نویسنده در ابتدای کتاب پس از توضیحاتی مبنی بر این‌که ظهور دولت تازه مسیر تاریخ را عوض کرد، نوشته است: «اثر انقلاب آمریکا در سرشت حکومت‌های اروپایی از لحظه‌ای که انقلاب به وقوع پیوست محسوس بود و به رسمیت شناخته شد. سفیر بریتانیا در لاهه، سرجیمز هریس، ارل مامزبری، پس از انقلاب در خاطراتش نوشت که با شروع طغیان آمریکایی‌ها «تغییر خارق‌العاده‌ای در اذهان بخش بزرگی از مردم هلند اتفاق افتاد. تردیدهایی درباره حاکمیت استات هولدر(حاکم هلند و امیر اورانژ» به وجود آمد و هنگامی که شورش مستعمره‌نشینان انگلیسی در آمریکا به پیروزی رسید عملا کل حاکمیت مورد حمله قرار گرفت.»
مجادله‌ها و مناقشات کشورهای اروپایی مانند فرانسه و انگلیس
فصل‌هایی از کتاب به مجادله‌ها و مناقشات کشورهای اروپایی مانند فرانسه و انگلیس می‌پردازد و از دخالت فرانسوی‌ها نام می‌برد و می‌گوید: «هم‌پیمانی با شورشی‌ها ناگزیر پای فرانسه را هم به جنگ با بریتانیا که در آمریکا حکومت را در دست داشت می‌کشید و البته فرانسه هم همین را می‌خواست. سیاست بوربون‌ها برخاسته از این اصل جفرسونی نبود که روزی می‌رسد که هر ملتی باید «در میان قدرت‌های روی زمین جایگاه جداگانه و برابری را که قوانین طبیعت و خداوند طبیعت برایش تعیین می‌کنند بپذیرد.» پادشاه فرانسه این عقیده را نداشت، گرچه عقیده متحدی بود که اکنون فرانسویان نیز سنگ آرمانش را به سینه می‌زندند.»
اگر فرانسوی‌ها متوجه نبودند که با کمک به شورشی‌ها چه بر سر خود می‌آوردند، انگلیسی‌ها هم متوجه نبودند که جنگ‌شان با آمریکاییان چه جایگاهی در تاریخ پیدا می‌کرد. انقلاب آمریکا را صرفا شورش مستعمره‌نشینان نمک‌نشناسی می‌دیدند که باید قهرا سرکوبش می‌کردند. انگلیسی‌هایی که افق دیدشان دورتر بود آن را جنگ قدرتی در صحنه جهانی با فرانسه می‌دانستند.
تشریح پایان جنگ در آمریکا نیز در فصل دوازدهم آمده است. تاکمن می‌گوید: «جنگ هنوز رسما پایان نیافته بود. هنوز استقلال آمریکا را به رسمیت نشناخته بودند و به رسمت نشناختند تا بعد از گفت‌وگوهای کش‌دار صلح که دو سال به درازا کشید و سرانجام در 1783 به پایان رسید. گلوله توپی برای اعلان تسلیم انگلیسی‌ها شلیک نشد، واقعه خود گویا بود و استقلال آمریکا را که نزدیک به شش سال پیش‌تر توپ‌های سنت اوستاتیوس به رسمیت شناخته بودند، تایید کرد. هنگامی که توپخانه گراف لب به سخن گشود، شش ماه از آن نگذشته بود که جان آدامز دومین رییس جمهور آمریکا، دنباله سخنش را گرفت و گفت: «بزرگترین مسئله‌ای که در آمریکا به میان آمد و بزرگ‌تر از آن هرگز در جهان به میان نیامده است و نخواهد آمد تکلیفش روشن شد.» پژواک این سخن در تسلیم یورک تاون طنین‌انداز بود و به جهان کهن یادآور شد که لحظه تحویل به یک عصری تازه فرا رسیده است.»
طرح غرورآفرین آمریکا به قصه غم‌انگیزی تبدیل شد
در نتیجه‌گیری که در بخش پایانی کتاب آمده است، می‌خوانیم: «مورخان قرن نوزدهم و باورمندان به پیشرفت، با پیروی از واشینگتون، تاریخ آمریکا را در قالب پیشروی پیوسته‌ی آزادی از ابتدای پیروزی انقلاب می‌دیدند، انقلابی که دستاورد برجسته‌ای در تاریخ جنگ‌های مردمی به‌شمار می‌رفت و دولتی که پدید آورد دارای این رسالت الاهی پنداشته می‌شد که الگویی سیاسی برای عدالت و برابری و استقلال باشد. حال در پایان قرن بیستم می‌بینیم که آن طرح غرورآفرین قصه غم‌انگیزی پیدا کرده است، قصه بی‌عدالتی در حق سرخ‌پوستانی که از سرزمین‌های خود رانده شدند، قصه نابرابری نسبت به مردمانی که رنگ پوست و دین و آیین متفاوتی دارند، قصه حاکمیت فرومایگان و تبهکاران و ناصالحان و مفسدانی که همیشه مغلوب زحمتکشان و اصلاح‌طلبان می‌شوند.»
