وی افزود: متاسفانه تعداد اندکی از محافل ادبی سازمانیافته که نویسندگان و منتقدان را دور هم جمع میکند در ایران فعالند. گذشته از آن مجلات ادبی متعددی در ایران منتشر نمیشوند و همین تعداد اندک هم به بسیاری از شهرستانها نمیرسد. این در حالی است که داستاننویسی در همه ایران طرفدار و علاقهمند دارد.
شریفزاده با اشاره بهبود نسبی برپایی محافل ادبی کشور در ماههای گذشته، اظهار کرد: خوشبختانه در ماههای اخیر برپایی این محافل رونق گرفته و نشستهای نقد کتاب متعدد و خوبی هم برگزار میشود. من اخبار این برنامهها را رصد میکنم و میتوانم بگویم وضعیت ادبیات داستانی در سالهای آینده بهتر از این هم میشود. به نظر من اگر روزنامهها هم صفحات ادبیشان را بیشتر از گذشته کنند و به کتاب بیش از گذشته بپردازند، به این روند رو به رشد سرعت بیشتری میبخشند.
نویسنده مجموعه داستان «مولود ششم» درباره برپایی کارگاهها و دورههای آموزش داستاننویسی در کشور، توضیح داد: تا آنجا که یادم میآید، نویسنده بزرگی مثل سیمین دانشور هم از آموزش گریزان نبود. او در یکی از دورههای آموزش داستاننویسی در ایالات متحده آمریکا شرکت کرد و نتیجه آن، پیشرفت بزرگی بود که وی را تبدیل به بانوی داستاننویسی ایران کرد.
این نویسنده با تاکید بر ضرورت آشنایی با تئوریهای روز داستان در جهان، افزود: در ایران کارگاههای داستان خوبی برگزار میشود اما اگر بخواهیم پیشرفت محسوسی داشته باشیم باید افق دیدمان را بینالمللی کنیم. به نظر من اگر برایمان مقدور نیست نویسندههای جوان و صاحب استعداد را به خارج بفرستیم، میتوانیم از مدرسان صاحبنام و زبده ادبیات داستانی دعوت کنیم و دورههای کوتاهی برای نویسندگانمان بگذاریم. قطعاً نهادهایی هستند که توانایی این کار را دارند.
شریفزاده درباره تالیف کتاب «بیست داستان از بیست نویسنده زن» توضیح داد: در نظر دارم جلد دوم این کتاب را هم بنویسم و در آن نویسندگان جوانتر را هم معرفی کنم. البته باید این را هم بگویم سال 1378 نگارش این اثر را آغاز کردم و آن زمان خیلی از داستاننویسان ارجمندی که در «بیست داستان از بیست نویسنده زن» داستانشان را منتشر کردم، نویسندگان جوانی بودند که خوشبختانه امروز در فضای ادبی کشور شناخته شدهاند.
منصوره شریفزاده متولد ۱۳۳۲، نویسنده و مترجم ادبیات داستانی است. نخستین رمان او با عنوان «چنار دالبتی» سال ۱۳۸۱ از سوی نشر همراه منتشر شد.
نظر شما