به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) محمد حسین توسی‌وند، شاهنامه پژوه 25 اردیبهشت، مصادف با روز بزرگداشت فردوسی درگذشت. بنابر درخواست وی خبر بیماری قلبی این شاهنامه پژوه و بستری شدنش در بیمارستان برلین در روز بزرگداشت فردوسی اعلام نشد.
خالقی‌مطلق از آغاز دهه 1350 ضمن اقامت و تدریس در کشور آلمان، پژوهش‌های گسترده‌ای در زمینه ادبیات حماسی ایران و شاهنامه انجام داد. مقاله‌های تحقیقی او در مجله سیمرغ (نشریه بنیاد شاهنامه فردوسی)، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی، ایران‌نامه، ایران‌شناسی، کلک و نامه ایران باستان انتشار می‌یافت. دو مجموعه برگزیده از مقاله‌های او با عنوان‌های «گل رنج‌های کهن»(1372) و «سخن‌های دیرینه»(1381) در تهران به چاپ رسیده است.
«تصحیح شاهنامه فردوسی» در هشت دفتر و حاصل بیش از 30 سال کار مداوم خالقی‌مطلق در گردآوری و بررسی کهن‌ترین دست‌نویس‌های «شاهنامه» و مقابله آنها با پیروی از روش‌های جدید تصحیح متون، مهم‌ترین دستاورد این شاهنامه‌پژوه است.
خالقی‌مطلق از آغاز دهه 1350 ضمن اقامت و تدریس در کشور آلمان، پژوهش‌های گسترده‌ای در زمینه ادبیات حماسی ایران و شاهنامه انجام داد. مقاله‌های تحقیقی او در مجله سیمرغ (نشریه بنیاد شاهنامه فردوسی)، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی، ایران‌نامه، ایران‌شناسی، کلک و نامه ایران باستان انتشار می‌یافت. دو مجموعه برگزیده از مقاله‌های او با عنوان‌های «گل رنج‌های کهن»(1372) و «سخن‌های دیرینه»(1381) در تهران به چاپ رسیده است.
«تصحیح شاهنامه فردوسی» در هشت دفتر و حاصل بیش از 30 سال کار مداوم خالقی‌مطلق در گردآوری و بررسی کهن‌ترین دست‌نویس‌های «شاهنامه» و مقابله آنها با پیروی از روش‌های جدید تصحیح متون، مهم‌ترین دستاورد این شاهنامه‌پژوه است.
نظر شما