خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)- فریده کریمی‌موغاری: از پرویز ناتل خانلری چندین اثر به یاد ماندنی و ماندگار در ادبیات ایران به جا مانده است که نام ایشان را در ادبیات فارسی جاودان کرده است. از همه مهم‌تر مبحث تاریخ زبان فارسی است که کتابی سه جلدی با همین نام از آثار اوست. ناتل خانلری در زمینه پژوهش درباره زبانشناسی کهن و نوین واقعا قدم اول را برداشته‌اند و در این عرصه بنیان‌گذارند.
کارهای علمی دکتر خانلری در مجله سخن غیر از فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی‌شان به هر حال نام ایشان را با ادبیات معاصر گره زده است. واقعیت این است که خود خانلری همانند شعر عقابش در ادبیات مانند عقاب است. ممکن است این شعر طولانی نباشد اما به لحاظ مفهومی عمیق و درخور تامل است.
شعر عقاب مثنوی‌‌ای حدوداً 80 بیتی است. با درگذشت ایشان یکی از روزنامه‌ها نوشت «عقاب پرکشید». خانلری درباره وزن شعر کارهایی بسیار خاص انجام داد. در دستور زبان نیز همین‌طور. هنوز که هنوز است سری مجلات سخن منبع و مرجعی برای پژوهشگران ادب معاصر محسوب می‌شود.
ایشان در دستور زبان فارسی جزو اولین اشخاصی‌اند که به فرانسه رفتند و در آن‌جا تحقیقات زبانشناسی را انجام دادند و بر اساس همان تحقیقات تاریخ زبان فارسی را نوشتند و سپس تحقیق آن‌ها پایه و اساسی برای تحقیقات بعدی زبانشناسان شد.
در دستور زبان فارسی نیز ایشان صاحب‌نظر بودند و البته پس از او کتاب دستور زبان فارسی «ع.خیام‌پور»، و کتاب «دستور پنج استاد» که پس از آثار ایشان منتشر شد. بعدها نیز دکتر حسن انوری و دکتر حسن احمدی گیوی دو جلد دستور زبان خودشان را منتشر کردند که فکر کنم حسن ختامی برای دستور زبان سنتی بود. بعد از آن هر چه منتشر شد، تکرار مکررات است. البته زنده یاد دکتر خسرو فرشیدورد نیز بین مباحث دستور زبان سنتی و زبان شناسی نوین پلی زده بودند که کار ایشان هم در خور ستایش است.
شنبه ۱ شهریور ۱۳۹۳ - ۰۸:۲۰
نظر شما