درباره باربارا تاکمن، مورخ و نویسنده بریتانیایی
باربارا تاكمن ژانويه 1912 میلادی در نيويورك به دنيا آمد. تحصيلات خود را در كالج ردكليف در سال 1933 به پايان رساند. دو سال بعد را در زادگاه خويش و در توكيو براي «انجمن روابط اقيانوس آرام» كار كرد. پدرش امتياز مجله «Nation» را داشت و در آن‌جا كاري به دختر خود واگذاشت. در 1937 با سمت خبرنگار خارجي اين مجله به اسپانيا رفت و مراحل اوليه جنگ داخلي اسپانيا را به چشم ديد و گزارش كرد. در مادريد مدتي همراه نيروهاي جمهوري خواه به محاصره قواي دشمن درآمد و بعد در لندن براي مجله تبليغاتي جمهوري خواهان مقاله نوشت و به آرمان آنان ياري رساند. كتاب اول او درباره مناسبات بريتانيا و اسپانيا از سال 1700 به اين طرف بود. در طول جنگ جهاني دوم روزنامه‌نگار باقي ماند.
نخستين كار جدي او در عالم نويسندگي كتاب مقدس و شمشير بود كه روايتي است از جغرافياي بغرنج سياسي فلسطين و اقدامات نابسامان گذشته در چاره جويي بر مشكلات منطقه. همه مطالب كتاب بر مبناي نوشته‌هاي مورخان پيشين در دوره‌هاي دراز و ممتد تاريخ است. كتاب دوم او، تلگرام تسيمرمان، جمله از روي اسناد اصلي تحرير شد. داستان آن كشف رمز تلگراف‌هاي وزير خارجه آلمان، آرتور تسيمريان و آشكار شدن نقشه‌هاي مخفي آلمان است و جنگ بي امان زيردريايي‌ها در اقيانوس اطلس، كه در عين حال پيشنهاد اتحاد آلمان با مكزيك را (در اِزاي امتيازهاي ارضي جنوب - غرب ايالات متحد) برملا مي‌سازد.
پس از موفقيت اين اثر، كتاب ديگري نوشت به نام توپ‌هاي ماه اوت كه وصف مهيجي است از پيش درآمد سياسي درگيري در آغاز عمليات نظامي جنگ جهاني اول. اين اثر كه جايزه پوليتزرِ سال 1963 را به دست آورد موفقيت شاياني داشت. منتقدان آرايش مهارت آميز مطالب و سبك موجز و روشن آن را ستودند. كتاب ديگري از اين نويسنده، برج فرازان نيز مربوط به وقايع پيش از جنگ بين الملل از 1890 تا 1914 است. استيلول و تجربه آمريكا در چين، عمليات ژنرال معروف آمريكايي و تجربه ساليان 1945-1911 آمريكا را در چين شرح مي‌دهد و جايزه پوليتزر را براي بار دوم نصيب نويسنده كرد.
باربارا تاكمن هرچه پا به سن گذاشت به گذشته بيشتر روي آورد. كتاب آينه دور دست: قرن فجيع چهاردهم تصوير تأثرانگيز ويرانگري‌هاي جنگ و ستيز و بيماري طاعون (مرگ سياه) در جامعه قرون وسطاي اروپاست: به قول نويسنده در پيشگفتار «دوراني خشونت بار، مصيبت زده، هراسيده، مشقت ديده، پريشان، و همان‌گونه كه بسياري معتقدند، دوران پيروزي اهريمن.» سير نابخردي، داستان شماري از خطاهاي بزرگ تاريخ است (اندرز گذشته و عبرت حال). آخرين كتاب اين نويسنده سلام اول نام دارد كه در سال 1988 منتشر شد و درباره رويدادهاي انقلاب آمريكاست. تاكمن در فوريه 1989 در سن 78 سالگي درگذشت.
«سلام اول» نوشته باربارا تاکمن با ترجمه حسن افشار در 344 صفحه با شمارگان یک‌هزار و 100 نسخه و بهای 32 هزار تومان از سوی نشرماهی منتشر شده است.
نظر شما