به گزارش خبرگزاری کتاب ایران فریبرز رئیس دانا، مدیر نشر نگاه و ناشر آثار سیمین بهبهانی خبر داد:" حال خانم بهبهانی مساعد نیست و هوشیاریاش پایین است و در حال حاضر در بخش ویژه بستری شده است. "
خبرگزاری کتاب ایران، 29 تیر ماه 93 در گفت وگو با بانوی غزل‌سرای ایران درباره ممیزی و تحولات وزارت ارشاد گفت وگو کرده بود که متن آن را اینجا بخوانید.
سیمین خلیلی معروف به سیمین بهبهانی فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) است. حاج میرزا حسین حاج میرزاخلیل مشهور به میرزا حسین خلیلی تهرانی که از رهبران مشروطه بود، عموی پدر او و علامه ملاعلی رازی خلیلی تهرانی پدربزرگ اوست. پدرش عباس خلیلی (۱۲۷۲ نجف - ۱۳۵۰ تهران) به دو زبان فارسی و عربی مسلط بود و شعر می‌سرود.
بهبهانی را برخی به دلیل سرودن شعر در اوزان خاص «نیمای غزل» لقب داده‌اند.وی سرودن غزل را از نوجوانی آغاز کرد و موضوع اغلب غزل‌های او در این دوران مضامین عاشقانه و عواطف زنانه و انسانی بود. وی بعدها متاثر از سروده‌های نوپردازان شد و در مجموعه غزل رستاخیز به سمت موضوعات و معضلات اجتماعی گرایش پیدا کرد.
کتاب‌هایی چون «جای پا»(۱۳۳۵/۱۹۵۴)، «چلچراغ(۱۳۳۶/۱۹۵۵)»، «مرمر» (۱۳۴۱/۱۹۶۱)، «رستاخیز» (۱۳۵۲/۱۹۷۱)، «خطی ز سرعت و از آتش»(۱۳۶۰/۱۹۸۰)، «دشت ارژن»(۱۳۶۲/۱۹۸۳)، «گزینه اشعار»(۱۳۶۷)، «درباره هنر و ادبیات»(۱۳۶۸)»، «آن مرد، مرد همراهم»(۱۳۶۹)، «کاغذین‌جامه»(۱۳۷۱/۱۹۹۲)، «کولی و نامه و عشق»(۱۳۷۳)، «عاشق‌تر از همیشه بخوان»(۱۳۷۳)، «شاعران امروز فرانسه»(۱۳۷۳) -ترجمه فارسی از اثر پیر دوبوادفر، چاپ دوم :۱۳۸۲-، «با قلب خود چه خریدم؟»(۱۳۷۵/۱۹۹۶)، «یک دریچه آزادی»(۱۳۷۴/۱۹۹۵)، «مجموعه اشعار» (۲۰۰۳)، «یکی مثلاً این‌که (۲۰۰۵)، «هرگز نخواب کوروش»، «شعر زمان ما» (1391)، «مجموعه اشعار سیمین بهبهانی»(1391) در کارنامه کاری بهبهانی است.
پنجشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۶:۲۵
نظر شما