به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در بخشی از متن نوشته شده اول این کتاب آمده است:«پس از نورالدین عبدالرحمن جامی، دوره زرین شعر کلاسیک پایان یافت و در دوره پادشاهان صفوی هیچ شاعر مبتکر و بزرگی مانند حافظ و سعدی و... از سرزمین ایران برنخاست.
علت این فقر شعر و قحط شعرای بزرگ را باید در سیاست کلی پادشاهان صفوی جست، ظاهر آن است که دودمان صفوی بر حسب سیاست خود و ضدیتی که با نیروی عظیم معنوی آل‌عثمانی یعنی آیین سنت داشتند، بیش‌تر وقت خود را صرف ترویج مذهب شیعه کردند، کمتر به شعر و ادب پرداختند و اگر شعری سروده می‌شد به جای تغزل در مدح و منقبت ائمه اظهار می‌شد.»
در یکی از غزلیات این دیوان می‌خوانیم:
«فرمود می‌فروش سحرگه به گوش ما
حرفی که از شنیدن آن رفت هوش ما
گفت از برای می منت بود بندگی
مگذار بار منت خدمت به دوش ما
باز این چه راه بود مغنی به پرده زد
کز پرده همچو چنگ برآمد خروش ما
دوش از فراق او به لب ما رسید جان
امروز آه اگر که بود همچو دوش ما»
«دیوان بیضایی جونقانی» با شمارگان دو هزار نسخه به قیمت 25 هزار تومان از سوی انتشارات دانشگاه آزاد واحد شهر کرد منتشر شده است.
چهارشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۳ - ۰۲:۰۰
نظر شما