به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) فرهاد حسن‌زاده و حسین سناپور دو داستان‌نویسی هستند که هر کدام تجربیات مشابهی در زمینه چاپ آثارشان در چند سال اخیر داشته‌اند. این دو نویسنده نام‌آشنای کشورمان معتقدند که اوضاع چاپ کتاب در یک سال اخیر تغییری نسبی داشته و رو به بهتر شدن بوده است.
لزوم بهره‌گیری از کارشناسان مجرب برای بررسی آثار
حسن‌زاده با اشاره به سخت‌گیری‌های ممیزی در دوره قبل برای اغلب آثار ادبی گفت: معتقدم طی یک سال گذشته وضعیت نشر کشور بهبود نسبی یافته است. دوستان ناشر و نویسنده هم اذعان می‌کنند در این مدت سخت‌گیری‌های ممیزان ارشاد کمتر شده است.
وی اضافه کرد: خوشبختانه کتاب «روزگار شیرین» که از آثار بزرگسال من به حساب می‌‌آید، بدون حتی یک کلمه ممیزی منتشر شد. این خبر خیلی خوبی برای من بود و نشانه کمتر شدن سختگیری ممیزان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
حسن‌زاده درباره لزوم ممیزی در نشر اظهار کرد: به هر حال باید ضوابط و قوانینی وجود داشته باشند که قائم به فرد و سلایق فردی نباشند. برخی آثار در برهه‌ای از زمان ممیزی شدند و همان آثار در زمان دیگری بدون اصلاحیه منتشر شدند. این موضوع به خوبی نشان می‌دهد که متاسفانه ممیزی در سال‌های گذشته کاملاً سلیقه‌ای بوده است.
نویسنده «مهمان مهتاب» افزود: برچیده شدن برخورد سلیقه‌ای با آثار، از نکات مثبتی است که می‌تواند با طرح تدوین آیین‌نامه برای ناشران و نویسندگان به وجود بیاید. به نظر من ممیزان در سال‌های گذشته با ترس عجیبی به کار می‌پرداختند که نمی‌دانم دلیل این واهمه چه بود. به هرحال ناشران سرشناس کشور، کارشناسانی دارند که اگر به آنها اعتماد شود، می‌توانند عملکردی به مراتب بهتر از برخی ممیزان داشته باشند.
توجیه بررسان آثار داستانی و تضعیف جوایز ادبی
حسین سناپور هم لزوم وجود فضایی برای حمایت از عرصه چاپ و نشر را در وزارت ارشاد ضروری دانست.
نویسنده «نیمه غایب» افزود: بعضی وقت‌ها دیده شده در مرحله اول، ممیزان روی کتابی اصلاحیه نوشتند و وقتی ناشر و نویسنده به آن اصلاحیه‌ها اعتراض کردند و این آثار مجددا از سوی کارشناسان با سابقه‌تر و شناخته شده‌تر بررسی شده، سخت‌گیری‌های بی‌منطق کمتر شده است. به نظر من این چرخه درستی نیست.
سناپور با اشاره به این‌که به این‌ترتیب کار اداره کتاب چند برابر می‌شود، توضیح داد: این موضوع باعث می‌شود، به بررس‌های مرحله دوم فشار مضاعفی وارد شود. به نظر من بهتر است بررس‌ها و ممیزان مرحله نخست توجیه شوند و از سخت‌گیری‌های غیرقابل فهم هم کاسته شود.
این نویسنده با بیان این‌که سختگیری ممیزی روی آثار داستانی بیش از دیگر حوزه‌هاست، گفت: دلیل سختگیری در حوزه داستان را نمی‌دانم، اما معتقدم بهتر است ناشر کتابش را منتشر کند و در صورتی که این کتاب مشکل‌دار بود، ناشر و نویسنده در برابر دستگاه قضایی پاسخگو باشند.
حسین سناپور متولد 1329، نویسندگی را در کارگاه داستان‌نویسی هوشنگ گلشیری آموخت. از سناپور تا کنون آثاری مانند «نیمه غایب»، «با گاردباز»، «سمت تاریک کلمات» و «ویران می‌آیی» منتشر شده است.
