستانی پاریزی» مملو از داستانها و ضربالمثلها و حکایات و اشعاری است که خواندن متن را برای خواننده آسانتر و لذتبخشتر میکند. همچنین آثار وی معمولاً پاورقیهای بسیار مفصلی دارند که گاهی از خودِ متن هم مفصلتراند.
پیغمبر دزدان، سلجوقیان و غز در کرمان، فرماندهان کرمان، خاتون هفت قلعه، آسیای هفت سنگ، نای هفت بند، یادبود من (مجموعه شعر)، ذوالقرنین یا کوروش کبیر، تلاش آزادی، یعقوب لیث، شاه منصور، از پاریز تا پاریس و کتابی به نام «شاهنامه آخرش خوش است» عنوان برخی از آثار وی هستند._
نظر شما