به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) مجابی در بخشی از این مراسم که امروز صبح در تالار وحدت آغاز شد، با روخوانی از مرثیه‌اش برای بهبهانی گفت: شاعر را نمی‌بینم، شاعر رفته، شیرینی از دل ما رفته. نه! شاعر در شعر خویش نهان است. شعر او همه جا در جریان است، شاعر از ما و در جان ماست.
وی پس از قرائت این مرثیه اظهار کرد: غزل فارسی از رودکی تا شهریار عمر کرده است و در حالی که به پیری رسیده و در برابر شعر نیمایی منزوی شده بود، سیمین بهبهانی به آن جان تازه‌ای بخشید و توانست شاخه تازه‌ای به درخت کهن ادبیات ایران اضافه کند.
مجابی افزود: شاعری ماندگار می‌شود که هم سرنوشت ملتش باشد، هم سرگذشت کشورش و مردم جهان باشد و نیز بیانگر شادی‌ها، اضطراب‌ها و ترس‌ها احساس مشترک او و مردمش. شاعر دردهای مردم را درک می‌کند و می‌نویسد. شاعران همواره پرسش‌های ادبی مطرح می‌کنند و عشق، مرگ، صلح، زندگی و رفاه را برای همه مردم می‌خواهند.
شاعر از تقویم می‌گذرد و به تاریخ می‌پیوندد، مجابی با بیان این جمله، اضافه کرد: شاعر سند این روزگار است و اگر آیندگان بخواهند ایران امروز را بشناسند حتماً آثار شاعرانی مانند شاملو و بهبهانی را می‌خوانند. سیمین در امروز می‌زیست، آینده را می‌دید و از گذشته بسیار آگاه بود.
وی با اشاره به ویژگی‌های اخلاقی بهبهانی، گفت: او مصلحت‌اندیش نبود و مسائل فردی خود را مطرح نمی‌کرد و همواره به مردمش وفادار بود. سیمین بهبهانی، شعر محفلی و نخبه‌گرا را شکست و راهی برای ادبیات بین مردم باز کرد. شعر او از نوادری است که هم نخبگان آن را می‌پسندند، هم مردم. او از مظلومان جهان هم غافل نبود و هرجا ظلمی می‌دید برایش ستمدیدگان شعر می‌سرود.
وی پس از قرائت این مرثیه اظهار کرد: غزل فارسی از رودکی تا شهریار عمر کرده است و در حالی که به پیری رسیده و در برابر شعر نیمایی منزوی شده بود، سیمین بهبهانی به آن جان تازه‌ای بخشید و توانست شاخه تازه‌ای به درخت کهن ادبیات ایران اضافه کند.
مجابی افزود: شاعری ماندگار می‌شود که هم سرنوشت ملتش باشد، هم سرگذشت کشورش و مردم جهان باشد و نیز بیانگر شادی‌ها، اضطراب‌ها و ترس‌ها احساس مشترک او و مردمش. شاعر دردهای مردم را درک می‌کند و می‌نویسد. شاعران همواره پرسش‌های ادبی مطرح می‌کنند و عشق، مرگ، صلح، زندگی و رفاه را برای همه مردم می‌خواهند.
شاعر از تقویم می‌گذرد و به تاریخ می‌پیوندد، مجابی با بیان این جمله، اضافه کرد: شاعر سند این روزگار است و اگر آیندگان بخواهند ایران امروز را بشناسند حتماً آثار شاعرانی مانند شاملو و بهبهانی را می‌خوانند. سیمین در امروز می‌زیست، آینده را می‌دید و از گذشته بسیار آگاه بود.
وی با اشاره به ویژگی‌های اخلاقی بهبهانی، گفت: او مصلحت‌اندیش نبود و مسائل فردی خود را مطرح نمی‌کرد و همواره به مردمش وفادار بود. سیمین بهبهانی، شعر محفلی و نخبه‌گرا را شکست و راهی برای ادبیات بین مردم باز کرد. شعر او از نوادری است که هم نخبگان آن را می‌پسندند، هم مردم. او از مظلومان جهان هم غافل نبود و هرجا ظلمی می‌دید برایش ستمدیدگان شعر می‌سرود.
نظر شما