فرهاد حسن‌زاده هم متولد 1341، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار و طنز‌پرداز است. وی در حوزه ادبیات داستانی کودک و نوجوان و بزرگسال تالیفاتی دارد که «انگشت مجسمه»، «آبی‌تر از آبی»، «هستی» و «روزگار شیرین» بعضی از آنها هستند.
لزوم بهره‌گیری از کارشناسان مجرب برای بررسی آثار
حسن‌زاده با اشاره به سخت‌گیری‌های ممیزی در دوره قبل برای اغلب آثار ادبی گفت: معتقدم طی یک سال گذشته وضعیت نشر کشور بهبود نسبی یافته است. دوستان ناشر و نویسنده هم اذعان می‌کنند در این مدت سخت‌گیری‌های ممیزان ارشاد کمتر شده است.
وی اضافه کرد: خوشبختانه کتاب «روزگار شیرین» که از آثار بزرگسال من به حساب می‌‌آید، بدون حتی یک کلمه ممیزی منتشر شد. این خبر خیلی خوبی برای من بود و نشانه کمتر شدن سختگیری ممیزان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
حسن‌زاده درباره لزوم ممیزی در نشر اظهار کرد: به هر حال باید ضوابط و قوانینی وجود داشته باشند که قائم به فرد و سلایق فردی نباشند. برخی آثار در برهه‌ای از زمان ممیزی شدند و همان آثار در زمان دیگری بدون اصلاحیه منتشر شدند. این موضوع به خوبی نشان می‌دهد که متاسفانه ممیزی در سال‌های گذشته کاملاً سلیقه‌ای بوده است.
نویسنده «مهمان مهتاب» افزود: برچیده شدن برخورد سلیقه‌ای با آثار، از نکات مثبتی است که می‌تواند با طرح تدوین آیین‌نامه برای ناشران و نویسندگان به وجود بیاید. به نظر من ممیزان در سال‌های گذشته با ترس عجیبی به کار می‌پرداختند که نمی‌دانم دلیل این واهمه چه بود. به هرحال ناشران سرشناس کشور، کارشناسانی دارند که اگر به آنها اعتماد شود، می‌توانند عملکردی به مراتب بهتر از برخی ممیزان داشته باشند.
توجیه بررسان آثار داستانی و تضعیف جوایز ادبی
حسین سناپور هم لزوم وجود فضایی برای حمایت از عرصه چاپ و نشر را در وزارت ارشاد ضروری دانست.
نویسنده «نیمه غایب» افزود: بعضی وقت‌ها دیده شده در مرحله اول، ممیزان روی کتابی اصلاحیه نوشتند و وقتی ناشر و نویسنده به آن اصلاحیه‌ها اعتراض کردند و این آثار مجددا از سوی کارشناسان با سابقه‌تر و شناخته شده‌تر بررسی شده، سخت‌گیری‌های بی‌منطق کمتر شده است. به نظر من این چرخه درستی نیست.
سناپور با اشاره به این‌که به این‌ترتیب کار اداره کتاب چند برابر می‌شود، توضیح داد: این موضوع باعث می‌شود، به بررس‌های مرحله دوم فشار مضاعفی وارد شود. به نظر من بهتر است بررس‌ها و ممیزان مرحله نخست توجیه شوند و از سخت‌گیری‌های غیرقابل فهم هم کاسته شود.
این نویسنده با بیان این‌که سختگیری ممیزی روی آثار داستانی بیش از دیگر حوزه‌هاست، گفت: دلیل سختگیری در حوزه داستان را نمی‌دانم، اما معتقدم بهتر است ناشر کتابش را منتشر کند و در صورتی که این کتاب مشکل‌دار بود، ناشر و نویسنده در برابر دستگاه قضایی پاسخگو باشند.
حسین سناپور متولد 1329، نویسندگی را در کارگاه داستان‌نویسی هوشنگ گلشیری آموخت. از سناپور تا کنون آثاری مانند «نیمه غایب»، «با گاردباز»، «سمت تاریک کلمات» و «ویران می‌آیی» منتشر شده است.
فرهاد حسن‌زاده هم متولد 1341، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار و طنز‌پرداز است. وی در حوزه ادبیات داستانی کودک و نوجوان و بزرگسال تالیفاتی دارد که «انگشت مجسمه»، «آبی‌تر از آبی»، «هستی» و «روزگار شیرین» بعضی از آنها هستند.
نظر شما