رائد فریدزاده،‌ رییس انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، در گفت‌‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره دیدگاه جامعه به ناشران منابع کمک آموزشی اظهار کرد: نگاه به فعالیت ناشران کمک آموزشی بستگی به نوع نگاه افراد دارد. ناشران کمک آموزشی، نیاز مخاطب را اصلی‌ترین دلیل تولید این آثار می‌دانند و به عبارتی دیگر معتقدند کتاب‌های کمک آموزشی با هدف آسان‌سازی محتوای کتاب‌های درسی تولید می‌شود. 

وی با اشاره به دیدگاه عامه مردم نسبت به فعالیت ناشران کمک درسی افزود: از نظر مردم هیچ نظارتی از سوی مراجع علمی بر فعالیت این ناشران صورت نمی‌گیرد. رسانه ملی نیز با هدف درآمدزایی، در قالب‌ تبلیغ ساعت‌های طولانی را به این ناشران اختصاص می‌دهد و وقت عموم مردم و سرمایه ملی با تبلیغات طولانی رسانه محدود شده و مورد خطر قرار می‌گیرد. 

سد کنکور، مشکل اصلی است
این مدرس دانشگاه گفت: مشکل اصلی، ساختار معیوب نظام آموزش عالی یعنی سد کنکور است. اکثر مخاطبان این آثار و صاحبان رتبه‌های عالی، توانایی نوشتن یک نامه ساده را ندارند و این در حالی است که مهارت تست‌زنی آن‌ها به حدی بالا است که حتی چشم‌ بسته‌ تست می زنند. 

رییس انتشارات دانشگاه شهید بهشتی افزود: مشکل افزایش مهارت تست‌زنی به مقطع کارشناسی محدود نمی‌شود، بلکه یک بیماری فراگیر است و داوطلبان تحصیلات تکمیلی نیز به این بیماری مبتلا هستند. 

همفکری جمعی برای ساماندهی ناشران کمک آموزشی
فرید‌زاده درباره ساماندهی فعالیت ناشران دانشگاهی عنوان کرد: به‌نظر می‌رسد برای ساماندهی فعالیت این ناشران به یک حرکت و هم‌فکری جمعی نیاز است. شورایی متشکل از وزارت آموزش و پرورش،‌ وزات علوم و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی لازم است. البته این مساله باید از سرمنشا، یعنی وزارت علوم و نظام آموزش عالی حل و فصل شود.

وی درباره آمار تالیفات ناشران دانشگاهی  گفت: تالیف در حوزه آثار کمک آموزشی دو حالت دارد. بیشتر آثار این حوزه به مهارت‌های تست‌زنی اختصاص دارد و به‌طور قطع نمی‌توان به این دسته آثار، تالیفی گفت. آثار کمک آموزشی که لقب تالیفی دارند، هیچگاه هم‌عرض آثار فاخر نیستند. واژگان بار معنایی دارند، نباید افراطی از آن‌ها بهره‌برداری کرد. 

جایگاه مستقل برای ناشران دانشگاهی و کمک آموزشی در نمایشگاه
رییس انتشارات دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به جایگاه‌ متفاوت ناشران دانشگاهی و ناشران کمک آموزشی تصریح کرد: ناشران کمک آموزشی بیشتر بر آسان‌سازی مفاهیم درسی و تست متمرکزند، در حالی‌که آثار تولیدی ناشران دانشگاهی علاوه بر مباحث آموزشی، جنبه عمومی نیز دارند. بنابراین این دو فعال حوزه نشر، در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران باید جایگاه مستقلی داشته باشند. 

فریدزاده در پایان یادآور شد:‌ به‌نظر می‌رسد نبود آگاهی درباره نوع فعالیت ناشران دانشگاهی و کمک آموزشی زمینه‌‌ساز این برخورد‌ است.

مروری بر پرونده
مدیر واحد نشر انتشارات دانشگاه تهران، معتقد است بر جزوه‌هایی که مثل قارچ سبز می‌شوند، نمی‌توان نام کتاب گذاشت. وی بر لزوم راه‌اندازی برنامه‌ نقد کتاب مثل برنامه «90» تاکید کرد. گفت‌و‌گوی کامل خبرنگار (ایبنا) با مجید جهانی را از اینجـــــــــا بخوانید.

حسین نامی، مدیرمسوول انتشارات مدرسان شریف، تاکید کرد که با نگاه جامعه به ناشران کمک آموزشی به‌عنوان بنگاه کاسبی، به‌طور قطع مخالف است. وی اعتقاد دارد که حتما نیازی وجود دارد که مردم این کتاب‌ها را می‌خرند. گفت‌و‌گوی کامل خبرنگار (ایبنا) با پرکارترین ناشر کشور در سه سال اخیر را از اینجــــــــــا بخوانید.

‌رییس اتحادیه انجمن‌های علمی‌-‌آموزشی معلمان فیزیک ایران با اشاره به این‌که ناشران کمک آموزشی رشدی حبابی دارند، براین عقیده است که این منابع علمی نیستند و مانع تلاش و لذت دانش‌آموزان برای حل مساله می‌شوند. ‌گفت‌و‌گوی کامل خبرنگار (ایبنا) با اسفندیار معتمدی را  اینجــــــــــا بخوانید.

معاونت پژوهشی (سمت) کسب سود برای ناشران کمک آموزشی را طبیعی و هدف اصلی از تولید این‌گونه آثار را آسان‌سازی محتوای کتاب‌های درسی می‌داند. به عقیده وی تا امروز سازوکار قانونی برای این نظارت تعریف نشده است. ‌گفت‌و‌گوی کامل خبرنگار (ایبنا) با حسین هاجری را  اینجــــــــــا بخوانید.