علي بهبهاني در گفتوگويي كه عصر امروز (جمعه) با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) انجام داد عنوان کرد: سيمين بهبهاني ساعتهاست كه در اغما به سر ميبرد و حالش خوب نيست. او زنده است اما برخي رسانهها در اين مورد هم گويا مستمسكي براي جنجال يافتهاند.
وي گفت: مادرم در ICU به سر ميبرد و ممنوع الملاقات است. اين در حالي است كه برخي عكاسان و خبرنگاران بدون توجه به وضع موجود ايشان قصد تهيه خبر و گرفتن عكس از وي را دارند. بعضی رسانهها نيز بي توجه به موقعيت فعلي مادرم قصد دارند به شایعات دامن بزنند اما هنوز اتفاق خاصي براي ايشان نيفتاده است.
علي بهبهاني گفت: پزشكان به مادرم استراحت مطلق دادهاند و در حال حاضر نميتواند با هيچ خبرنگار و عكاسي ملاقات داشته باشد.
سیمین خلیلی معروف به سیمین بهبهانی فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) است. حاج میرزا حسین حاج میرزاخلیل مشهور به میرزا حسین خلیلی تهرانی که از رهبران مشروطه بود، عموی پدر او و علامه ملاعلی رازی خلیلی تهرانی پدربزرگ اوست. پدرش عباس خلیلی (۱۲۷۲ نجف - ۱۳۵۰ تهران) به دو زبان فارسی و عربی مسلط بود و شعر میسرود.
بهبهانی را برخی به دلیل سرودن شعر در اوزان خاص «نیمای غزل» لقب دادهاند. وی سرودن غزل را از نوجوانی آغاز کرد و موضوع اغلب غزلهای او در این دوران مضامین عاشقانه و عواطف زنانه و انسانی بود. وی بعدها متاثر از سرودههای نوپردازان شد و در مجموعه غزل رستاخیز به سمت موضوعات و معضلات اجتماعی گرایش پیدا کرد.
کتابهایی چون «جای پا»(۱۳۳۵/۱۹۵۴)، «چلچراغ(۱۳۳۶/۱۹۵۵)»، «مرمر» (۱۳۴۱/۱۹۶۱)، «رستاخیز» (۱۳۵۲/۱۹۷۱)، «خطی ز سرعت و از آتش»(۱۳۶۰/۱۹۸۰)، «دشت ارژن»(۱۳۶۲/۱۹۸۳)، «گزینه اشعار»(۱۳۶۷)، «درباره هنر و ادبیات»(۱۳۶۸)»، «آن مرد، مرد همراهم»(۱۳۶۹)، «کاغذینجامه»(۱۳۷۱/۱۹۹۲)، «کولی و نامه و عشق»(۱۳۷۳)، «عاشقتر از همیشه بخوان»(۱۳۷۳)، «شاعران امروز فرانسه»(۱۳۷۳) -ترجمه فارسی از اثر پیر دوبوادفر، چاپ دوم :۱۳۸۲-، «با قلب خود چه خریدم؟»(۱۳۷۵/۱۹۹۶)، «یک دریچه آزادی»(۱۳۷۴/۱۹۹۵)، «مجموعه اشعار» (۲۰۰۳)، «یکی مثلاً اینکه (۲۰۰۵)، «هرگز نخواب کوروش»، «شعر زمان ما» (1391)، «مجموعه اشعار سیمین بهبهانی»(1391) در کارنامه کاری بهبهانی است.
نظر شما