پنجشنبه ۱ خرداد ۱۳۹۳ - ۰۵:۰۰
جمالی و جدیری روبه‌روی هم/معرفی دو کتاب از دو شاعر دهه 70

مجموعه شعرهای «بزرگراه مسدود است» و «و غیر» سروده رزا جمالی و سپیده جدیری منتشر شدند. این دو شاعر در دهه 70 شروع به سرودن شعر کردند و شعرهای هر کدام ویژگی‌های منحصر به خود را دارد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در دهه 70 برخی شاعران با به هم ریختن جملات و پس و پیش کردن واژه‌ها در پی القا معنا و مضمون منسجمی در شعر نبودند و به نوعی شعرشان شعر طنز دهه 70 محسوب می‌شود. رزا جمالی با مجموعه‌های «این مرده سیب نیست یا خیار است یا گلابی» و «دهن کجی به تو» و «برای ادامه این ماجرای پلیسی قهوه‌ای دم کرده‌ام» به واقع یکی از پیشروهای این گونه شعر بود، چنانچه از نام کتاب‌هایش نیز نوعی معنا گریزی دیده می‌شود.

در شعرهای این شاعران هر سطر البته معنای واحدی دارد که اغلب به سطر یا دست‌کم به پاراگرف بعد ربطی ندارد. محور افقی در اغلب شعرها رعایت نمی‌شود و شاعر در پی پیوند و برقرار کردن ارتباط منطقی و زبانی میان سطرها و بندهای سروده خود نیست. مجموعه شعرهای اخیر جمالی به نوعی ادامه همان شیوه در شاعری است که وی از ابتدا آن را دنبال می‌کرد. اما جمالی در این شیوه و در مجموعه‌های اخیرش به نوعی پختگی دست یافته است.

کتاب «بزرگراه مسدود است» گزیده‌ای از پنج دفتر این شاعر سپیدسرا به نام‌های «این مرده سیب نیست یا خیار است یا گلابی»، «دهن کجی به تو»، «برای ادامه این ماجرای پلیسی قهوه‌ای دم کرده‌ام»، «این ساعت شنی که به خواب رفته است» و «شهر ممنوعه» است.

در بخشی از شعر بلند «برای ادامه این ماجرای پلیسی قهوه‌ای دم کرده‌ام» می‌خوانیم:
«از دست چاقو کاری ساخته نیست
وقتی دزدی دور سرک می‌کشد
از دست چاقو کاری ساخته نیست.

انگشتانه‌ها خواب بودند
وقتی از دیوار خانه ما پریدند
ما نیز خواب بودیم.

(از ذهن تو هم کاری ساخته نبود
تو فقط الفبا بلد بودی و جدول ضرب
عظیم بودند
و تو چه‌طور می‌توانستی جمعشان بزنی...)

برداشت اول:
موهایم کمی از روسری بیرون زده بود
می‌گفتند شکل ظرف‌ها را از بر بود آن زن
دکمه‌هایش، بی قرار می‌افتادند
و قلب‌اش به شکل 5 وارونه می‌شد.
تو در چرخشی معکوس خواب مرا دزدیده‌ای؟»

مجموعه شعر «بزرگراه مسدود است» با شمارگان هزار نسخه و با قیمت 9 هزار تومان بهار امسال(1393) از سوی مؤسسه انتشارات بوتیمار منتشر شده است.

فردیتی از زبان یک نسل
سپیده جدیری نیز جزو شاعرانی است که در دهه 70 کارش را شروع کرد اما بر خلاف گروهی که به شعر طنز روی می‌آورند، از زندگی زن و دختری می‌نوشت و می نویسد که تجربه‌هایش شاعرانه‌تر است. البته شاعرانگی‌های جدیری در اشعارش جنبه عمومی نیز دارد. به عبارتی هنگامی که او از خود و فردیت شاعری سخن می‌گوید، برای نسل خود ملموس است و شاعرانگی‌هایش جامعیت دارد.

کتاب «و غیره» این شاعر سه بخش شامل سه بخش با نام‌های: «و غیره بودیم، و غیره بودیم»، «برای ایتالیا که نه رام، آرامم می‌کرد» و «آریو آریو آریو/در شروعی که...» می‌شود.

در بخشی از شعر جدیری در این کتاب می‌خوانیم:
«دنیا گناه من است ای لکه‌های بی هدف!
دنیا گناه من است ای خنده‌های بی‌شمار!
دنیا گناه من است و
من
جیغ.
گناه‌های خندان را با خود ببرم بزنم به چاک!

دوازده است آنچه را که می‌شماریم دوازده است
آرایش ظالمانه صورت من می‌تواند بخندد به زمین: دوازده است!
و از شکافی که بر تن فشانم ببارد هزار شکوفه‌زار.
چاه‌های خفته! بگذرید بگذرید از سرم؛ دوازده است!»

مجموعه شعر «و غیره» در شمارگان هزار نسخه و با قیمت پنج هزار و 500 تومان بهار امسال(1392) از سوی مؤسسه انتشارات بوتیمار منتشر شده است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها