به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- سازمان بهداشت جهانی (WHO) یکی از آژانسهای تخصصی سازمان ملل متحد است که نقش یک مرجعیت سازماندهنده را بر بهداشت جامعه جهانی ایفا میکند. عنوان «روزجهانی بهداشت» طی نامهای مکتوب در 12 آگوست سال 1946 توسط دکتر محمد حسین حافظی، به اعضای کمیته موقت ارایه شده بود نیز مطرح و پذیرفته شد. ودر کنفرانس سال 1948 نیز سازمان بهداشت جهانی تاسیس شد.
بهداشت و مقوله سلامت دارای شاخههای فراوانی است که به همین نسبت متون آموزشی و پژوهشی بسیاری نیز در این زمینه منتشر شده که از آن جمله میتوان به «بهداشت جنسی»، «بهداشت بارداری»، «سلامت مادران» و «بهداشت باروری» اشاره کرد.
از آنجایی که مبحث سلامت بازه وسیعی را در برمیگیرد، کتابهای دیگری نیز با موضوع بهداشت روانی چاپ و منتشر شده است. «بهداشت مدارس» و «بهداشت سالمندان» نیز از دیگری موضوعاتی است که علی رمضانخانی و حسین حاتمی در قالب کتاب بررسی کردهاند.
جای خالی سلامت شغلی در برنامههای بهداشتی
در حالیکه سلامت افراد در دوره بزرگسالی و پس از ورود به دنیای کار با خطرات جدی مواجه است و سلامت شغلی یکی از کاربردیترین موضوعات در انواع مشاغل است که میتواند بقای شغل و فرد شاغل را شامل شود، این موضوع مهم در برنامههای هفته سلامت مغفول مانده و چندان مورد توجه واقع نشده است.
پرداخت مناسب به بهداشت پایهای
خسرو صادقنیت، رییس مرکز تحقیقات اختلالات خواب شغلی، در گفتوگو با (ایبنا)، سلامت شغلی را یکی از موضوعات مهم حوزه سلامت دانست و گفت: ایران، بهعنوان کشوری در حال توسعه، به مفاهیم پایهای در بهداشت به خوبی پرداخته است.
وی افزود: مباحثی مانند سلامت مادران باردار و نوزادان تا جوانان در سه دهه گذشته، به خوبی از سوی برنامهریزان و نویسندگان دانشگاهی مورد توجه قرار گرفتهاند، اما موضوع سلامتی یک جوان که پس از ورود به مشاغل مختلف در معرض انواع تهدیدات شغلی قرار میگیرد، کمتر دستمایه تحقیق و پژوهش و تالیف قرار میگیرد.
آموزش سلامت شغلی را دریابیم
این متخصص طب کار، در ادامه با تاکید بر نقش سلامت شغلی در ادامه روند سلامت در بین شاغلان گفت: تالیف کتاب در این حوزه، جزو لاینفک آموزش بهشمار میآید، چراکه بدون آموزش و برنامهریزی مدون از سوی مسوولان، آسیبهای شغلی برگشتناپذیر خواهد بود.
مولف کتاب «اختلالات خواب و فعالیتهای شغلی» ادامه داد: مواجهات شغلی همچون مواجهه با عوامل شیمیایی و بهویژه حلالها، فلزات سنگین و بهخصوص استرسهای شغلی نیز میتوانند اثرات نامطلوبی بر روی کیفیت و کمیت خواب افراد بهجا بگذارند. در این کتاب مفاهیمی همچون پاراسومینا، ریتمهای بیولوژیک، ملاتونین و خواب و سالمندی، که در خواب افراد تاثیرگذار هستند، بررسی شده است.
وی در ادامه با اشاره به تربیت نیروهای کارآمد در این حوزه، بیان کرد: سطح پوشش و کیفیت سلامت شغلی در کشور مطلوب نیست و سیستم اجرایی کشور باید برای بهرهگیری از توان موجود، طراحی مناسبی بهعمل آورد.
تالیف کتاب رضایتبخش است
این عضو هیات علمی دانشگاه تهران، که آثاری را نیز در این حوزه تالیف کرده، افزود: تالیف کتابهای تخصصی که در این زمینه از سوی اعضای هیات علمی دانشگاهها به رشته تحریر درآمدهاند میتواند تاثیر مثبت و مناسبی در پیشبرد اهداف سلامت شغلی در کشور داشته باشد.
صادقنیت «کتابچه ایمنی و سلامت شغلی و بهداشت محیط»، «ایمنی و سلامت شغلی» و «ایمنی، سلامت شغلی بهداشت محیط و کنترل عفونت در مراکز بهداشتی درمانی» را از جمله کتابهای کاربردی دانست که با موضوع سلامت شغلی در کشور منتشر شدهاند.
مسایل بهداشتی را در کتابهای مدارس بگنجانیم
فرداد درودی، نماینده برنامه مبارزه با ایدز سازمان ملل در ایران، اعتقاد دارد اطلاعرسانی برای گروههای مختلف باید انجام شود، اما محتوا باید متناسب با جمعیت هدف باشد و نوع پیام و آموزش نیز مهم است.
درودی با تاکید بر آموزش و بررسی بیمارییهای مانند ایدز در کتابهای درسی دانش آموزان، عنوان کرد: در هیج کجای دنیا آموزشی که در مورد بیماری مانند ایدز به یک معتاد داده میشود، با یک دانش آموز یکسان نیست. درباره همه آموزشها اینگونه است و متناسب با سن و شرایط افراد است، آموزش درست باید متناسب با سن و گروه هدف باشد. آموزش و پرورش چند سالی است که برنامهای را با سازمان ملل متحد شروع کرده است، که طی آن ابتدا در مدرسه معلمان آموزش میبیند و در دوره دبیرستان یک کتاب آموزشی هم تهیه شده است که اینک بهصورت پایلوت در چند استان کشور در غالب مهارت زندگی آموزش داده میشود.
وی در تشریح این موضوع که برخی روانشناسان معتقدند تصاویر آموزشی که در کتابهای درسی درباره اعتیاد و ایدز وجود دارد، بیشتر دانشآموزان را کنجکاو میکند، گفت: هر مداخله اجتماعی باید در مورد تغییر رفتار اجتماعی مطالعه شود. یعنی یک روش مداخله را طراحی میکنید و بعد باید تاثیر آنرا بررسی کنید. الان طرح در آموزش و پرورش وجود دارد و هنوز در مرحله پایلوت است و باید ارزشیابی شود چون هر آموزشی درست نیست. اما همین نکتهای که اشاره کردید ما را به این نقطه میرساند که آموزش درست، درست است و نه هر آموزشی. مهم این است که آموزش درست وجود داشته باشد. باید ببینیم نتیجه کار تا چه میزان مثبت است.
نظر شما