به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، زهرا زواریان، درباره این کتاب گفت: دغدغه‌های انسان‌شناسانه و دنبال خویش گشتن نویسنده را که از جوان امروز بعید به نظر می‌رسد، در کتاب «تشویش یا امروز را مطمئن نیستم» به وضوح می‌توان مشاهده کرد. وقتی چنین رویکردی را می‌بینیم، خوشحال می‌شویم.

وی در توصیه‌ای به معصومه جهانگیری به عنوان داستان‌نویس جوان تاکید کرد: نباید از این‌که کتاب شما به این زودی منتشر شد، فکر کنید اتفاق خاصی رخ داده است. زیرا این کیفیت اثر است که اهمیت دارد.

نسبت به قلم اولی‌ها سخت‌گیر باشید
وی همچنین به منتقدان کتاب «تشویش یا امروز را مطمئن نیستم» گفت: کتاب اولی‌ها را باید حمایت کرد اما این حمایت‌ها نباید بی‌پشتوانه ادبی باشد. باید آثار قلم اولی‌ها را سخت‌گیرانه نقد کرد؛ چرا که با نقد، اثر پخته‌تر می‌شود.

احمد شاکری نیز در این برنامه با بیان این‌که هر نویسنده‌ای با پا گذاشتن به عرصه نویسندگی، وارد خانواده تازه‌ای می‌شود، گفت: ارتباطی که با این خانواده جدید ایجاد می‌شود، یک نوع ارتباط نوین است. نویسندگی امری نیست که در انزوا اتفاق بیفتد و این خطای حوزه نوشتن است. شبه‌روشنفکری این‌گونه تبیین می‌کند که در کنج خلوت باید بنشیند و بنویسد.

وی با تاکید بر ضرورت خوب نوشتن نویسنده ادبیات داستانی انقلاب افزود: نویسنده همچنین باید بر ارتباطاتی که بر این حوزه پیچیده حاکم است، اِشراف داشته باشد. در غیر این صورت، ممکن است متضرر و دچار تحول معکوس و دچار سقوط شود.

شاکری در ادامه به آیین‌هایی که برای کتاب‌ها برگزار می‌شود انتقاد کرد و گفت: آیین‌هایی مثل جشن امضاء و جلسات نقد، رونمایی‌ها و همایش‌ها متعلق به غرب است. ما صاحب رویکرد بومی در این‌باره نیستیم. متأسفانه مراسمی باب می‌شود که دوره‌هایی مورد توجه قرار می‌گیرد و بعدها دچار افول می‌شود. آیین‌های رونمایی در دهه 80 اوج گرفت و بعدها به واسطه تکرار و هم‌نوا نشدن با ذائقه بومی خود رو به افول گذاشت.

آیین‌های ادبی باید بومی شوند
شاکری با درخواست از بنیاد شعر و ادبیات داستانی برای بومی برپا شدن این آیین‌ها گفت: یکی از دلایل ناکامی جلسات رونمایی این است که متولیان این جلسات ناشران، مؤسسات و نهادها هستند، در حالی که طرف واقعی ادبیات داستانی در کشور ما مخاطبان عام و در وهله بعد، پژوهشگران و منتقدان‌اند. بنابراین، صلاح ادبیات داستانی را بیش از آن‌که مؤسسات دریابند محققان و منتقدان متوجه می‌شوند و آن‌ها باید در این زمینه متولی باشند زیرا ناشران به دنبال فروش آثارشان هستند.

خالق «انجمن مخفی» بهره‌گیری از سنت حوزوی را به عنوان یک راهکار در این زمینه دانست و ادامه داد: سه سطح برای رونمایی مطرح است، گاه از یک مجلد رونمایی می‌کنیم، رونمایی از معنا و رونمایی از نویسنده. بسیاری از آثاری که از جلد آن‌ها رونمایی شده، هنوز معنایشان کشف نشده است. این آثار دچار قلب معنایی شده‌اند و معنای دقیقی از آن‌ها ارایه نشده است. رونمایی از نویسنده هم اهمیت دارد. نویسنده با چاپ کار جدیدش نویسنده نمی‌شود. چه بسا در دوران انقلاب شاهد نویسندگان بسیاری بودیم که آثارشان را چاپ نمی‌کردند.

وی از انتصاب مهدی قزلی به سِمت مدیر بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان ابراز خوشحالی کرد و افزود: شعر و داستان انقلاب، گفتمان انقلاب را پیش می‌برند و از این‌که شعر انقلاب در اوج تعالی باشد بسیار خرسندیم، ولی چرا نهال تازه‌رسته داستان باید در کنار درخت گردوی تنومند شعر کاشته شود؟

شاکری هشدار داد: این خطر وجود دارد که تعالی شعر با آن درخت تنومند در کار داستان با این درخت نوپا مانع رشد این حوزه شود. ادبیات داستانی شاید آن طور که هست با ضرورت‌ها و لوازم و اضطرابش دیده و شناخته نشود و این خطر وجود دارد که ادبیات داستانی در دل شعر هضم شود.