به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از ایندیپندنت، یکی از مراسم‌های بزرگداشت در جشنواره روزهای شاد امسال به «ساموئل بکت» (نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس و شاعر نامدار ایرلندی) اختصاص یافت. این مراسم در شهر انیسکیلن استان فرمانا، جایی که او از 1920 تا 1923 به مدرسه شبانه‌روزی رفت، برگزار شد که مکانی بسیار تأثیرگذار و الهام‌بخش بود.
بکت در سال 1982 نمایشنامه کوتاه «فاجعه/ catastrophe » را نوشت و آن را به «واسلاو هاول» نمایشنامه‌نویس و مبارز سیاسی چک تقدیم کرد. هاول در آن زمان به خاطر فعالیت‌های ضد حکومتی‌اش در زندان به سر می‌برد. در این متن یک کارگردان با دستیارش درباره حالت و فیگور غمگین یک انسان بی‌کلام که قرار است آماده اجرا شود، بحث می‌کنند. او کاملاً در کنترل آن‌ها قرارگرفته اما در انتهای نمایش سرش را به سمت بالا حرکت می‌دهد که نشان از ایستادگی در برابر ستم دارد.
بکت توانست دوران انقلاب مخملی «واسلاو هاول» در چک را ببیند. او سرانجام در 22 دسامبر 1989 در پاریس درگذشت.
«شین دوران» موسیقی‌دان کلاسیک، کارگردان فستیوال سالانه‌ی بکت است. در مراسم بزرگداشت امسال «آدرین دونبر» بازیگر متولد انیسکیلن، نمایش تک‌صحنه‌ای فاجعه را روی صحنه برد. همچنین معروف‌ترین اثر بکت یعنی نمایشنامه «در انتظار گودو» نیز به دو زبان به اجرا درآمد.
سومین فستیوال بکت از حمایت عالی مردمی برخوردار شد و جدا از درام و موسیقی، آثار هنری مرتبط با بکت توسط تاکیتا دین، استیو مک‌کوئین و آنتونی گورملی در سراسر شهر به نمایش درآمدند.
«تری ایگلتون» یکی از سخنرانان این مراسم، نمایشنامه گودو را محصول مشارکت شجاعانه نویسنده آن در زمان جنگ دانست و بکت را یکی از معدود هنرمندان مدرنیست معرفی کرد که یک نظامی چپی بود. مطمئناً ضد فاشیست‌ها و ضد استالینیست‌ها از دقت خردمندانه او در سخنان و رفتارش قدردانی می‌کنند. بکت به‌درستی از میان فرهنگ‌ها، مکان‌ها و اعتقادات سفر کرد.
بکت در سال 1982 نمایشنامه کوتاه «فاجعه/ catastrophe » را نوشت و آن را به «واسلاو هاول» نمایشنامه‌نویس و مبارز سیاسی چک تقدیم کرد. هاول در آن زمان به خاطر فعالیت‌های ضد حکومتی‌اش در زندان به سر می‌برد. در این متن یک کارگردان با دستیارش درباره حالت و فیگور غمگین یک انسان بی‌کلام که قرار است آماده اجرا شود، بحث می‌کنند. او کاملاً در کنترل آن‌ها قرارگرفته اما در انتهای نمایش سرش را به سمت بالا حرکت می‌دهد که نشان از ایستادگی در برابر ستم دارد.
بکت توانست دوران انقلاب مخملی «واسلاو هاول» در چک را ببیند. او سرانجام در 22 دسامبر 1989 در پاریس درگذشت.
«شین دوران» موسیقی‌دان کلاسیک، کارگردان فستیوال سالانه‌ی بکت است. در مراسم بزرگداشت امسال «آدرین دونبر» بازیگر متولد انیسکیلن، نمایش تک‌صحنه‌ای فاجعه را روی صحنه برد. همچنین معروف‌ترین اثر بکت یعنی نمایشنامه «در انتظار گودو» نیز به دو زبان به اجرا درآمد.
سومین فستیوال بکت از حمایت عالی مردمی برخوردار شد و جدا از درام و موسیقی، آثار هنری مرتبط با بکت توسط تاکیتا دین، استیو مک‌کوئین و آنتونی گورملی در سراسر شهر به نمایش درآمدند.
«تری ایگلتون» یکی از سخنرانان این مراسم، نمایشنامه گودو را محصول مشارکت شجاعانه نویسنده آن در زمان جنگ دانست و بکت را یکی از معدود هنرمندان مدرنیست معرفی کرد که یک نظامی چپی بود. مطمئناً ضد فاشیست‌ها و ضد استالینیست‌ها از دقت خردمندانه او در سخنان و رفتارش قدردانی می‌کنند. بکت به‌درستی از میان فرهنگ‌ها، مکان‌ها و اعتقادات سفر کرد.
نظر شما