به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) کتاب «یادداشت‌ها» گزیده ای از طرح‌های داریوش حسینی شامل تعدادی از  «اتود»‌های این هنرمند از سال 85 تا 91 است. این کتاب با سه مقدمه از یعقوب عمامه‌پیچ، محمد پرویزی و داریوش حسینی آغاز می شود. در تمام آثار این کتاب، حسینی با وسائل و موادی ساده مثل مداد، خودکار، جوهر مرکب و ماژیک به کشیدن طرح هایی پرداخته که بسیار ساده و روان به نظر می آیند.

شروع کتاب با سه مقدمه

کتاب «یادداشت‌ها» با مقدمه ای از استاد یعقوب عمامه‌پیچ در مورد حسینی و طرح های او آغاز می شود. در بخشی از این مطلب می خوانیم: «آقای حسینی طراح است. طراح بالفطره. کارهایش در اکثر موارد اثری کامل است و نیازی به بازسازی و اجرای دوباره ندارد. همان طور که فکر می‌کند کار می‌کند و از دل کارش فکرهای جدید بروز پیدا می‌کند. در عرصه‌ای قدم برمی‌دارد که فی‌البداهگی در زمانی کوتاه همچون یادداشت کردن عمل نموده و حسابگری را بر نمی‌تابد. مضامین و المانهایش که خاص خودش است در اکثر دوره‌های کاری اش تکرار می‌شوند، مثل رابطة انسان و حیوان. وی موجودات آشنا تا ناشناخته و نیز روابط عاطفی انسان‌ها که در دنیای امروز رو به فراموشی است را یک به یک بیدار می‌کند. این نگرش در دوره‌هایی که ساختاری بغرنج دارند با فضاسازی و تعلیقی غیر معمول همراه شده است. همچنین گرایش‌های اسطوره‌ای با همراهی تخیل؛ ترکیبات حساب شده و موزونی را در آثارش پدید می‌آورد.»

در مقدمه دوم این کتاب هم که توسط محمد پرویزی نوشته شده است می‌خوانیم: «آنچه مسیر طراحی بداهه را مشخص یا می‌تواند هدفمند کند، پیش‌انگاشت‌های قوی فکری است که درفرایند توامان کار طراح را یاری می‌رساند تا جهت خطها را معلوم کرده و بدان‌ها خصلت فردی دهد.

مدیریت خطوط رها شده و آزاد و تصمیم‌گیری در اوج رهاشدگی است که از یک سو مسبب سانسور جریان بداهه‌ی خطوط نمی‌شود و از سوی دیگر باعث می‌شود خطها به مرز تکرار بی‌هدف نرسند. طراحی‌های داریوش حسینی در این گروه جای می‌گیرند. او از تقطیع و آزادی خط ها در جهت متلاشی کردن سوژه‌هایش سودجسته است. درون‌مایه اصلی کارهای او در اینجا انهدام است. انهدام سوژه‌ها به نیت نشان دادن عدم ثبات و عدم قطعیت. همه چیز در طراحی‌های داریوش حسینی تعادل خود را از دست داده و در وضعیت قرمزی از تنش قرار گرفته‌است. موضوعات با این روش بداهه عجین شده‌اند. خطها در طراحی‌های او تا مرز از هم‌گسیختگی پیش می‌روند اما مضامین جهت آنها را مشخص می‌نمایند. چنین درون‌مایه‌ای قابلیت منهدم شدن با خطهای بداهه را دارد. اینجا بداهگی دقیقا بهم‌ریختی تفکر او را به سطح کاغذ منتقل کرده است. انهدام را می‌توان از موضوعات غریب طراحی‌های او فهمید.»


داریوش حسینی نیز در مقدمه سوم این کتاب، به توضیح ویژگی هایی از مجموعه یادداشت هایش می پردازد و می گوید: «از ویژگی‌های مجموعه یادداشت‌ها که پای ثابتی در میان تجربیات تجسمی‌ام داشته است، باید به اندازه کوچک آثار اشاره کنم که کمکم می‌کند تا تمام آنچه در لحظه در ذهنم می‌گذرد را روی کاغذ آورده و نگران جمع و جور کردن و نظم بخشیدن به آن نباشم. همچنین در حین اجرا اجازه می‌دهم تا پروسه انجام این طرح‌های یکی دو دقیقه‌ای بشکلی خودکار مسیر خود را روی کاغذ بیابد. بنابراین خودانگیختگی عاملی ضروری برای انجام کارهای فوق بحساب می‌آید و لذا از همین رو بارها پیش آمده که با عدم خودانگیختگی مورد نظر،‌ انجام کار را به زمانی مناسب‌تر واگذار کرده باشم. هیچگاه در طی طراحی به مرزبندی‌ها و خط‌‌کشی‌هایی چون آثار مفهومی، آثار روایی، طراحی ناب، ‌طراحی شهودی، طنز و هجو یا تصویرسازی نمی‌اندیشم چرا که اساساً به این نتیجه رسیده‌ام که همه اهمیت یادداشت ها برایم به همین بی‌مرزی است که مشخصا هیچ یک از دسته‌بندی‌های یاد شده را بر نمی‌تابد و همچون یادداشتی که در زمانی کوتاه و برای دل خود می‌نویسیم، دارای لحنی غیررسمی و خودمانی و البته ماهیتی جدی است.»

ویژگی های طرح های داریوش حسینی

در یکی از طرح های این کتاب انسانی را می بینیم که گوشه ای نشسته و مشغول فکر کردن در مورد آرزوهای خود است. حسینی این اثر را به نحوی واقعی و طبیعی اجرا کرده که به راحتی می توان به موضوعی که در لحظه طراحی اثر در ذهن هنرمند وجود داشت پی برد. در این طرح انسان آنقدر غرق در اعمال و آرزوهایش شده که روح او را در حال غرق شدن در دریای آرزوهایش به تصویر کشیده است. این موضوع نشان دهنده ژرف اندیشی نقاش در مورد طراحی آثارش است.

در یکی دیگر از طرح های این کتاب، تصویری از دو انسان کشیده شده که در حال جنگ با یکدیگر هستند. گویا حسینی در این طرح قصد داشته مجادله نفس و انس را به تصویر بکشد که بسیار زیبا این ایده را اجرا کرده است.

نکته قابل توجهی که باید به آن اشاره کرد این است که نقاش در انتخاب زمینه اثر خود حساست خاصی نداشته و گویا اتفاقاتی که برایش رخ داده  و یا به ذهنش رسیده است را در همان لحظه به تصویر کشیده و جوری واقع گرا است که توانسته در همان لحظه و روی هر وسیله ای حتی کاغذ دفتر یا سر رسید به تصویر بکشد.

بیوگرافی هنرمند

داریوش حسینی متولد ۱۳۴۸ عضو هیات علمی گروه نقاشی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و از استادان جوان در زمینه هنر نقاشی است. وی در سبک های مختلف نقاشی فعالیت کرده اما سبک کاری اصلی او بیشتر نقاشی آبستره و فیگوراتیو است. آثار داریوش حسینی تا کنون در نمایشگاه های گروهی و انفرادی بسیاری به نمایش در آمده است.

کتاب «یادداشت ها» گزیده ای از طرح های داریوش حسینی در 220 صفحه مصور رنگی و قطع خشتی توسط انتشارات رسم منتشر شده است.