خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)-سیروس ابراهیم زاده: من از جنبه نقد شعر درباره خانم بهبهانی صحبت نمی کنم چرا که خود را در این حد نمی بینم بلکه معتقدم مساله تجدد خواهی در تاریخ معاصر اساسی و هر مقوله فرهنگی وابسته به آن در افت و خیزهای تفکر و نفرت و تجدد خواهی تاثیرگذار است.

شعرهای بهبهانی امروزی است

به عقیده من بهبهانی سنتی ترین زنی بود که در جهت تفکرات و اندیشه های نو قدم بر می داشت. با اینکه او در شعرهایش به مسائل امروزی اشاره می کند ریشه های شعر کلاسیک هم در آن دیده می شود و ما را ناخودآگاه به یاد حافظ، سعدی و سنایی می اندازد. بهبهانی چون انسانی امروزی بود و شعرهایش هم به نوعی روایت گر حرف های این دوران است، به همین دلیل به دل می نشیند.

خانم بهبهانی شخصیتی غمگین بود و شعرهایش هم پر از اندوه است. او طی بیش از 5 دهه شاعری خود در دوره خاصی که بسیار نا امید کننده و سراسر افسردگی است شعری می سراید که در آن اعتقاد دارد باید مقاومت کرد و امیدوار بود. سیمین می گوید: «گاهی خورشید از پشت ابرها بیرون نمی آید و گاهی هم در هر شرایطی که باشد خود را نشان می دهد» همین موضوع می تواند امروزی بودن او را برایمان ثابت کند.

سیمین بهبهانی شعرهای بسیار موثری داشت که به حق قوی سروده شده است. این شعرها آنقدر خوب هستند که نمی توان از میان آنها یکی را به عنوان بهترین انتخاب کرد. من از میان شعرهای او با «چشم لعلی رنگ خرگوشان» که حدود 50 سال پیش آن را خواندم ارتباط خوبی برقرار کردم.