احمدی به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)‌ گفت: من تماشاگر حرفه‌ای فوتبال نیستم، اما این روزها مانند اغلب مردم، دیدارهای تیم ملی ایران در جام جهانی را دنبال می‌کنم. خوشبختانه بازی‌های قابل قبول تیم ملی سبب ایجاد شور و نشاط جمعی بین مردم شده است. 

نویسنده مجموعه داستان «گرمازدگی»  با تاکید بر این‌که در یک جامعه همه اتفاقات به یکدیگر مربوطند، اضافه کرد:‌ ما پیشینه فرهنگی درخشانی داریم، اما متاسفانه به دلیل برخی سیاه‌نمایی‌ها مردم برخی کشورها تصور درستی از ایران ندارند. وقتی نام ایران غیر از مسایل سیاسی در عرصه‌های دیگری مطرح می‌شود و تیم‌های ملی والیبال و فوتبال ایران خوش می‌درخشند، نگاه دنیا به فرهنگ و ادبیات ما هم تغییر می‌کند. 

وی فوتبال را زبان بین‌المللی دانست و افزود: حتی اگر صدای گزارشگر فوتبال قطع شود، همه فوتبال را به دلیل سادگی‌اش می‌شناسند. وقتی یک تیم در جام جهانی خوب بازی می‌کند، قطعاً حرف‌هایی برای گفتن دارد. در ادبیات هم اگر می‌خواهیم جهانی شویم، باید حرفی برای گفتن داشته باشیم. 

احمدی اضافه کرد: برخی نویسندگان ایرانی هستند که دغدغه جهانی شدن دارند و تعدادی از آن‌ها هم به خارج از کشور رفته‌اند. البته اعتقاد من این است که پیش از مطرح کردن بحث جهانی شدن ادبیات، باید ادبیات داخلی‌ خودمان را تجزیه و تحلیل کنیم و بدانیم چه چیزی باید جهانی شود.

فرشته احمدی، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار و منتقد ادبی است. از وی که دانش‌آموخته رشته معماری دانشگاه تهران است تا کنون آثاری مانند «بی‌ اسم»،‌ «سارای همه»،‌ «پری فراموشی» و «گرمازدگی» منتشر شده است.