خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)-الناز مردی: غلامرضا تاج بخش و محمد دانش فر در یکی از بخش های شماره جدید فصلنامه علمی- ترویجی وسایل ارتباط جمعی «رسانه»، با تحقیقاتی که در میان زنان 15 تا 40 سال انجام داده‌اند، نگرش آنها را به روابط پیش از ازدواج مورد ارزیابی قرار داده و به بررسی نقش تلویزیون های ماهواره ای و نگرش دختران به روابط پیش از ازدواج پرداخته اند.

ظهور و بروز پدیده معاشرت و دوستی دختر و پسر و تحول در روابط بین شخصی دختران و پسران جامعه سبب نگرانی خانواده ها، علما و مسئولان و برنامه ریزان فرهنگی شده است.

با توجه به تجربیات غرب و روندهای اجتماعی که در قبال رواج چنین معاشرت هایی در آن جوامع پدید آمده است، به نظر می رسد ظهور این پدیده در جامعه ما تاثیرات فراوانی بر نهادهای اجتماعی می گذارد و می تواند به مرور نهاد ازدواج و خانواده را با چالش هایی مواجه کند. افزایش تعداد مجردها و سن ازدواج، افزایش فرزندهای نامشروع، ناسازگاری های زناشویی و خانوادگی از جمله این موارد است.

تماشای برنامه های ویدئویی و تاثیر آن بر روابط جوانان

بر اساس این پژوهش تماشای برنامه های ماهواره ای (به ویژه برخی محتواهای خاص) چند کارکرد یا رضایت مندی اجتماعی تسهیل کننده را در زندگی جوانان رقم می زند: تماشای این برنامه ها فرصت هایی را برای اعمال استقلال جوانان از والدین و سایر بزرگسالان فراهم می آورد، یک فعالیت مشترک در میان اعضای گروه برابر آن را سامان می دهد، یک موضوع ضد نظام در برابر فرهنگ مسلط ایجاد می کند و بالاخره کارکرد چهارمی هم برای اعضای مذکر گروه به دنبال دارد و آن «ابراز مردانگی از طریق تماشای فیلم های ترسناک ویدئویی است.»

تاثیر برنامه های تلویزیونی و مقایسه آن در لندن

در مطالعه ای که بین جوانان طبقه فقیر شمال شرقی انگلستان با موضوع «رسانه ها و خشونت» صورت گرفت، تجربیات زندگی، ارزش ها، رفتار اجتماعی و الگوهای مصرف رسانه ای 100 نوجوان 12 تا 15 سال مورد بررسی قرار گرفت. این نوجوانان به دو دسته پرخاشگر و غیر پرخاشگر تقسیم شده بودند. نتایج این بررسی حاکی از آن بود که جوانان بر حسب قرار گرفتن آنها در معرض هشت رسانه کتاب، فیلم های سینمایی، کتابهای داستان، مجله، روزنامه، رادیو و صفحه موسیقی و تلویزیون، رفتارهای متفاوتی از خود بروز می دادند. در این بررسی مشخص شد گرایش به فرهنگ خیابانی، رابطه معناداری با حضور در سینما و مصرف موسیقی پاپ داشت. در واقع از این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تعلق به گروه های خیابانی پیش بینی کننده مصرف این رسانه است و هیچ رابطه ای بین خشونت شخصی و خشونت رسانه ای وجود ندارد.

نتیجه گیری:

در این تحقیق این نتیجه حاصل شده است که برقراری رابطه دوستی بین دو جنس با توجه به نقش برجسته سنت و مذهب بر جامعه ایرانی و ممنوعیت روابطی از این دست، آسیب ها و خسارات جبران ناپذیری را برای کل جامعه، جمعیت جوان و به ویژه دختران به دنبال خواهد داشت. آسیب های روانی-شخصیتی و اجتماعی، بارداری های ناخواسته، سوء استفاده های جنسی از دختران، فرار دختران و... از پیامدهای روابط افسار گسیخته دختر و پسر قلمداد می شود. لذا شایسته است با توجه به تقابل اندیشه های سنتی جامعه و اندیشه های مدرنی که از سوی اکثر رسانه های غربی ترویج می شود، برنامه ریزی هایی از سوی سازمان های ذیربط مخصوصا سازمان صدا و سیما انجام و تصمیماتی اتخاذ شود که از بروز آسیب های یاد شده جلوگیری به عمل آورد. در این خصوص پیشنهادهای قابل ارائه ای وجود دارد که دو نمونه از آنها به شرح زیر است:

الف: ارتقای سطح برنامه های سیما، هم از جهت محتوایی و هم از جهت ساختاری با هدف جذب مخاطبین عام و مخاطبین متفکر.

ب: ارتقای سطح جذابیت برنامه ها پس از ارتقای محتوا و ساختار. نظر به اینکه سریال های ارائه شده از سوی کانال های ماهواره ای (کره ای، آمریکای جنوبی، ترکی و...) تنها از فاکتور جذابیت برخوردارند و به لحاظ محتوایی گاها آنقدر به قهقرا می روند که تنها برداشتی که از آن می توان کرد چیزی بیشتر از توهین به مخاطب نیست، اگر برنامه های داخلی توانایی افزودن جذابیت هایی مطابق با فرهنگ ایرانی همراه با محتوای معناگرای شرقی را داشته باشند، امید بیشتری برای کاهش روی آوری مخاطبین درون کشور و حتی خارج از کشور به تلویزیون های ماهواره ای وجود دارد.