نویسنده کتاب وجدان با اشاره به این‌که کودکان نمی‌توانند لایه‌های پنهان قرآن را دریابند گفت: هرکس به اندازه فهم خود می‌تواند لایه‌های مختلف قرآن را دریابد و درک بطن‌های مختلف قرآن برای بچه‌ها کاری دشوار و از عهده و توان آنها خارج است.
حکیمی گفت: دانشمندان اسلام تا قرن چهارم هجری، مخالف با ترجمه قرآن بودند و فکر می‌کردند نمی‌توانند کلام خداوند را که به زبان عربی است به زبان دیگری برگردانند و سال‌ها طول کشید تا این طرز فکر تعدیل شد و کسانی که با زبان قرآن آشنا بودند و زبان مقصد را هم به خوبی می‌شناختند به برگردان این کتاب مقدس روی آوردند.
نویسنده کتاب«در مدرسه مولانا»، ترجمه قرآن برای کودکان را به مراتب دشوارتر از ترجمه این کتاب آسمانی برای بزرگسالان دانست و افزود: ترجمه قرآن برای کودکان، کاری به مراتب دشوارتر است چراکه این گروه سنی دارای واژگان محدودتری نسبت به بزرگسالان هستند و نمی‌توانند همه آیات را دریابند. اصلا خود اعراب هم از درک جنبه‌های گوناگون این کتاب آسمانی ناتوانند و ظرایف، استعاره‌ها و آرایه‌های ادبی آن را درنمی‌یابند.
حکیمی آموزش تعالیم قرآنی را به بچه‌ها بهتر از آموزش روخوانی قرآن به آنها برشمرد و گفت: بعضی براین باورند که خواندن قرآن و عمل به دستورات آن تا پیش از رسیدن به سن بلوغ برهیچ کس واجب نیست. بنابراین بهتر است که به جای آموزش قرآن به کودکان آنها را با داستان‌ها و مفاهیم این کتاب آسمانی آشنا کنیم اما گروهی دیگر معتقدند که حتی کودکان پیش از دبستان هم می‌توانند زبان قرآن را بیاموزند. از این‌رو به آموزش زبان عربی به این گروه سنی پرداخته‌اند.
نویسنده کتاب «با پیشگامان آزادی» با اشاره به این‌که ترجمه تمام قرآن برای کودکان ضروری نیست گفت: رسول بزرگوار اسلام (ص) از پدران و مادران خواسته تا سوره«یس» را که «ریحانه قرآن» است به کودکان خود آموزش دهند، بنابراین با توجه به این حدیث درمی‌یابیم که همه آیات را نمی‌توان به این گروه سنی آموزش داد و باید به استخراج بخش‌هایی از قرآن و ترجمه آن برای بچه‌ها پرداخت که برایشان قابل فهم و درک است.
نظر شما